[Εκδήλωση-συζήτηση] Το Κοινωνικό Κράτος και το Ζήτημα του Κοινωνικού Μισθού (από μια προλεταριακή σκοπιά), Κυριακή 26.11.2023, 18:00, ΑΚΝ (είσοδος από Μασσαλίας)

Εκδήλωση-συζήτηση με αφορμή την ανάδυση και την κρίση του εγχώριου οικογενειοκρατικού μοντέλου κοινωνικής πρόνοιας

Κυριακή 26.11.2023, 18:00, ΑΚΝ (είσοδος από Μασσαλίας)

στα πλαίσια του 2ου κύκλου αυτομόρφωσης με γενικό τίτλο Η ιατρική (και η επιστήμη εν γένει) ως ανταγωνιστική, κοινωνική σχέση & γνώση-εξουσία που διεξάγονται, από τον Νοέμβριο του 2022, στην κατάληψη του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Νομικής.

*

Με αφορμή την σχεδόν δεκαπεντάχρονη επίθεση (από τα μνημόνια και τις πολιτικές εσωτερικής υποτίμησης με αφορμή την κατάσταση «έκτακτης δημοσιονομικής ανάγκης», έως το πρόσφατο ρευστό απαρτχάιντ με αφορμή την κατάσταση «έκτακτης υγειονομικής ανάγκης») που δέχεται ο έμμεσος κοινωνικός μισθός μας της εγχώριας πολυεθνικής εργατικής τάξης συζητάμε για:

α) τις απαρχές (τρόπον τινά) του κοινωνικού κράτους μέσω των εργατικών ταμείων αλληλοβοήθειας και την περιορισμένη εμβέλειά τους,

β) την μεταπολεμική ανάδυση του κοινωνικού κράτους (του κοινωνικοποιημένου μέρους του μεταβλητού κεφαλαίου) που δομήθηκε πάνω στις στάχτες του μακελειού του Β’ ΠΠ, αυτής της γιγαντιαίας επιχείρησης απαξίωσης (σταθερού και μεταβλητού) κεφαλαίου, με φόντο τις προλεταριακές επαναστάσεις που συνόδευσαν τη λήξη του Α’ ΠΠ.

γ) τις αντιφατικές λειτουργίες που καλείται να επιτελέσει το καπιταλιστικό κράτος προκειμένου να αναπαραχθεί η σχέση-κεφάλαιο και τον κεντρικό ρόλο των κοινωνικών (ανα)παραγωγικών δαπανών στη διαιώνιση της καπιταλιστικής συσσώρευσης σε επαυξημένη κλίμακα.

δ) τις διαφορετικές εκδοχές του κοινωνικού κράτους που αναδύθηκαν στην καπιταλιστική δύση και τα (αναγκαστικά διαφορετικά) συστήματα υγείας που συνδέονται με αυτές.

ε) το κοινωνικό κράτος όχι μόνο ως μέσο ενσωμάτωσης, πειθάρχησης, διαίρεσης και παραγωγικού μετασχηματισμού των υποκειμένων, αλλά και ως διευρυμένο πεδίο ταξικής πάλης.

στ) την ανάδυση της κοινωνικής ασφάλισης (της κατεξοχήν κρατικής κοινωνικής παρέμβασης, μαζί με την ενθάρρυνση της μικροϊδιιοκτησίας) και την εδραίωση του (οικογενειοκρατικού) μοντέλου κοινωνικής πρόνοιας στην Ελλάδα

ζ) την κρίση του μοντέλου αυτού, ως κρίση των εγχώριων ταξικών σχέσεων.

**

Η ομάδα αυτομόρφωσης γεννήθηκε από την πρακτική ανάγκη μιας κριτικής ιστορικής-γενεαλογικής έρευνας σχετικά με την ανάδυση και τις μεταμορφώσεις του υποδείγματος της καπιταλιστικής βιοεξουσίας, ώστε να δοθεί θεωρητικό βάθος στον αγώνα μας εναντίον του εδώ και τώρα. Πρόκειται για ένα συνεργατικό προλεταριακό εγχείρημα, χωρίς «ειδήμονες» που θα μας εξηγήσουν «πώς έχουν τα πράγματα». Δομείται πάνω στην συν-έρευνα στην οποία συγκλίνουν εμπειρίες και γνώσεις των συντροφισσών και των συντρόφων που αγωνίστηκαν τα τελευταία χρόνια ενάντια σε όλες τις όψεις και τις μυστικοποιήσεις της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας και των αναρχο-αριστερών συνοδοιπόρων της.

Τα μαθήματα του πρώτου κύκλου εστίασαν στη σταδιακή επικράτηση της θετικιστικής, (βιο)ιατρικής εξουσίας επί του ατομικοποιημένου/ ομογενοποιημένου σώματος του «ασθενούς». Ασχοληθήκαμε, δηλαδή, με το (αιματηρό) κυνήγι μαγισσών, αλητών και άλλων απείθαρχων περιπλανώμενων, τις περιφράξεις της κοινοτικής γης, την ανάδυση της υγειονομικής αστυνομίας και την επιτήρηση του (πρωτοεμφανιζόμενου) προλεταριάτου στις βιομηχανικές μητροπόλεις, την επαγγελματοποίηση της ιατρικής και τις πρωτόλειες απόπειρες προστασίας της “δημόσιας υγείας”, το σωματικό και μεταβολικό ρήγμα που προκάλεσε η “βιομηχανική επανάσταση” –κι έκτοτε διευρύνεται διαρκώς–, τα (αλληλεξαρτώμενα και σε διαρκή ανισορροπία) κυκλώματα του κεφαλαίου ως γενεσιουργές αιτίες επιδημιών/πανδημιών.

Στα μαθήματα του δεύτερου κύκλου ασχοληθήκαμε με την επιδημία ως ένα ανταγωνιστικό κοινωνικό συμβάν: από τις κοινωνικές εξεγέρσεις ενάντια στην κρατική διαχείριση επιδημιών/πανδημιών και τον ιμπεριαλισμό στην κριτική της ιατρικής εντός του ισπανικού μεσοπολεμικού αναρχικού κινήματος, από την ευγονική και την εφαρμοσμένη βιολογία στα ιατρικά πειράματα εναντίον ζώων και ανθρώπων, από την υγειονομική συγκρότηση του ελληνικού κράτους στις νέες βιοπολιτικές ρυθμίσεις, όπως η θεσμοθέτηση του κοινωνικού κράτους.

Ομάδα Αυτομόρφωσης για την Ιατρική (και την Επιστήμη εν γένει) ως Ανταγωνιστική Κοινωνική Σχέση και Γνώση/Εξουσία

Νοέμβριος 2023

 

 

[ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΠΡΟΒΟΛΗ] Νερό. Μισθός. Κέρδος

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΠΡΟΒΟΛΗ
ΝΕΡΟ. ΜΙΣΘΟΣ. ΚΕΡΔΟΣ

ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΩΣ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

ΘΑ ΠΡΟΒΛΗΘΟΥΝ

  • η ταινία της ΝΕΛΛΗΣ ΨΑΡΡΟΥ «ΣΤΑΓΩΝΕΣ», ένα ντοκιμαντέρ για τις περιπέτειες του νερού στην Ελλάδα
  • Βίντεο υλικό για τους αγώνες στη Γαλλία πάνω στο ίδιο θέμα
Η κοινωνικοποίηση του κεφαλαίου και ο σχηματισμός κοινωνικού κεφαλαίου, ή η επέκτασή του, αποτέλεσαν στο παρελθόν μια αναπόφευκτη ιστορικοκοινωνική διαδικασία που ήταν ―κατά κύριο λόγο― προϊόν της ταξικής ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ της τάξης του κεφαλαίου και του προλεταριάτου. Η συνεπακόλουθη μετατροπή του κράτους σε συλλογικό καπιταλιστή, που εξαναγκάζεται να αναλάβει κομβικό ρόλο στην εξασφάλιση, οργάνωση και διαχείριση της καθημερινής και διαγενεακής αναπαραγωγής του μοναδικού εμπορεύματος που δεν προκύπτει ως άμεση εκροή της καπιταλιστικής διαδικασίας παραγωγής αφενός ενώ ταυτόχρονα συγκροτείται από μια ζωντανή ανθρώπινη υποκειμενικότητα, ―περί του διάσημου εμπορεύματος της εργασιακής δύναμης ο λόγος―, είχε πολλαπλές αιτίες. Αιτίες που ξεκινούν από τις μεταβαλλόμενες συνθήκες της καπιταλιστικής συσσώρευσης και τις μορφές απόσπασης (απόλυτης και σχετικής) υπεραξίας, οι οποίες αντανακλώνται στους αντίστοιχους τρόπους κοινωνικοποίησης της παραγωγής, και φτάνουν μέχρι την υπονόμευση του ποσοστού του καπιταλιστικού κέρδους λόγω της ανόδου του συνολικού κόστους αναπαραγωγής της εργασιακής δύναμης εξαιτίας των εργατικών αγώνων και της προλεταριακής ανυπακοής σε διάφορα σημεία του κοινωνικού εργοστασίου.
Το κράτος, ως συλλογικός καπιταλιστής πλέον, θα πρέπει να συμπεριλάβει στο πεδίο των λειτουργιών του την πραγματοποίηση σε ολοένα και πιο διευρυμένη κλίμακα κοινωνικών δαπανών οι οποίες μπορούν να χωριστούν σε τρεις γενικές κατηγορίες:

Continue reading “[ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΠΡΟΒΟΛΗ] Νερό. Μισθός. Κέρδος”

Διαδήλωση στην Ελευσίνα 10/1/2020

Σήμερα 10/1/2021 πήραμε μέρος στην πορεία που έγινε στην Ελευσίνα ενάντια στην κρατική διαχείριση της πανδημίας και το ταξικό –αλλά και τοξικό για την υγεία μας και τις προσπάθειες προλεταριακής αυτο-οργάνωσης– αυστηρό λοκντάουν που εφαρμόζεται στη δυτική Αττική εδώ και περίπου τρεις εβδομάδες. Αρχικά, συγκεντρωθήκαμε 60 περίπου άτομα στην κεντρική πλατεία Ηρώων της Ελευσίνας και ακολούθησε πορεία προς την παραλία. Η ανταπόκριση από κόσμο της περιοχής που είχε βγει για περίπατο πριν την αυστηρή απαγόρευση των 18:00 ήταν μεγάλη. Μοιράστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια και κολλήθηκαν αυτοκόλλητα που αφορούσαν τον ταξικό χαρακτήρα της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, την μπατσοκρατία και την επέλαση της τηλεργασίας/τηλεκπαίδευσης. Continue reading “Διαδήλωση στην Ελευσίνα 10/1/2020”

Παρέμβαση 17Ν

Το κείμενο “η κρατική διαχείριση της πανδημίας  είναι η αναβαθμισμένη συνέχιση της δεκάχρονης πολιτικής των «μνημονίων» με άλλο όνομα” εδώ σε pdf

Στις 17 Νοεμβρίου 2020 ύποπτα προλεταριακά στοιχεία παρεισέφρυσαν στη λαϊκή αγορά Καλλιθέας παραβιάζοντας τα νέα πειθαρχικά μέτρα και διαδίδοντας τον ανατρεπτικό ταξικό λόγο ενάντια στη μετακύλιση του βάρους και αυτής της κρίσης, που θέλουν να την παρουσιάζουν ως υγειονομική, στις πλάτες της εργατικής τάξης και ενάντια στη γενικευμένη παθητικότητα.

▼▲ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΣΤΗ ΦΟΡΑ ΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΤΙΑΣ ΜΑΣ ▼▲

Συνθήματα που ακούστηκαν:

// Αν δεν αντισταθούμε σε κάθε γειτονιά– Θα βγαίνουμε απ΄το σπίτι μόνο για ψώνια και δουλειά

// Η χούντα δεν τελείωσε το ΄73– Μισθός-Ζωή – Ελευθερία

//Για την πανδημία 2 είναι οι λύσεις–Αγώνες ταξικοί, 1000άδες καταλήψεις

// Ούτε στη Καλλιθέα, ούτε πουθενά– να τσακίσουμε το WEBEX σε κάθε γειτονιά

Κατά τη διάρκεια της δράσης μοιράστηκε η προκήρυξη της συνέλευσης που ακολουθεί: Continue reading “Παρέμβαση 17Ν”

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ [ΑΥΤΟ]ΜΕΙΩΣΗ ΕΝΟΙΚΙΩΝ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26/6, 19.00, ΒΙΚΤΩΡΙΑ

 

Όσο δεν πληρωνόμαστε τόσο ώστε να καλύπτουμε τις ανάγκες μας ούτε νοίκι, ούτε λογαριασμούς, ούτε super πρόκειται να πληρώσουμε!

Δεν είμαστε διατεθειμένοι να πληρώνουμε εξωφρενικά νοίκια, να παίρνουμε μισθό-χαρτζηλίκι και να προσκυνάμε κιόλας.

Δεν βλέπουμε άλλο δρόμο από τη διεκδίκηση αυξήσεων στον μισθό, ανάπτυξη συλλογικών αντιστάσεων, στάση πληρωμών στα ενοίκια και αυτομείωση τιμών στα super market.

Συμμετέχουμε στην καμπάνια για την υπεράσπιση της προλεταριακής στέγης. Στηρίζουμε και καλούμε στην πορεία που διοργανώνει η Συνέλευση ενάντια στον Εκβιασμό του Ενοικίου, την Παρασκευή στις 26/6 στις 7 το απόγευμα στην πλ. Βικτωρίας.

Διαβάστε ολόκληρη την προκήρυξη εδώ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΣΤΕΓΗ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟ (ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ)

Έφυγες κάποτε τρέχοντας από την οικογένεια, αμέσως μόλις τσέπωσες μερικά φράγκα από τις πρώτες σου άρπα-κόλλα δουλειές, για να πιάσεις το πρώτο σου σπίτι. Δεν σε πείραξε που ήταν ανήλιαγο και που το απέναντι μπαλκόνι ήταν στα τρία μέτρα. Ούτε που η υγρασία είχε απλωθεί στους άβαφους τοίχους. Δε σε πείραξε που τα υδραυλικά ήταν σκάρτα, η κουζίνα μπουντρούμι και η θέρμανση κομμένη. Ούτως ή άλλως δεν είχες να την πληρώνεις. Ήσουν χαρούμενη/ος που θα γλίτωνες από τους γονείς και τις καθημερινές τους υποδείξεις για τη ζωή σου. Ένιωσες ικανοποίηση, θα αποκτούσες επιτέλους την ελευθερία σου, θα στέγαζες την αυτονομία σου. Γι’ αυτό άξιζε, είπες, να κάνεις θυσίες∙ θα έκοβες τις μπύρες, τις εξόδους,τα βιβλία, τα ταξίδια… Continue reading “ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ [ΑΥΤΟ]ΜΕΙΩΣΗ ΕΝΟΙΚΙΩΝ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26/6, 19.00, ΒΙΚΤΩΡΙΑ”

Να ‘ταν η απόσταση γυαλί, με μια να το σπάσω. (ή γιατί δεν μας ψήνει να σηκώσουμε και στην εξεταστική το βάρος στις πλάτες μας.)

(Αναδημοσίευση κειμένου από την Αυτόνομη Πρωτοβουλία Παντείου.)

Το ελληνικό κράτος εδώ και παραπάνω από μια δεκαετία επιδιώκει να αναδιαρθρώσει όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Αυτή η προσπάθεια έχει εντατικοποιήσει το πλαίσιο σπουδών, έχει προωθήσει τον επιχειρηματικό χαρακτήρα των πανεπιστημίων και έχει συμβάλει σε πιο επισφαλείς μορφές εργασίας μέσα σε αυτό. Κάποιες φορές όμως αυτή η προσπάθεια διακόπτεται ή αντιστρέφεται στη βάση των κινητοποιήσεων, οι οποίες διεξάγονται σε διάφορους κύκλους αγώνων από το 2006 έως σήμερα. Continue reading “Να ‘ταν η απόσταση γυαλί, με μια να το σπάσω. (ή γιατί δεν μας ψήνει να σηκώσουμε και στην εξεταστική το βάρος στις πλάτες μας.)”

Τηλεκπαίδευση-τηλεργασία: το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο και το επιτηρούμενο σχολείο στα καλύτερά τους

 

 

 

 

 

 

 

“Το ζήτηµα του χωροχρόνου

Με την τηλεργασία και την τηλεκπαίδευση η διάκριση μεταξύ εργάσιμου-μη εργάσιμου χρόνου γίνεται πλέον πολύ θολή. Η εργασία αποκτά μια ευελιξία κι εμείς γινόμαστε «just-in-time» εργαζόμενοι διαθέσιμοι ανά πάσα στιγμή. Αυτή η λογική εύκολα μπορεί να κυριαρχήσει και στα πανεπιστήμια με τους φοιτητές να είναι διαρκώς σε επαγρύπνηση για «δουλειά». Ο χρόνος επομένως των φοιτητ(ρι)ών θα αρχίζει και αυτός να θυμίζει ακόμα περισσότερο εργάσιμη μέρα και το δικαίωμά τους να μπορούν να σπαταλούν το χρόνο τους όπου επιλέξουν εκείνες/οι, θα περιορίζεται σημαντικά. Αν λοιπόν φαντάζει δύσκολη η περίοδος της καραντίνας, ας φανταστούμε την περίοδο εγκλεισμού για λόγους φοίτησης ή εργασίας… Continue reading “Τηλεκπαίδευση-τηλεργασία: το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο και το επιτηρούμενο σχολείο στα καλύτερά τους”