★★ Κυριακή 9 Απριλίου// Μουσικό-πολιτικό Καφενείο για τα 3+ ΧΡΟΝΙΑ Συνέλευση ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα ★★
★ 3+ ΧΡΟΝΙΑ προλεταριακός θόρυβος ★
3 χρόνια (και κάτι) πέρασαν από όταν συσταθήκαμε ως «Συνέλευση ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα» ενόσω επιβάλλονταν τα πρώτα μέτρα υγιεινιστικής αστυνόμευσης και πειθάρχησης από το καπιταλιστικό κράτος. Μέσα στους πρώτους μήνες του μεγάλου εγκλεισμού που είχε καταφέρει να πετύχει την εκκωφαντική σίγαση των προλεταριακών αντιστάσεων, επιχειρήσαμε να κάνουμε τη δική μας φασαρία. Από τότε κρίναμε ότι ανάγκη μας είναι να είμαστε παρόντες όπου οι προλετάριες επιλέγουν να δηλώνουν ηχηρά την παρουσία τους μέσα από αγώνες που έθεταν αιχμές ενάντια στην «υγειονομική» πολιτική διαχείρισης της σφαίρας της καπιταλιστικής παραγωγής και κυρίως σε αυτήν της αναπαραγωγής μας.
Αναγνωρίσαμε ότι η αυτή η πολιτική συνέχισης και ενίσχυσης της απαξίωσης της εργασιακής μας δύναμης έπαιρνε το 2020 την κωδική και μυστικοποιημένη ονομασία «διαχείριση της πανδημίας». Διαδεχόμενη τα προγενέστερα ιερογλυφικά του ίδιου κώδικα που χρησιμοποίησαν τα αφεντικά και το κράτος για να μας παραμυθιάζουν τα τελευταία χρόνια σχετικά με το αναπόφευκτο της συμπίεσης των αναγκών μάς – «πολιτικές διαχείρισης της εσωτερικής υποτίμησης», «πολιτικές διαχείρισης της λιτότητας», και τα ρέστα. Κι αν τώρα παίρνει ένα σωρό άλλα ονόματα, η απάντησή μας είναι στον πυρήνα της ίδια: να κάνουμε θόρυβο, να πειραματιστούμε και να παρασυρθούμε μέσα στα ρίσκα και την ανασφάλεια που είναι εγγενή σε κάθε προλεταριακό αγώνα άξιο λόγου· να αυξήσουμε την «εντροπία» μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία, όπως είχαν πει κάποτε κάποιοι· να σπάσουμε κάθε νέα περίφραξη που θέλει να κατασιγάσει το βουητό των προλεταριακών αντιστάσεων.
Θέλουμε να γιορτάσουμε και φέτος αυτή τη συνάντηση και κάθε στιγμή θορύβου που ζήσαμε από κει και πέρα. Αυτή τη φορά σκεφτήκαμε να φέρουμε στο προσκήνιο κάποιες από τις συζητήσεις που αναμοχλεύθηκαν το τελευταίο διάστημα για το ζήτημα της σχέσης της τέχνης με τους κοινωνικούς αγώνες. Και μιας και κάθε γιορτή θέλει τη μουσικούλα της… είπαμε κι εμείς να του δώσουμε να καταλάβει. Γιατί μια χαρά γουστάρουμε και τα «λαϊκά γλέντια», αλλά τελευταία η πολλή αναφορά στον «λαό» και τη «σωτηρία» του μας κάθισε στο λαιμό. Κι επειδή η ιστορία έχει δείξει ότι η καλλιτεχνική αντίληψη έχει τη δύναμη να δημιουργήσει ιστορικά γεγονότα, να επηρεάσει και να επηρεαστεί από κινήματα, επιλέξαμε να πέσουμε στα βαθιά. Και θέλουμε να συζητήσουμε και με άλλο κόσμο και να βουτήξουμε βαθύτερα: στη free jazz και τα κινήματα των μαύρων στην Αμερική, στα συλλογικά ελεύθερα αυτοσχεδιαστικά εγχειρήματα ή τις πειραματικές συνθέσεις που αμφισβήτησαν τις καθιερωμένες φόρμες και την έπεσαν στη βιομηχανία του θεάματος στην Ευρώπη (έστω κι αν τελικά αφομοιώθηκαν), στη βαβούρα του νταντά, της noise, της punk, έως και της no wave και τις καταλήψεις στη Νέα Υόρκη. Η λίστα είναι μεγάλη και χωράει ελεύθερα συμπλήρωση, από κοντά, στο πολιτικό μας καφενείο.
Κι αφού μετά τη βουτιά μας ξαναβγούμε στην επιφάνεια και πάρουμε μια ανάσα, είμαστε έτοιμες για τη δικιά μας αυτοσχεδιαστική φάση: τζαμ και μπαρ όσο κρατήσει!