Πόλεμος στην Ουκρανία: Μια διεθνιστική φωνή από τη Ρωσία

Η παρακάτω συνέντευξη δημοσιεύτηκε στις 24 Μαρτίου 2022 στο ‘A Free Retriever’s Digest’, ένα διαδικτυακό εγχείρημα που παρουσιάζει κείμενα και εκδόσεις από τον χώρο της διεθνιστικής κομμουνιστικής αριστεράς. Τη βρήκαμε αξιόλογη μιας και υπενθυμίζει βασικές προλεταριακές διεθνιστικές θέσεις, γι’ αυτό και τη μεταφράσαμε.

 

★Μια συνέντευξη με την KRAS – IWA από την Grupo Moiras (Ισπανία)★

 

Η Grupo Moiras είναι μια αναρχο-φεμινιστική ομάδα στην Ισπανία εμπνευσμένη από τις “Mujeres libres” του ισπανικού εμφυλίου πολέμου. Η KRAS είναι μια από τις ελάχιστες ομάδες στη Ρωσία, από τον αναρχοσυνδικαλιστικό χώρο, που υπερασπίζεται εδώ και χρόνια μια προλεταριακή διεθνιστική θέση. Η συνέντευξη παρουσιάζει την άποψη των ομάδων για το χαρακτήρα και το διακύβευμα του σημερινού πολέμου στην Ουκρανία, για τις αντιφατικές θέσεις που διχάζουν τους αναρχικούς στην Ουκρανία, οι περισσότεροι από τους οποίους τάσσονται στο πλευρό της ουκρανικής αστικής τάξης και του στρατού της ενάντια στη ρωσική στρατιωτική εισβολή, για τις δυσκολίες οποιουδήποτε στη Ρωσία προσπαθεί να διαμαρτυρηθεί ενάντια στον πόλεμο μπροστά στη στρατιωτική λογοκρισία και τη βάναυση κρατική καταστολή του καθεστώτος Πούτιν, και για τις δυσκολίες του αναρχικού χώρου ειδικότερα.

Δεδομένης της ταχύτητας με την οποία εξελίσσονται τα γεγονότα του πολέμου στην Ουκρανία και των αποσπασματικών, συγκεχυμένων και μεροληπτικών πληροφοριών που φτάνουν σε εμάς μέσω των διαφόρων μέσων ενημέρωσης, η ομάδα Moiras αποφάσισε να στείλει αυτή την εβδομάδα κάποιες ερωτήσεις στο ρωσικό τμήμα της IWA, προκειμένου να έχουμε μια ελευθεριακή οπτική για τη σύγκρουση που θα μας βοηθήσει να τοποθετηθούμε και να πάρουμε αποφάσεις βασισμένες σε μια διευρυμένη γνώση. Στο κείμενο που ακολουθεί οι ερωτήσεις αυτές συγκεντρώνονται μαζί με τις απαντήσεις που έστειλε η KRAS, την οποία ευχαριστούμε για τη γρήγορη και διαφωτιστική απάντησή της.

Grupo Moiras, 13 Μαρτίου 2022

 

Moiras: Στην ανακοίνωσή σας προς την IWA σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, επισημαίνετε τις αγορές φυσικού αερίου ως τον κύριο λόγο της σύγκρουσης. Θα θέλαμε να μας εξηγήσετε περισσότερο ποια είναι τα συγκεκριμένα καπιταλιστικά συμφέροντα πίσω από 0αυτόν τον πόλεμο, τόσο από τη ρωσική πλευρά όσο και από την πλευρά των χωρών που τάσσονται υπέρ του ΝΑΤΟ, και να μας πείτε για την πρόσφατη εξέλιξη της πολιτικής της περιοχής σας, που εξαρτάται από αυτές τις αγορές και την επιρροή τους στην οικονομία των δυτικών χωρών. Αυτές οι πληροφορίες παραμένουν συνήθως θαμμένες στα μέσα ενημέρωσης εδώ, που είναι πολύ επικεντρωμένα στις καθημερινές ειδήσεις, αλλά όπου υπάρχει ελάχιστη ανάλυση.

 

KRAS: Πρώτα απ’ όλα, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα σύγκρουσης και διαφορετικά επίπεδα ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων.

 

Continue reading “Πόλεμος στην Ουκρανία: Μια διεθνιστική φωνή από τη Ρωσία”

Κείμενο /Γενική Απεργία 6/4/22: Να προφυλαχθούμε από τον ακρωτηριασμό αυτοακρωτηριαζόμενοι;

Το κείμενο σε pdf

H ιστορία έχει αποδείξει ότι όχι μόνο οι πολυήμερες, αλλά ακόμα κι οι μαζικές 24ωρες απεργίες μπορούν να επηρεάσουν με έναν καθοριστικό τρόπο τις εξελίξεις στο πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού. Για παράδειγμα η πανελλαδική απεργία της 26ης Απριλίου του 2001 ενάντια στο ασφαλιστικό Γιαννίτση και η γενική απεργία της 5ης Μάη του 2010 ενάντια στο πρώτο μνημόνιο: και στις δύο περιπτώσεις οι διαδηλωτές άγγιξαν τις 200.000. Εκείνες οι απεργίες ανάγκασαν τα αφεντικά να αφήσουν κατά μέρος τις φιλοδοξίες για μια κατά μέτωπο επίθεση στους μισθούς και τις συντάξεις και να εστιάσουν στην τακτική του σαλαμιού: μέσα σε είκοσι χρόνια, το σχεδόν απόλυτο διευθυντικό δικαίωμα κυριάρχησε μέσα στους χώρους εργασίας κομμάτι προς κομμάτι, με το μεγαλύτερο χτύπημα να έχει δοθεί τα δύο τελευταία χρόνια, χάρη στα κελεύσματα όχι μόνο της δεξιάς κυβέρνησης, αλλά και του μεγαλύτερου μέρους της αριστεράς και της «αναρχίας», να «μείνουμε σπίτι», να «κρατήσουμε κοινωνικές αποστάσεις» και να εμπιστευτούμε τα πάντα στις οδηγίες της «επιστημονικής» διακυβέρνησης. Continue reading “Κείμενο /Γενική Απεργία 6/4/22: Να προφυλαχθούμε από τον ακρωτηριασμό αυτοακρωτηριαζόμενοι;”

Ανταπόκριση από την πορεία στο Σύνταγμα-19/3/2022

Το καλοκαίρι του 2020, όταν τα πολιτικά τσιράκια του κεφαλαίου πέρασαν τον νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, αφού είχε προηγηθεί η τρομακτικών διαστάσεων εθελοντική πειθάρχηση των σωμάτων, η υπακοή στον εγκλεισμό και η συμμόρφωση στις κρατικές απαγορεύσεις κυκλοφορίας στον δημόσιο χώρο, πίστευαν ότι είχαν ωριμάσει πια οι καιροί για να αρχίσουν να μας εξαφανίζουν σιγά σιγά από τους δρόμους. Continue reading “Ανταπόκριση από την πορεία στο Σύνταγμα-19/3/2022”

Προκήρυξη: Προλετάριοι/ες στη Ρωσία και στην Ουκρανία! Στο μέτωπο της παραγωγής και του πολέμου… Συντρόφισσες/οι!

Η παρακάτω προκήρυξη γράφτηκε από την τσέχικη ελευθεριακή κομμουνιστική ομάδα Třídní Válka (Tαξική Πάλη), μεταφράστηκε  από τη συνέλευσή μας και μοιράστηκε σήμερα στην αντιπολεμική συγκέντρωση στο Θησείο που διοργάνωσε η Συνέλευση αναρχικών ενάντια στα αυτονόητα του κόσμου της εξουσίας [((i)) Αντιπολεμική συγκέντρωση Σάββατο 5/3, 13.00, Θησείο (indymedia.org)]

Η προκήρυξη σε pdf εδώ

Φήμες για πόλεμο αντηχούν και πάλι στην Ευρώπη, κανόνια οπλίζονται, βομβαρδιστικά φορτώνονται με φονικές σφαίρες και βλήματα, πύραυλοι στρέφουν τις πυρηνικές τους κεφαλές προς τους μελλοντικούς τους στόχους.

Αυτές οι φράσεις που γράφαμε το 2014 για τη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας είναι σήμερα πιο επίκαιρες από ποτέ. Αν ο καπιταλισμός είναι εκ φύσεως δημιουργός πολλών δεινών, παράγοντας εξαθλίωση, κλιματικές και υγειονομικές κρίσεις, είχαμε σχεδόν «ξεχάσει» ότι ήταν, και αναμφίβολα παραμένει, πολεμοχαρής! Σήμερα εξαπολύεται μια στρατιωτική επίθεση: Υπάρχουν ειδήσεις βομβαρδισμών στο Ντονμπάς, την Οδησσό, το Κίεβο, τη Μαριούπολη, το Χάρκοβο… Continue reading “Προκήρυξη: Προλετάριοι/ες στη Ρωσία και στην Ουκρανία! Στο μέτωπο της παραγωγής και του πολέμου… Συντρόφισσες/οι!”

Το αφήγημα αλλάζει… (μέρος 2ο)

ΤΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΑΛΛΑΖΕΙ…ΑΦΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΣΥ…

Σαν έτοιμο από καιρό, έχοντας, όπως είδαμε και στο προηγούμενο ποστ, στα χέρια του μελέτες για την «αναδιάρθρωση» του ΕΣΥ, το κράτος καβάλησε το κύμα της πανδημίας και επιτάχυνε τις αντίστοιχες προσπάθειες που είχαν ξεκινήσει με τα απανωτά μνημόνια.

Στο νέο ΕΣΥ, λοιπόν, προβλέπονται συγχωνεύσεις τμημάτων περιφερειακών νοσοκομείων και δομών ΠΦΥ, μείωση (και άλλη) των εργαζομένων, άρση της αποκλειστικότητας ώστε να μπορούν να δουλέψουν και ιδιώτες γιατροί στο ΕΣΥ –είτε ως ελεύθεροι επαγγελματίες με σύμβαση έργου, είτε μέσω ΣΔΙΤ– σε ένα μοντέλο λειτουργίας πιο κοντινό σε αυτό του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν, του Ωνάσειου ή του νοσοκομείου της Σαντορίνης (που εμπνεύστηκε και υλοποίησε η αριστερά του κεφαλαίου), πατώντας στον στρωμένο δρόμο (ήδη από το 2001) των “απογευματινών ιατρείων”.

Continue reading “Το αφήγημα αλλάζει… (μέρος 2ο)”

Σχετικά με την τραμπoύκικη εισβολή στο ΑΚΝ στις 27/2/2022 – Να πέσουν οι μάσκες

Λίγο πριν ξεκινήσει η εκδήλωση των εκδόσεων Αλήστου Μνήμης στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής με θέμα το βιβλίο του Φώτη Τερζάκη για τις «Αντιμαχόμενες θεραπευτικές αντιλήψεις στον σύγχρονο κόσμο», 20 περίπου μασκοφορεμένοι τραμπούκοι που παρουσιάστηκαν ως εκπρόσωποι του «αναρχικού κινήματος» και της «τάξης τους», και «υπερασπιστές του πανεπιστημιακού ασύλου», εισέβαλαν με τσαμπουκά στο ΑΚΝ απαιτώντας να κάνουν «παρέμβαση στην εκδήλωση της Contra Dystopia». Μεταξύ μητσοτακικών προσβολών τύπου «ψεκασμένοι», μάτσο απειλών τύπου «πάμε έξω να παίξουμε ξύλο» σε άτομα που τους απάντησαν, φτυσιμάτων στον κεντρικό ομιλητή, υψηλού επιπέδου πολιτικών επιχειρημάτων τύπου «βγάλε τα τσιπάκια» και βλακωδών ειρωνειών στην είσοδο στον κόσμο που ερχόταν να παρακολουθήσει την εκδήλωση, διάβασαν και την εξής προχειρογραμμένη, ασύντακτη και ακατανόητη «καταγγελία» [https://athens.indymedia.org/post/1617255/ ]

Οφείλουμε αρχικά να αναδείξουμε τη γελοιότητα της συγκεκριμένης «παρέμβασης» από την άποψη ότι έγινε σε εκδήλωση που δεν τη διοργάνωσε η Contra Dystopia! Οφείλουμε κατά δεύτερον να αναδείξουμε το θρασύδειλο χαρακτήρα της τραμπούκικης «παρέμβασης»-επίθεσης αφού οι «παρεμβασίες» φόραγαν όλοι ανεξαιρέτως μάσκες και όταν ρωτήθηκαν σε ποιες συλλογικότητες συμμετέχουν αρνήθηκαν να απαντήσουν λέγοντας γενικόλογα ότι ανήκουν σε διάφορες ομάδες του αναρχικού χώρου. Δε θα ασχοληθούμε με το να απαντήσουμε στις φοβέρες φιλοκρατικές ανακρίβειες του κειμένου μία-μία. Έχουμε αναδείξει και αλλού [βλ. https://againstbiopowerandconfinement.noblogs.org/files/2021/12/brochure-ugeia-emvolia-2.pdf] γιατί η κρατική διαχείριση της πανδημίας (με επιβολή λοκντάουν, τηλεργασίας-τηλεκπαίδευσης και αργότερα του έμμεσα ή άμεσα υποχρεωτικού εμβολιασμού) είναι η κρατική πολιτική επίθεσης στο μισθό, το ΕΣΥ και τις συλλογικές προλεταριακές αντιστάσεις και ανάγκες.

Continue reading “Σχετικά με την τραμπoύκικη εισβολή στο ΑΚΝ στις 27/2/2022 – Να πέσουν οι μάσκες”

Το αφήγημα αλλάζει… (μέρος 1ο)

Δεν μας προκαλεί καμία εντύπωση ότι οι ίδιοι οι θανατοτρομολάγνοι ειδικοί επιδημιολόγοι, πνευμονολόγοι καθηγητάδες στα απανταχού Πανεπιστήμια της επικράτειας έφτασαν τον Φεβρουάριο του 2022 να παραδεχτούν αυτό που μια σειρά συλλογικότητες από το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα έχουν έγκαιρα υποστηρίξει, πάλι και πάλι, την τελευταία διετία!
 
Δεν το αποδίδουμε, βέβαια, σε μια αιφνίδια κρίση συνειδητοποίησης της βιοπολιτικής που ασκεί το καπιταλιστικό κράτος, όπως εξειδικεύτηκε στην παρούσα διαχείριση της πανδημίας, αλλά αντίθετα στην ανάγκη αξιοποίησης των παραδοχών τους από αυτό, τώρα που οι συνθήκες το απαιτούν:
 
ο συνδυασμός χαλάρωσης των περιοριστικών μέτρων ενόψει της τουριστικής σεζόν με διατήρηση των υγειονομικών διαχωρισμών νομιμοποιείται ευκολότερα όταν πλασάρεται με επιστημονικό περιτύλιγμα.
 
Πόσοι και πόσοι άνθρωποι δεν κατηγορήθηκαν μέχρι σήμερα ως ψεκασμένοι, συνωμοσιολόγοι, βλαμμένοι παραμυθάδες και ό,τι άλλο αισχρό κατέβαινε στην κούτρα του κάθε πωρωμένου εμβολιολάτρη, επειδή δημοσιοποιούσαν αυτό που τους συνέβη. Ότι, δηλαδή, υποχρεώνονταν όταν έφευγαν από τη ζωή οι οικείοι τους, τους οποίους προσκόμισαν κάποια στιγμή επειγόντως στο νοσοκομείο με βαρύ νόσημα, να υπογράφουν ως αιτία θανάτου την Covid-19, μόνο και μόνο γιατί κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο βρέθηκαν θετικοί στον ιό.
 

Continue reading “Το αφήγημα αλλάζει… (μέρος 1ο)”

Κάλεσμα στην πανυγειονομική 24ωρη απεργία, 23/2/22

Από την 1η του περασμένου Σεπτέμβρη, χιλιάδες εργαζόμενοι του ΕΣΥ τελούν υπό αναστολή εργασίας -χωρίς μισθό και ένσημα- γιατί δεν επέλεξαν να εμβολιαστούν. Πρόκειται κυρίως για νοσοκόμες, φυσιοθεραπεύτριες, τραπεζοκόμους, φροντιστές, νοσηλεύτριες, τραυματιοφορείς, ηλεκτρολόγους και γενικότερα τεχνικό προσωπικό και προσωπικό καθαριότητας, και δευτερευόντως για γιατρούς.
 
Εν τω μεταξύ, όσες/οι από αυτούς ήταν με σύμβαση, έχουν ήδη απολυθεί. Το τελεσίγραφο του υπουργείου υγείας για τους εναπομείναντες εργαζομένους σε αναστολή (σε αριθμό περίπου 4.700) λήγει στις 31/3 και όσες δεν έχουν εμβολιαστεί έως τότε θα αντιμετωπίσουν κι αυτές είτε την άμεση απόλυση είτε την έμμεση, με την παράταση της αναστολής τους για ακόμη ένα εξάμηνο, δηλαδή με την παράταση του οικονομικού τους στραγγαλισμού.
 
Έτσι ξεφορτώνεται το υπουργείο υγείας τους αλλοτινούς «ήρωες» και «ηρωίδες» την ίδια ώρα που ετοιμάζει συγχωνεύσεις υποδομών, περαιτέρω μειώσεις προσωπικού και συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα.
 
Το σύστημα υγείας και κοινωνικής ασφάλισης αναδιαρθρώνεται και μαζί του αναδιαρθρώνεται η εργασία συνολικά∙ ήδη προαναγγέλλεται ο εμβολιασμός ως τυπικό προσόν για το ΕΣΥ, πράγμα που εφαρμόζεται εδώ και περίπου έναν χρόνο άτυπα και κατά τη διακριτική ευχέρεια των αφεντικών σε διάφορα τμήματα του ιδιωτικού τομέα (εστίαση, τουρισμός, λιανεμπόριο, υγεία, άλλες υπηρεσίες).

Continue reading “Κάλεσμα στην πανυγειονομική 24ωρη απεργία, 23/2/22”

Σχετικά με την υπεράσπιση του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Νομικής και τις κινηματικές του χρήσεις

Στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί, ώστε να συνεχιστεί με εντατικότερο τρόπο η πολιτική εσωτερικής υποτίμησης που εξαπολύθηκε εις βάρος του ντόπιου και πολυεθνικού προλεταριάτου τα τελευταία δέκα χρόνια, οι περιφράξεις, παλιές και νέες, όχι απλά επεκτείνονται αλλά προσφάτως επιχειρούν να θεμελιωθούν υλικά και ιδεολογικά σε επινοημένους μεν από το κράτος, με αποτελέσματα που διαμορφώνουν την πολύ απτή υλική (εμπειρική) πραγματικότητα δε, «υγειονομικούς» διαχωρισμούς.

Χρόνια τώρα το ΑΚΝ στεγάζει τις δραστηριότητες συλλογικοτήτων και ομάδων εντός ενός πανεπιστημιακού ιδρύματος που, όπως όλα, αποτελεί τον χώρο της μαζικής παραγωγής της καπιταλιστικής μορφής της επιστήμης, της «κεφαλαιοποιημένης γνώσης, του φετιχισμού της ιδέας και της μεθόδου, της αλλοτριωμένης εικόνας της ανθρώπινης σκέψης» και των  «ειδικών» της. Η επιχειρηματικοποιημένη λειτουργία των πανεπιστημίων όχι μόνο δεν ανακόπηκε από τη γενικευμένη χρήση της τηλεκπαίδευσης, των τηλεξετάσεων και, τελευταία, της επίδειξης «υγειονομικών» πιστοποιητικών, αλλά επιταχύνθηκε και διεύρυνε το ρήγμα ανάμεσα στην (καπιταλιστική) χρήση της αλλοτριωμένης «γνώσης» και των κοινωνικών μας αναγκών.

Ωστόσο, το ΑΚΝ αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί την εδαφικοποίηση της άρνησης να αποδεχτούμε την απαλλοτρίωση της γνώσης, τους δεδομένους ρόλους, την καθεστωτική χρήση των χώρων, την περίφραξη και τους διαχωρισμούς. Είναι το κινηματικό πεδίο συναντήσεων κοινοτήτων αγώνα, διαμόρφωσης συλλογικών ταυτοτήτων, παραγωγής αντι-γνώσης για προλεταριακή χρήση μέσα από μορφές αυτομόρφωσης, ένας τόπος απόπειρας μετασχηματισμού των κυρίαρχων καπιταλιστικών σχέσεων, ένας χώρος για συνευρέσεις (και) μέσα από συλλογικά μαγειρέματα και γλέντια. Ήταν και παραμένει το πολύμορφο και πολύχρωμο σημείο συνάντησης συγκλινόντων αλλά και αποκλινόντων κινηματικών χειρονομιών, ένας χώρος ανοιχτός και φιλόξενος στην κινηματική ποικιλομορφία.

Η πάντα ορατή απειλή καταστολής του ΑΚΝ πρόσφατα έγινε ακόμα πιο χειροπιαστή και κοντινή: ήρθαν στο φως δημοσιεύματα και τηλεοπτικές εκπομπές που όλως «τυχαίως» προσπαθούν να επιταχύνουν την επαναφορά του χώρου στην «κανονικότητα» της καπιταλιστικής αξιοποίησης και τον «υγειονομικό» του «εξευγενισμό» με την αποβολή των «μιαρών» κινηματικών διασαλευτών της ακαδημαϊκής του «ιερότητας».

Αλλά ας τους υπενθυμίσουμε ακόμα μια φορά: Ήταν και θα παραμείνει βασικός μας στόχος η αντιστροφή αυτής της προοπτικής, της επέλασης της κρατικής και καπιταλιστικής εξουσίας στον χώρο· και το προσωρινό και μάταιο μονοπώλιό της θα συνεχίσουν να το υπονομεύουν οι κινηματικές μας δραστηριότητές μας μέσα σε εχθρικό έδαφος.

17/2/2022

Συνέλευση ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα

Συνέλευση Εργαζομένων-Ανέργων από την πλατεία Συντάγματος

(δύο από τις ομάδες της Συνδιαχειριστικής Συνέλευσης του ΑΚΝ)

Ο ιστορικός αγώνας ενάντια σε αυτούς που επιμένουν να συμπλέουν με το ρεύμα της «προόδου», #2

Αφού δείξαμε στο προηγούμενο ομότιτλο ποστ ότι το αντιεμβολιαστικό κίνημα στον δυτικό κόσμο από τον 18ο αιώνα και μετά ΔΕΝ «προέκυψε από ακροδεξιούς, εθνικοφυλετικούς, αντισημιτικούς και συνωμοσιολογικούς κύκλους», όπως ψευδώς ισχυρίζεται η φανατισμένη φιλοεμβολιαστική-φιλοτομαριστική-φιλοκρατική αριστερά και «αντιεξουσία», θα περάσουμε σήμερα σε μια σύντομη παρουσίαση της μετεξέλιξης των θετικιστικών-εξελικτικών-επιστημονικίστικων αντιλήψεων του Hyndman και της σοσιαλδημοκρατίας.
 
Όλα ξεκίνησαν από την επίσημη δήλωση του Ένγκελς στην κηδεία του Μαρξ: «Όπως ο Δαρβίνος ανακάλυψε τον νόμο της ανάπτυξης της οργανικής φύσης, έτσι και ο Μαρξ ανακάλυψε τον νόμο της ανάπτυξης της ανθρώπινης ιστορίας». Αυτή η κατάφωρη παραποίηση της θεωρίας του συντρόφου του έγινε ένα από τα πιο διάσημα μότο μέσα στην αριστερά του τέλους του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου.
 
Ο «υλιστικός εξελικτισμός», η αντίληψη δηλαδή της νομοτελειακής «ανάπτυξης», της «εξέλιξης της ύλης», τόσο στη φύση όσο και στην κοινωνία, χρησιμοποιήθηκε αρχικά από δεξιούς σοσιαλδημοκράτες, όπως ο Hyndman και ο Bernstein, για να υποδηλωθεί η σταδιακή, μεταρρυθμιστική διαδικασία μετάβασης από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό, και κατόπιν από αριστερούς σοσιαλδημοκράτες, όπως ο Λένιν, για να υποδηλωθεί η αλματώδης, ανατρεπτική «τομή» της «επαναστατικής» μετάβασης.
 
Αυτός ο δήθεν επιστημονικός εξελικτισμός συστηματοποιήθηκε και κωδικοποιήθηκε το 1938 από τον Στάλιν στο έργο του Διαλεκτικός και Ιστορικός Υλισμός.
 

Continue reading “Ο ιστορικός αγώνας ενάντια σε αυτούς που επιμένουν να συμπλέουν με το ρεύμα της «προόδου», #2”