Category: Αφίσες/Φωτογραφίες

Posted on

[Εκδήλωση] ΜΑΡΤΙΟΣ 2020 – ΜΑΡΤΙΟΣ 2024// Σαν να µην πέρασε µια µέρα από το “ναι” του εγκλεισµού

Σάββατο 2 Μαρτίου, 7µµ. ΑΚΝ
Συζήτηση με αφορμή την έκδοση του βιβλίου : Πήραμε τις ζωές μας πίσω;
(Εκδόσεις Αλήστου Μνήμης), με τους συγγραφείς Έρη Σαμικού και Λάζαρο Τεντόμα.
Θα παρέμβουν υγειονομικοί που αντιστάθηκαν στην τηλεκπαίδευση και πρώην ανεσταλμένοι υγειονομικοί
Τι άφησε πίσω η κρατική διαχείριση της πανδημίας:
▶︎ Ιατρικοποίηση της εκπαίδευσης και των κοινωνικών σχέσεων εν γένει
▶︎Πειθαρχικός νόμος ενάντια στους φοιτητές και τις φοιτήτριες
▶︎Επιβολή τηλεξετἀσεων ως μέσου καταστολής αγώνων και καταλήψεων
▶︎Επέκταση της τηλεργασίας
▶︎ Παρτακισμός και αποθέωση της “ατομικής ευθύνης”
▶︎Εντατικοποίηση του διάχυτου ελέγχου της καθημερινής ζωής (“green pass”, ψηφιακές ταυτότητες, ψηφιακή κάρτα υγείας , ψηφιακό πορτοφόλι)
▶︎ Κανονικοποίηση του απόλυτου διευθυντικού δικαιώματος
▶︎Γενίκευση της αξιολόγησης
▶︎Κεφαλαιοποίηση της επικουρικής σύνταξης νέων εργαζομένων
▶︎ Μετακύλιση του κόστους αναπαραγωγής της εργασιακής δύναμης στους εργαζόμενους
▶︎Μείωση του πραγματικού άμεσου και έμμεσου μισθού μέσω της εδραίωσης των επιδομάτων
▶︎Υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση του Ε.Σ.Υ
▶︎Αύξηση του κόστους διαβίωσης
▶︎Επίθεση στις κινηματικές υποδομές, περίφραξη δημοσίων χώρων, εδραίωση του βιοπολιτικού ελέγχου στον αστικό ιστό
▶︎Κανονικοποίηση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης
Εν ολίγοις, συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων με άλλα μέσα
Posted on

[ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΠΡΟΒΟΛΗ] Νερό. Μισθός. Κέρδος

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΠΡΟΒΟΛΗ
ΝΕΡΟ. ΜΙΣΘΟΣ. ΚΕΡΔΟΣ

ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΩΣ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

ΘΑ ΠΡΟΒΛΗΘΟΥΝ

  • η ταινία της ΝΕΛΛΗΣ ΨΑΡΡΟΥ «ΣΤΑΓΩΝΕΣ», ένα ντοκιμαντέρ για τις περιπέτειες του νερού στην Ελλάδα
  • Βίντεο υλικό για τους αγώνες στη Γαλλία πάνω στο ίδιο θέμα
Η κοινωνικοποίηση του κεφαλαίου και ο σχηματισμός κοινωνικού κεφαλαίου, ή η επέκτασή του, αποτέλεσαν στο παρελθόν μια αναπόφευκτη ιστορικοκοινωνική διαδικασία που ήταν ―κατά κύριο λόγο― προϊόν της ταξικής ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ της τάξης του κεφαλαίου και του προλεταριάτου. Η συνεπακόλουθη μετατροπή του κράτους σε συλλογικό καπιταλιστή, που εξαναγκάζεται να αναλάβει κομβικό ρόλο στην εξασφάλιση, οργάνωση και διαχείριση της καθημερινής και διαγενεακής αναπαραγωγής του μοναδικού εμπορεύματος που δεν προκύπτει ως άμεση εκροή της καπιταλιστικής διαδικασίας παραγωγής αφενός ενώ ταυτόχρονα συγκροτείται από μια ζωντανή ανθρώπινη υποκειμενικότητα, ―περί του διάσημου εμπορεύματος της εργασιακής δύναμης ο λόγος―, είχε πολλαπλές αιτίες. Αιτίες που ξεκινούν από τις μεταβαλλόμενες συνθήκες της καπιταλιστικής συσσώρευσης και τις μορφές απόσπασης (απόλυτης και σχετικής) υπεραξίας, οι οποίες αντανακλώνται στους αντίστοιχους τρόπους κοινωνικοποίησης της παραγωγής, και φτάνουν μέχρι την υπονόμευση του ποσοστού του καπιταλιστικού κέρδους λόγω της ανόδου του συνολικού κόστους αναπαραγωγής της εργασιακής δύναμης εξαιτίας των εργατικών αγώνων και της προλεταριακής ανυπακοής σε διάφορα σημεία του κοινωνικού εργοστασίου.
Το κράτος, ως συλλογικός καπιταλιστής πλέον, θα πρέπει να συμπεριλάβει στο πεδίο των λειτουργιών του την πραγματοποίηση σε ολοένα και πιο διευρυμένη κλίμακα κοινωνικών δαπανών οι οποίες μπορούν να χωριστούν σε τρεις γενικές κατηγορίες:

Continue reading “[ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΠΡΟΒΟΛΗ] Νερό. Μισθός. Κέρδος”

Posted on

[Εκδήλωση] Η CNT-FAI, oι «ειδικοί» και η σχέση εργατών και γιατρών πριν και κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου

Η φύση δεν κάνει διάκριση μεταξύ σοφών και αδαών, εκλεπτυσμένων και μη εκλεπτυσμένων. Όλοι [είναι] εξίσου τα ζώα που τρώνε και αφοδεύουν. Η διανοητική και η συναισθηματική ανάπτυξη μπορεί να αποτελέσουν προσωπικό προτέρημα και να αποφέρουν κοινό όφελος, αλλά δεν μπορεί ποτέ να θεμελιώσουν ένα προνόμιο έναντι των άλλων. 
Ricardo Mella. El cerebro y el Brazo, Acción Libertaria, 1913.

 

Το ενδιαφέρον για τη σχέση ανάμεσα στον «εγκέφαλο» και το «χέρι» δεν αποτελεί κάποιου είδους ιδιορρυθμία μεμονωμένων προσωπικοτήτων του ιβηρικού ελευθεριακού κινήματος, αλλά αντανακλά την έντονη συζήτηση στο εσωτερικό του για τη θέση που μπορούν να έχουν οι διανοούμενοι και οι ειδικευμένοι τεχνικοί όχι μόνο εντός των αναρχοσυνδικαλιστικών οργανώσεων, αλλά και ευρύτερα στην επερχόμενη επανάσταση. Εκκινώντας από το αξίωμα της Πρώτης Διεθνούς ότι «η χειραφέτηση των εργατών θα είναι έργο των ίδιων των εργατών», ήδη από το 1910 η CNT θα ασχοληθεί διεξοδικά στα συνέδριά της με τους διανοούμενους «που λόγω των προνομίων τους εδραιώνουν το καπιταλιστικό καθεστώς και εξακολουθούν να προσπαθούν να χρησιμοποιούν χειρώνακτες [εργάτες] για εκείνες τις εξάρσεις που κάνουν τη ζωή τους ευχάριστη και απολαυστική». Κεντρική θέση σε αυτές τις συζητήσεις κατέχουν οι γιατροί και γενικότερα, με σημερινή ορολογία, τα επαγγέλματα παροχής υπηρεσιών υγείας.

Continue reading “[Εκδήλωση] Η CNT-FAI, oι «ειδικοί» και η σχέση εργατών και γιατρών πριν και κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου”

Posted on

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ

Την Πέμπτη 16/6 πραγματοποιήθηκε πανελλαδική κλαδική απεργία στην έρευνα που οργανώθηκε από το Σωματείο Εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΣΕΡΕΤΕ). Ως άμεσες διεκδικήσεις μπήκαν:

  •  η άρνηση επιστροφής στο Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) χρηματικού ποσού ύψους 30 χιλιάδων ευρώ (ανά άτομο) από υποτρόφους που καθυστέρησαν να ολοκληρώσουν τη διδακτορική τους διατριβή στον προδιαγεγραμμένο χρονικό ορίζοντα (εξαιτίας της άτυπης “υποχρέωσής” τους να διεκπεραιώνουν τη “λάντζα” των επιβλεπόντων τους και χίλια μύρια άσχετα με το διδακτορικό τους θέματα).
  • η υποχρεωτική παροχή διδακτικού επικουρικού έργου από τους υποψήφιους διδάκτορες (για ψίχουλα έως και απλήρωτα).

Ως πραγματική και ολοκληρωμένη λύση, για αυτά και για άλλα κλαδικά προβλήματα, μπήκε μπροστά η διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Η συμμετοχή στην απεργία δεν ήταν τρομερά μαζική, αλλά δεδομένης της ευρύτερης κοινωνικής κατάστασης, μπορούμε να πούμε ότι οργανώθηκε με αξιοπρεπείς όρους και απέκτησε έναν σχετικά δυναμικό αγωνιστικό χαρακτήρα συσπειρώνοντας και εμπλέκοντας ενεργά εργαζόμενες και εργαζόμενους στις απεργιακές κινητοποιήσεις, σε μοιράσματα σε σχολές, κ.α.

Continue reading “ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ”

Posted on

2 ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ-“SOCIAL CREDIT SYSTEMS” ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

“SOCIAL CREDIT SYSTEMS” ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

2 ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ-ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ, 7μμ, ΤΖΕΠΕΤΟ, ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΦΟΡΤΕΤΣΑ, ΡΕΘΥΜΝΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΙΟΥΝΙΟΥ, 8μμ, ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΗ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ, ΛΟΦΟΣ ΚΑΣΤΕΛΙ, ΧΑΝΙΑ

Από τη στιγμή που αρχίζει να εδραιώνεται η καπιταλιστική βιοεξουσία, δηλαδή η «προσαρμογή της συσσώρευσης των ανθρώπων στη συσσώρευση του κεφαλαίου», οι αφέντες αυτού του κόσμου θέτουν σε λειτουργία ένα πλήθος προγραμμάτων αξιολόγησης, τα οποία ανυψώνονται σταδιακά σε επιστήμη κανονικοποίησης των σωμάτων και των ψυχών: επιχειρούν να εξασφαλίσουν μια ευθυγράμμιση των εργατικών συμπεριφορών με τις ανάγκες κερδοφορίας, να ηθικοποιήσουν και να βαθμολογήσουν τις εργάτριες στο σύνολο της ζωής τους, να διαλύσουν τις εργατικές αντιστάσεις και να διαμορφώσουν ένα πειθαρχημένο σώμα το οποίο συγκεντρώνεται, προσηλώνεται, προσαρμόζεται στους ρυθμούς της παραγωγής και της κατανάλωσης και παρέχει την απαιτούμενη εργασιακή δύναμη. Από το επιστημονικό μάνατζμεντ στη Δύση ως το social credit system στην Κίνα, από τα πιστοποιητικά υγειονομικών φρονημάτων το 2021-2022 ως τα πρόστιμα στις γυναίκες που δε φοράνε το υποχρεωτικό χιτζάμπ στο Ιράν, η λίστα των πειθαρχικών μεθόδων κατηγοριοποίησης και ταξινόμησης των εργατ(ρι)ών κατά τη διάρκεια της ιστορίας των δύο τελευταίων αιώνων είναι πραγματικά ατελείωτη.

Στην εκδήλωση θα εστιάσουμε κυρίως σε δύο πρόσφατες μεθοδεύσεις αξιολόγησης: αυτή των εκπαιδευτικών και των δημόσιων σχολείων και αυτή των υγειονομικών και των δημόσιων νοσοκομείων εξετάζοντας όχι μόνο τους νόμους που τις στηρίζουν και τους στόχους που εξυπηρετούν αλλά και τις αντιστάσεις που αναπτύσσονται ενάντιά τους.

 

 

Posted on

Θόρυβος και Κινήματα // Μουσικό-πολιτικό Καφενείο για τα 3+ ΧΡΟΝΙΑ Συνέλευση ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα

 

★★ Κυριακή 9 Απριλίου// Μουσικό-πολιτικό Καφενείο για τα 3+ ΧΡΟΝΙΑ Συνέλευση ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα ★★

 

★ 3+ ΧΡΟΝΙΑ προλεταριακός θόρυβος ★

 

3 χρόνια (και κάτι) πέρασαν από όταν συσταθήκαμε ως «Συνέλευση ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα» ενόσω επιβάλλονταν τα πρώτα μέτρα υγιεινιστικής αστυνόμευσης και πειθάρχησης από το καπιταλιστικό κράτος. Μέσα στους πρώτους μήνες του μεγάλου εγκλεισμού που είχε καταφέρει να πετύχει την εκκωφαντική σίγαση των προλεταριακών αντιστάσεων, επιχειρήσαμε να κάνουμε τη δική μας φασαρία. Από τότε κρίναμε ότι ανάγκη μας είναι να είμαστε παρόντες όπου οι προλετάριες επιλέγουν να δηλώνουν ηχηρά την παρουσία τους μέσα από αγώνες που έθεταν αιχμές ενάντια στην «υγειονομική» πολιτική διαχείρισης της σφαίρας της καπιταλιστικής παραγωγής και κυρίως σε αυτήν της αναπαραγωγής μας.
Αναγνωρίσαμε ότι η αυτή η πολιτική συνέχισης και ενίσχυσης της απαξίωσης της εργασιακής μας δύναμης έπαιρνε το 2020 την κωδική και μυστικοποιημένη ονομασία «διαχείριση της πανδημίας». Διαδεχόμενη τα προγενέστερα ιερογλυφικά του ίδιου κώδικα που χρησιμοποίησαν τα αφεντικά και το κράτος για να μας παραμυθιάζουν τα τελευταία χρόνια σχετικά με το αναπόφευκτο της συμπίεσης των αναγκών μάς – «πολιτικές διαχείρισης της εσωτερικής υποτίμησης», «πολιτικές διαχείρισης της λιτότητας», και τα ρέστα. Κι αν τώρα παίρνει ένα σωρό άλλα ονόματα, η απάντησή μας είναι στον πυρήνα της ίδια: να κάνουμε θόρυβο, να πειραματιστούμε και να παρασυρθούμε μέσα στα ρίσκα και την ανασφάλεια που είναι εγγενή σε κάθε προλεταριακό αγώνα άξιο λόγου· να αυξήσουμε την «εντροπία» μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία, όπως είχαν πει κάποτε κάποιοι· να σπάσουμε κάθε νέα περίφραξη που θέλει να κατασιγάσει το βουητό των προλεταριακών αντιστάσεων.
 
Θέλουμε να γιορτάσουμε και φέτος αυτή τη συνάντηση και κάθε στιγμή θορύβου που ζήσαμε από κει και πέρα. Αυτή τη φορά σκεφτήκαμε να φέρουμε στο προσκήνιο κάποιες από τις συζητήσεις που αναμοχλεύθηκαν το τελευταίο διάστημα για το ζήτημα της σχέσης της τέχνης με τους κοινωνικούς αγώνες. Και μιας και κάθε γιορτή θέλει τη μουσικούλα της… είπαμε κι εμείς να του δώσουμε να καταλάβει. Γιατί μια χαρά γουστάρουμε και τα «λαϊκά γλέντια», αλλά τελευταία η πολλή αναφορά στον «λαό» και τη «σωτηρία» του μας κάθισε στο λαιμό. Κι επειδή η ιστορία έχει δείξει ότι η καλλιτεχνική αντίληψη έχει τη δύναμη να δημιουργήσει ιστορικά γεγονότα, να επηρεάσει και να επηρεαστεί από κινήματα, επιλέξαμε να πέσουμε στα βαθιά. Και θέλουμε να συζητήσουμε και με άλλο κόσμο και να βουτήξουμε βαθύτερα: στη free jazz και τα κινήματα των μαύρων στην Αμερική, στα συλλογικά ελεύθερα αυτοσχεδιαστικά εγχειρήματα ή τις πειραματικές συνθέσεις που αμφισβήτησαν τις καθιερωμένες φόρμες και την έπεσαν στη βιομηχανία του θεάματος στην Ευρώπη (έστω κι αν τελικά αφομοιώθηκαν), στη βαβούρα του νταντά, της noise, της punk, έως και της no wave και τις καταλήψεις στη Νέα Υόρκη. Η λίστα είναι μεγάλη και χωράει ελεύθερα συμπλήρωση, από κοντά, στο πολιτικό μας καφενείο.
 
Κι αφού μετά τη βουτιά μας ξαναβγούμε στην επιφάνεια και πάρουμε μια ανάσα, είμαστε έτοιμες για τη δικιά μας αυτοσχεδιαστική φάση: τζαμ και μπαρ όσο κρατήσει!

 

Continue reading “Θόρυβος και Κινήματα // Μουσικό-πολιτικό Καφενείο για τα 3+ ΧΡΟΝΙΑ Συνέλευση ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα”

Posted on

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ-ΠΑΤΡΑ

Η εκδήλωση για την επιβολή διαδικασιών αξιολόγησης στην εκπαίδευση και τη βιομηχανία υγείας και τις ταξικές αντιστάσεις που συναντά πάει Πάτρα.​

 

Μαζί με τις συντρόφισσες της Προλεταριακής Κίνησης Αγώνα από την Πάτρα, συναγωνιστή πρώην ανεσταλμένο γιατρό από τον σύλλογο εργαζομένων στο νοσοκομείο της Ικαρίας, εκπαιδευτικούς και εργαζόμενους στον χώρο της υγείας συζητάμε, αντιπαραβάλλουμε εμπειρίες αγώνα και ανιχνεύουμε κοινά σημεία και προοπτικές αντίστασης.

 

Τσάι, συμπάθεια και​
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΩΝ!

 

Παρασκευή, 31 Μαρτίου, 7 μμ, τεϊοποτείον Το Τραμ, Αράτου 24

 

Posted on

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ,17/3,19.00, ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΩ ΓΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ… ΠΙΑΝΩ ΤΟ ΡΕΒΟΛΒΕΡ ΜΟΥ

ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΩ ΓΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ… ΠΙΑΝΩ ΤΟ ΡΕΒΟΛΒΕΡ ΜΟΥ

 

 

Επίμονα και με συνέπεια το καπιταλιστικό κράτος προσπαθεί τα τελευταία… 30 plus χρόνια να επιβάλει την αξιολόγηση στην εκπαίδευση, κάτι που αποδεικνύει πόσο αναγκαία τη θεωρούν τα αφεντικά μας, τόσο για τον «εξορθολογισμό» και την παραγωγικότητα αυτού του τομέα όσο και για τη διαμόρφωση εκείνης της προλεταριακής υποκειμενικότητας που αποτελεί προϋπόθεση της επιτυχίας της.
Ήδη ο νόμος 4823 με τον οργουελικό τίτλο “Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις” που επιχειρείται να εφαρμοστεί προβλέπει ένα εφιαλτικό και ασφυκτικό πλέγμα ατομικής αξιολόγησης, αλλά προς το παρόν, όπως και η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, βρίσκει απέναντί του ισχυρές αντιστάσεις.

Continue reading “ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ,17/3,19.00, ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΩ ΓΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ… ΠΙΑΝΩ ΤΟ ΡΕΒΟΛΒΕΡ ΜΟΥ”