Category: Ιστορίες Προλεταριακής Κλεισούρας

Οι Ιστορίες Προλεταριακής κλεισούρας είναι οι απαντήσεις πρώτα απ΄όλα εμάς των ιδίων και στη συνέχεια πολλών ακόμα προλετάριων στα ερωτήματα μιας Εργατικής Έρευνας που ξεικινήσαμε σε καιρό καραντίνας Οι καταγεγραμμένες εμπειρίες και οι αντιστάσεις μας, ακόμα και οι πιο αφανείς, στην βιοπολιτική διαχείριση της πανδημίας COVID-19.

Posted on

Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #10

Συντροφικούς χαιρετισμούς σε όλους και σε όλες .Εργαζόμουν προ πανδημίας σε αθλητικό σωματείο σαν προπονητής σε ομαδικό άθλημα. Για όσους/ες δεν γνωρίζουν, και στο συγκεκριμένο κλάδο ( στο χώρο του αθλητισμού) οι εργασιακές συνθήκες που επικρατούν είναι άθλιες.Χαμηλοί μισθοί , ανασφάλιστη εργασία, δώρα ούτε με ”τα κυάλια” είναι μερικά παραδείγματα της κατάστασης πριν την covid-19 εποχή. Στο τώρα λοιπόν, όταν ξέσπασε όλη αυτή η κατάσταση και έκλεισαν όλοι οι αθλητικοί χώροι, εμείς οι εργαζόμενοι/ες μείναμε στο κενό .

Continue reading “Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #10”

Posted on

Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #9

“Τι γίνεται στις δουλειές μας; (απολύσεις, εξώθηση σε παραιτήσεις κλπ.)”

Ήμουν αναπληρώτρια σε δημοτικά σχολεία της επαρχίας. Σε τρία φέτος. Γράφω σε παρελθόντα χρόνο γιατί πραγματικά δεν ξέρω σε τι ακριβώς έχει μεταλλαχθεί το εργασιακό καθεστώς στο οποίο και υπάγομαι. Από τις πρώτες ημέρες της νέας συγκυρίας επικράτησε πανικός στα σχολεία. Έντρομες οι συναδέλφισσες της ειδικότητάς μου να μάθουν τα νέα μέσα που υποτίθεται πως θα έπρεπε να χρησοποιούμε προκειμένου να έρθουμε σ’ επαφή με τα παιδιά και τους γονείς και τους υπόλοιπους δασκάλους και τις δασκάλες και τους διευθυντές και τις διευθύντριες. Αρχικά η τηλεκπαίδευση παρουσιάστηκε ως υποχρεωτική. Αν

Continue reading “Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #9”

Posted on

Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #8

“Τι γίνεται στις δουλειές μας; (απολύσεις, εξώθηση σε παραιτήσεις κλπ.)”

Δόθηκαν κανονικά οι ειδικές γονικές και μετά, μόλις εντάχθηκε ο κλάδος σε αυτούς που με εντολή της κυβέρνησης έπρεπε να κλείσουν, ανεστάλησαν οι συμβάσεις μας. Να σημειώσω ότι υπήρξε μεγάλη πίεση προς την κυβέρνηση από τον σύλλογο εμπόρων ώστε να κλείσει ο κλάδος, δεδομένου ότι ο τζίρος είχε πέσει ραγδαία από την ανακοίνωση των πρώτων κρουσμάτων και μετά κι έτσι τα αφεντικά δεν ήθελαν να επωμιστούν μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές μέχρι να ανακάμψει η κερδοφορία τους)

Continue reading “Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #8”

Posted on

Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #7

“Τι γίνεται στις δουλειές μας; (απολύσεις, εξώθηση σε παραιτήσεις κλπ.)”

γεια σας και συντροφικα χαιρετισματα. Εγω ειμαι μουσικος και πριν την φρικη αυτη που ζουμε δουλευα σε καποια μαγαζια σπανιως και πιο πολυ παιζοντας δρομο. οσοι ειχαν την τυχη να το ζησουν, ο χωρος της μουσικης και της διασκεδασης ειναι διαχρονικα ενας πα τους πιο υποτιμημενους χωρους εργασιας. θεωρω οτι ειναι ενας χωρος κατ εξοχην προλεταριακος (μιλαω εννοειται για τους μουσικους-εργατες στη διασκεδαση και οχι τους μεγαλοκαλλιτεχνες -βεντετες που προβαλλονται απ αυτο το συστημα) με αθλιες συνθηκες και τη μεγιστη δυνατη εργασιακη ανασφαλεια. οι περισσοτεροι που ξερω στο επαγγελμα ηταν αναγκασμενοι ηδη απο πριν να κανουν και καποιο δευτερο επαγγελμα Continue reading “Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #7”

Posted on

Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #6

“Μας έχουν αναγκάσει σε τηλεργασία; Σε τι διαφέρει το καθεστώς της τηλεργασίας από το προηγούμενο καθεστώς εργασίας; Τι προβλήματα μας δημιουργεί;”

Στην εκπαίδευση που είναι το αντικείμενο εργασίας μου τα πράγματα προχώρησαν ατυχώς για μας τους εργαζόμενους ως εξής: πρώτα έκλεισαν τα σχολεία, μετά απαγορεύτηκε να συναθροιζόμαστε και μετά βγήκε η Κεραμέως, Υπουργός Παιδείας και δήλωσε ότι ξεκινάει η τηλεκπαίδευση. Έτσι οι εγκύκλιοι που άρχισαν να καταφτάνουν με οδηγίες για το πώς να υλοποιήσουμε αυτή τη καινούργια μορφή εκμετάλλευσης που βρήκαν για να μας ρουφήξουν κι άλλο το αίμα -και μάλιστα στη πιο ευνοϊκή συγκυρία που θα μπορούσαν να ονειρευτούν- μας βρήκε όχι μόνο απροετοίμαστους αλλά και σε φάση διάλυσης. Δεν μπορούσαμε να κηρύξουμε έκτακτες γενικές συνελεύσεις και να δούμε πώς θα αντιμετωπίζαμε συλλογικά αυτή την επίθεση στα εργασιακά μας δικαιώματα. Continue reading “Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #6”

Posted on

Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #5

“Τι γίνεται στις δουλειές μας; (απολύσεις, εξώθηση σε παραιτήσεις κλπ.)”

Η βιομηχανική παραγωγή όπως σε όλο τον κόσμο έτσι και εδώ δεν έχει ανασταλεί. ‘Ότι εξάγεται δεν κλείνει, έτσι συνεχίζω να εργάζομαι κανονικά στο εργοστάσιο σε κυλιόμενο ωράριο 24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες την εβδομάδα. Συνάδελφοι που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες έχουν πάρει την ειδική άδεια. Άδεια ειδικού σκοπού στους εργαζόμενους γονείς μαθητών έχει δοθεί, φυσικά με εντάσεις και εφόδους της εργοδοσίας στον χώρο εργασίας των συζύγων ώστε να επιβεβαιώσουν αν η σύζυγος όντως εργάζεται και το ωράριο της!

Continue reading “Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #5”

Posted on

Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #4

“Μας έχουν αναγκάσει σε τηλεργασία; Σε τι διαφέρει το καθεστώς της τηλεργασίας από το προηγούμενο καθεστώς εργασίας; Τι προβλήματα μας δημιουργεί”

Εργάζομαι από το σπίτι αυτό το διάστημα (περίπου τον τελευταίο μήνα). Παρόλο που τα ωράρια καθώς και οι συνθήκες εργασίας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από εμένα, υπάρχει έντονο το αίσθημα του καθήκοντος καθώς και ένα αίσθημα ότι ” είμαι από τους τυχερούς που δεν έχασαν τη δουλειά τους και πρέπει να πειθαρχήσω σε αυτό”. Η εργασία μέσω Skype δεν είναι τόσο ιδανική αφού έχω παρατηρήσει την ώρα εργασίας μου να σκέφτομαι πόσο πολύ πρέπει να εξασφαλίσω ότι δε θα υπάρξει κανένα πρόβλημα καθ’ όλη τη διάρκεια, καθώς και ότι είμαι υπεύθυνη αποκλειστικά εγώ για το εάν θα λειτουργήσει καλά όλο αυτό. Σε σχέση με την αμοιβή της εργασίας τα πράγματα περιπλέκονται αφού

Continue reading “Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #4”

Posted on

Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #3

“Είμαστε ολοκληρωτικά εκτός εργασίας; Αν ναι, πώς τη βγάζουμε; Τι κάνουμε με το νοίκι και την καμπάνα των λογαριασμών;”

Ναι, είμαι άνεργος, από 03/11/2019 λόγω λήξης σύμβασης. Για αυτό το λόγο, τώρα μένω στην πόλη καταγωγής μου με γονείς, σε ιδιόκτητο σπίτι. Οι λογαριασμοί πληρώνονται από τους γονείς μου και για αυτό το σπίτι που μένουμε, αλλά και για άλλο ένα που είναι στο όνομά μου, στην Αθήνα.

Continue reading “Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #3”

Posted on

Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #2

“Πώς βιώνουμε την κατάσταση αποκλεισμένοι μέσα στο σπίτι; Παλεύεται ο εγκλεισμός με άλλα άτομα που συγκατοικείς; Η μοναξιά αντέχεται; Τι δυσκολίες υπάρχουν στη μετακίνηση (ή όποιες άλλες) με την εφαρμογή του στρατιωτικού νόμου;”

Ο εγκλεισμός είναι ύπουλος. Στην αρχή σχεδόν είχα χαρεί γιατί ήταν μια αφορμή να κοιμηθώ περισσότερο, να διαβάσω περισσότερα βιβλία, να εκμεταλλευτώ την ησυχία της κλεισούρας για να ακούσω καλύτερα τι νιώθω τον τελευταίο καιρό. Εν τέλει όμως, μετά από λίγο καιρό κουράζει: δουλειά στο σπίτι (τηλεργασία), κοινωνικοποίηση περιορισμένη ή webcam, οι βόλτες έξω σε παρέες των 2 (γιατί παραπάνω δεν επιτρέπεται) σε ένα κέντρο παραδομένο στην αστυνομία.

Continue reading “Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #2”

Posted on

Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #1

 

“Μας έχουν αναγκάσει σε τηλεργασία; Σε τι διαφέρει το καθεστώς της τηλεργασίας από το προηγούμενο καθεστώς εργασίας; Τι προβλήματα μας δημιουργεί;”

Κανονικά, δουλεύω σε γραφείο. Τώρα δουλέυω με λάπτοπ από το σπίτι. Σε κάποιους ακούγεται εντάξει αλλά δεν είναι κι ό,τι καλύτερο. Η φάση τώρα είναι ότι δεν ξεχωρίζει ακριβώς ο χρόνος εργασίας με τον ελεύθερο χρόνο. Όχι όμως με την καλή έννοια, ότι και καλά η δουλειά γίνεται ευχαρίστηση. Ούτε τελείως χάλια είναι βέβαια στην περίπτωσή μου. Ουσιαστικά όμως, απλώνεται μέσα στη μέρα, διακόπτεται σε άτακτα χρονικά διαστήματα και μπορεί να ξεικνάει αργά και να κρατάει πάλι μέχρι πολύ αργά τη νύχτα. Διαρκώς αισθάνεσαι ότι έχεις μια Continue reading “Ιστορία Προλεταριακής Κλεισούρας #1”