Προκήρυξη για την Απεργία/Πανελλαδική ημέρα δράσης για την υγεία, 1 Φεβρουαρίου 2022
Η προκήρυξη σε pdf
ΟΙ ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ(ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ & ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ)ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ Updated!
Αν καμιά παρακολουθήσει τις θορυβώδεις σκιαμαχίες των εμβολιολατρών θα εντυπωσιαστεί από τη θρασύτατα επίμονη προσπάθειά τους να αποκρύψουν ότι τα κρατικά προγράμματα μαζικού/καθολικού εμβολιασμού (τα οποία οι ίδιοι ένθερμα υποστηρίζουν από την πρώτη-πρώτη στιγμή) αδιαμφισβήτητα συνεπάγονται τον πλέον άμεσο έλεγχο του έμμισθου σώματος, είτε στους χώρους εργασίας, είτε στους χώρους κατανάλωσης, μέσω της επιβολής ενός ρευστού απαρτχάιντ, στο οποίο ο σημερινός (με το στανιό) «συμμορφωμένος-εμβολιασμένος» πολίτης ανά πάσα στιγμή μπορεί να αποκλειστεί από σφαίρες της κοινωνικής ζωής. Ήδη 800.000 διπλά εμβολιασμένες από 1η Φλεβάρη θα θεωρούνται… ανεμβολίαστες. Continue reading “Προκήρυξη για την Απεργία/Πανελλαδική ημέρα δράσης για την υγεία, 1 Φεβρουαρίου 2022”
Η εμβολιολατρία είναι θάνατος, σκατά στην κοινωνία του θεάματος
το κείμενο σε pdf
Η ανορθολογικότητα του εμβολιαστικού φετιχισμού και η ολέθρια για τα προλεταριακά συμφέροντα συναίνεση (των όψιμων υποστηρικτών του ΕΣΥ) στις αναστολές/απολύσεις υγειονομικών
Είναι πια γνωστό ότι κάθε φορά που η δεξιά του κεφαλαίου πετάει στα μούτρα μας μια νέα ΚΥΑ, σύσσωμη η αριστερά του κεφαλαίου συνηγορεί στις νέες «ενδείξεις της επιστήμης».
Σε αυτό το κλίμα, λοιπόν, όπου η η πάλη των τάξεων μετατρέπεται σε υγιεινιστική διαπάλη μεταξύ «κοινωνικά υπεύθυνων» και «ατομικιστών νεοφιλελεύθερων», και ενόσω τα αφεντικά τρίβουν τα χέρια τους, χαμένες βγαίνουν μόνο οι εργάτριες. Όσον αφορά συγκεκριμένα τον κλάδο της υγείας, μιλάμε για χιλιάδες εργάτριες. Απέναντι στην γενικευμένη συναίνεση ή έστω αδιαφορία που προκαλεί στην υγιεινιστική αριστερά και αντιεξουσία η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε αυτές τις αναστολές πριν τέσσερις μήνες, είναι εύκολο να αποδείξει κανείς ότι –ακόμα και με τους δικούς τους όρους– αυτή η κρατική επιβολή δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα χτύπημα κάτω από τη μέση των αφεντικών στην τάξη μας.
Ας επιχειρήσουμε λοιπόν για λίγο να δούμε το ζήτημα μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς του υγιεινισμού.
Ως γνωστόν, ένα άτομο που πιστοποιείται ως εμβολιασμένος, μέχρι πρόσφατα, δεν μπορούσε να θεωρηθεί «στενή επαφή». Το ίδιο ισχύει και μετά τις πρόσφατες ΚΥΑ, αλλά πλέον μόνο για αυτούς που έχουν κάνει «αναμνηστική δόση», ενώ για τους κάποτε θεωρούμενους ως «πλήρως εμβολιασμένους» ισχύει ότι θα πρέπει να μπαίνουν σε καραντίνα για μόλις 5 μέρες. Κατ’ επέκταση ένας (τριπλο-)εμβολιασμένος υγειονομικός, από τη στιγμή που εμβολιάζεται συνυπογράφει ότι ανεξάρτητα από το αν έρχεται καθημερινά σε επαφή με ένα πρόσωπο που νοσεί με COVID-19 (π.χ. στο σπίτι του), θα πρέπει ανεξαρτήτως της θέλησής του να πηγαίνει με φυσική παρουσία στη δουλειά του (π.χ. στο νοσοκομείο). Continue reading “Η εμβολιολατρία είναι θάνατος, σκατά στην κοινωνία του θεάματος”
Κάλεσμα στην απεργία και συγκέντρωση στο Υπουργείο Υγείας 1/2 στις 13.00
O ιστορικός αγώνας ενάντια σε αυτούς που επιμένουν να συμπλέουν με το ρεύμα της “προόδου”
Προκήρυξη: Οι Πολλαπλές(πρακτικές & ιδεολογικές) Χρήσεις του Εμβολίου
Το κείμενο που μοιράστηκε στην πορεία 15 Ιανουαρίου 2022 σε pdf
Αν καμιά παρακολουθήσει τις θορυβώδεις σκιαμαχίες των φιλεμβολιαστών θα εντυπωσιαστεί από τη θρασύτατα επίμονη προσπάθειά τους να αποκρύψουν ότι τα κρατικά προγράμματα μαζικού/καθολικού εμβολιασμού (τα οποία οι ίδιοι ένθερμα υποστηρίζουν από την πρώτη-πρώτη στιγμή) αδιαμφισβήτητα συνεπάγονται τον πλέον άμεσο έλεγχο του έμμισθου σώματος, είτε στους χώρους εργασίας, είτε στους χώρους κατανάλωσης, μέσω της επιβολής ενός ρευστού απαρτχάιντ, στο οποίο ο σημερινός (με το στανιό) «συμμορφωμένος-εμβολιασμένος» πολίτης ανά πάσα στιγμή μπορεί να αποκλειστεί από σφαίρες της κοινωνικής ζωής.
Εντός της ψηφιακής, αυτοαναφορικής φούσκας όπου κατεξοχήν εμφανίζεται και πολιτικολογεί η εν λόγω φιλοεμβολιαστική φράξια, ανταλλάσοντας προβλέψιμες –εξαρχής επίνδυνες για τα συμφέροντα της τάξης μας– κοινοτοπίες, βουτηγμένες σε μια θολή θεωρητικούρα άνευ προηγουμένου, οι απλές, καθημερινές εμπειρίες που όλες μας βιώνουμε στους χώρους έμμισθης εκμετάλλευσής μας παραμένουν έντεχνα εξαφανισμένες.
Γιατί η επιβολή της σχέσης-κεφάλαιο –εξαρχής κι έκτοτε διαρκώς– συνεπάγεται τόσο άμεσους όσο κι έμμεσους εκβιασμούς που πρέπει να παραμείνουν κρυφοί∙
Γιατί οι κοινωνικές αιτίες της πανδημίας –άμεσα συνδεόμενες με την σπειροειδή κίνηση της καπιταλιστικής (ανα)παραγωγής– πρέπει να παραμείνουν και αυτές στο σκοτάδι.
Γιατί η δημόσια συζήτηση για την ουσία της κρατικής πολιτικής διαχείρισης της πανδημίας πρέπει να εμποδιστεί∙ Continue reading “Προκήρυξη: Οι Πολλαπλές(πρακτικές & ιδεολογικές) Χρήσεις του Εμβολίου”
Προκήρυξη: Κάλεσμα ΤΑΞΙΚΗΣ αλληλεγγύης, επαγρύπνησης και απείθειας
Το κείμενο μοιράστηκε σε μικροφωνική παρέμβαση στο Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός
το κείμενο σε pdf
Από το καλοκαίρι του 2021 μέχρι σήμερα χιλιάδες ανεμβολίαστες/οι εργαζόμενες/οι στον ιδιωτικό τομέα είδαν την πόρτα της εξόδου, επειδή δεν θέλησαν να επιδείξουν πιστοποιητικό υγειονομικών φρονημάτων. Σε αυτό το διάστημα πόσες άλλες ακόμα εργαζόμενες ή φοιτήτριες δεν έχουν εκβιαστεί και συρθεί παρά τη θέλησή τους στον εμβολιασμό επειδή δεν άντεχαν τη μείωση του μισθού τους μέσω των υποχρεωτικών rapid test. Από την 1η Σεπτέμβρη το κράτος-τιμωρός προχώρησε σε μια ακόμα τεραστίου μεγέθους επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους/ες στην υγεία και στην πρόνοια με τις αναστολές εργασίας. Έκτοτε είδαμε τις σχέσεις εργασίας να γίνονται περισσότερο ελαστικές από ποτέ και τους ανεμβολίαστους να αποκλείονται από όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες εκτός από μερικές που, εφόσον καταβάλουν το αντίτιμο για την εξαγορά της τιμωρίας τους (rapid test), τους επιτρέπεται η μερική πρόσβαση. Continue reading “Προκήρυξη: Κάλεσμα ΤΑΞΙΚΗΣ αλληλεγγύης, επαγρύπνησης και απείθειας”
Συνάντηση μνήμης, αντιπληροφόρησης και αγώνα
Η άρνηση της πραγματικότητας και η πραγματικότητα της αθλιότητας ή 7000 αόρατοι εργάτες
Η άρνηση της πραγματικότητας και η πραγματικότητα της αθλιότητας ή 7000 αόρατοι εργάτες
Το κρατικό αφήγημα περί πανδημίας που συνοδεύει τη βιοπολιτική που εφαρμόζεται εστίασε, από ένα χρονικό σημείο και μετά, ως γνωστόν, στην προβολή του εμβολίου, αυτού του φτηνού και αμφιλεγόμενου φιξ, ως «πανάκεια» και «εισιτήριο ελευθερίας». Την ίδια στιγμή, βέβαια, λειτουργούσε ως όπλο διαχωρισμού εντός της τάξης και νομιμοποιητικό εργαλείο αναδιάρθρωσης, κατά βάση, του δημόσιου συστήματος υγείας. Η εμβολιαστική σταυροφορία ανακάλυψε στους, για ποικίλους λόγους, αμφισβητίες της εμβολιαστικής μονομανίας ξανά τις «επικίνδυνες τάξεις», τους «μολυσματικούς», «αστοιχείωτους», «υπανάπτυκτους» «εχθρούς του λαού» (για να θυμηθούμε την πάλαι ποτέ σταλινική βιοπολιτική φρασεολογία). Αυτό οδήγησε σε ένα ιδιότυπο, ρευστό απαρτχάιντ με αποκλεισμούς και εμπόδια στη σφαίρα της κυκλοφορίας (στην κατανάλωση και στη μετακίνηση), εκβιασμούς στη μισθωτή εργασία (υποχρεωτική πιστοποίηση μέσω συνεχών τεστ της δυνατότητας για εργασία ή φοίτηση με ίδια οικονομική επιβάρυνση, απολύσεις), απαγορεύσεις συμμετοχής σε γενικές συνελεύσεις σωματείων/συλλόγων και τέλος λογοκρισία στη δημόσια σφαίρα.
Το αποκορύφωμα αυτών των βιοπολιτικών παρεμβάσεων ήταν η αναστολή εργασίας 7000 υγειονομικών που αρνήθηκαν την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Οι 7000 ανεσταλμένοι, οι οποίοι τελούν σήμερα υπό απειλή οριστικής απόλυσης, προβλήθηκαν ως το «παθογόνο» στοιχείο, η αποβολή (και ο επακόλουθος σωφρονισμός) του οποίου θα διευκόλυνε την «ανοσοποίηση» του «υγιούς» κοινωνικού σώματος. Φευ!
Βάλανε Ρουφιάνους σε Όλες μας τις Κινήσεις, …
Continue reading “Βάλανε Ρουφιάνους σε Όλες μας τις Κινήσεις, …”