Δεν μας προκαλεί καμία εντύπωση ότι οι ίδιοι οι θανατοτρομολάγνοι ειδικοί επιδημιολόγοι, πνευμονολόγοι καθηγητάδες στα απανταχού Πανεπιστήμια της επικράτειας έφτασαν τον Φεβρουάριο του 2022 να παραδεχτούν αυτό που μια σειρά συλλογικότητες από το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα έχουν έγκαιρα υποστηρίξει, πάλι και πάλι, την τελευταία διετία!
Δεν το αποδίδουμε, βέβαια, σε μια αιφνίδια κρίση συνειδητοποίησης της βιοπολιτικής που ασκεί το καπιταλιστικό κράτος, όπως εξειδικεύτηκε στην παρούσα διαχείριση της πανδημίας, αλλά αντίθετα στην ανάγκη αξιοποίησης των παραδοχών τους από αυτό, τώρα που οι συνθήκες το απαιτούν:
ο συνδυασμός χαλάρωσης των περιοριστικών μέτρων ενόψει της τουριστικής σεζόν με διατήρηση των υγειονομικών διαχωρισμών νομιμοποιείται ευκολότερα όταν πλασάρεται με επιστημονικό περιτύλιγμα.
Πόσοι και πόσοι άνθρωποι δεν κατηγορήθηκαν μέχρι σήμερα ως ψεκασμένοι, συνωμοσιολόγοι, βλαμμένοι παραμυθάδες και ό,τι άλλο αισχρό κατέβαινε στην κούτρα του κάθε πωρωμένου εμβολιολάτρη, επειδή δημοσιοποιούσαν αυτό που τους συνέβη. Ότι, δηλαδή, υποχρεώνονταν όταν έφευγαν από τη ζωή οι οικείοι τους, τους οποίους προσκόμισαν κάποια στιγμή επειγόντως στο νοσοκομείο με βαρύ νόσημα, να υπογράφουν ως αιτία θανάτου την Covid-19, μόνο και μόνο γιατί κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο βρέθηκαν θετικοί στον ιό.
Σήμερα πια μας τα κάνει τάλιρα, μεταξύ άλλων, ο Α. Τζουβελέκης, καθηγητής Πνευμονολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, παραδεχόμενος ότι το ένα πέμπτο μέχρι και ένα τέταρτο των θανάτων χρεώνεται τον κόβιντ, αλλά δεν είναι κόβιντ!
Ιδού με τα ίδια του τα λόγια: «Στα ποσοστά των θανάτων συνεισφέρουν οι παράπλευρες απώλειες. Πρόκειται για ένα ποσοστό 20-25% ασθενών σε κλινικές Covid, οι οποίοι έχουν θετικό μοριακό τεστ, αλλά δεν νοσούν από Covid-19. Μπήκαν απλά για άλλο λόγο (έμφραγμα, αιμορραγία) και βρέθηκαν θετικοί στον κορονοϊό. Είτε είναι ανοσοκατασταλμένοι με βαριές νόσους οι οποίοι μπήκαν στην κλινική Covid, επειδή βρέθηκαν θετικοί. Αυτοί οι ασθενείς δεν πεθαίνουν ΑΠΟ κορονοϊό, πεθαίνουν ΜΕ κορονοϊό».
Πηγή: https://www.tanea.gr/2022/02/07/greece/koronaios-pote-tha-katargithoun-ta-metra-ti-tha-ginei-me-tous-anemvoliastous/
Στον παράγοντα της συννοσηρότητας, σε περιστατικά θανάτων που εν τέλει καταγράφονται ως Covid, αναφέρθηκε και ο Κ. Γουργουλιάνης, διευθυντής της Πνευμονολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας: «Aν κάναμε μία διόρθωση στο πώς καταγράφουμε τους θανάτους στη χώρα μας, θα είχαμε μία μείωση περίπου της τάξης του 20%». Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά κοτζάμ είκοσι τα εκατό, μας λέει κι αυτός!
Πηγή: https://www.tanea.gr/2022/02/08/greece/gourgoulianis-einai-lathos-na-koitame-pleon-tis-molynseis-giati-den-peftoun-oi-thanatoi/
Και όλα αυτά χωρίς να βάλουμε στο κάδρο τους θανάτους από covid που οφείλονται δευτερευόντως στις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις –που ανθούν εξαιτίας της έλλειψης υποδομών κι επαρκούς νοσηλευτικού προσωπικού–, οι οποίες –τυχαίο;– είναι διπλάσιες στην Ελλάδα, όπως ανερυθρίαστα έχουν παραδεχτεί ακόμη και κυβερνητικά στελέχη. Ή χωρίς να συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι για να καταγραφεί κάποιος θάνατος ως θάνατος από Covid-19 αρκεί να έχει συμβεί… 3 ολόκληρους μήνες μετά την επιβεβαίωση της μόλυνσης – όταν στη Βρετανία, για παράδειγμα, το αντίστοιχο διάστημα δεν ξεπερνά τις… 28 ημέρες.
Μας προκαλεί αντίθετα πολύ γέλιο αλλά και θλίψη (για την κατάντια τους) το γεγονός ότι οι δημαγωγοί της θανατολαγνείας, παρόλη την αμέριστη εκτίμηση κι εμπιστοσύνη τους στην επιστήμη και τους ειδικούς της, συνεχίζουν σήμερα να κλείνουν τα αυτιά.
Τη στιγμή που τα ίδια τα φερέφωνα του κράτους έχουν ανατρέψει τα πάντα για τις δικές τους σκοπιμότητες, επιμένουν να αερομαχούν με ανεμόμυλους: «η πανδημία θερίζει» κλπ. κλπ., όταν αυτό που θερίζει είναι η διάλυση του ΕΣΥ –την οποία οι ίδιοι συνυπέγραψαν, καθώς πλειοδοτούσαν με στεντόρεια φωνή υπέρ του μαζικού/καθολικού εμβολιασμού ενώ, αντίθετα, δεν σπατάλησαν μισή λέξη για τους χιλιάδες ανεμβολίαστους υγειονομικούς που εκδιώχθηκαν με αναστολές και απολύσεις.
…ΑΦΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΣΥ
Όμως η θνητότητα παραμένει υψηλή και πέρα από τη μόνιμη επωδό του «δεν έχετε ακόμα κάνει όλες-όλοι-όλα τις 125 δόσεις που συνιστούν οι 39 κατασκευαστές εμβολίων» οι ειδικοί επιδημιολόγοι –σα να λέμε η χαρά του εμβολιολάτρη– αναγκάζονται σήμερα να παραδεχτούν αυτό που –πλην των σταυροφόρων του εμβολιασμού, αυτοί είχαν άλλες προτεραιότητες τότε– καταγγέλλαμε από τις πρώτες μέρες της πανδημίας, τη διάλυση, δηλαδή, του δημόσιου συστήματος υγείας ΠΡΙΝ αυτή ξεσπάσει, για την ακρίβεια από την περίοδο των μνημονίων.
Ο προαναφερθείς Γουργουλιάνης, πχ., συνδέει την υψηλή θνητότητα ΕΞΑΙΤΙΑΣ της τρέχουσας κρατικής διαχείρισης της πανδημίας με την κρατική διαχείριση της κρίσης εκμεταλλευσιμότητας της εργασιακής δύναμης που ξέσπασε το 2010:
«έχουμε το πρόβλημα με τους θανάτους που είναι ένα μεγάλο θέμα, που δεν είναι μόνο του ιού είναι και του συστήματος υγείας. Ένα σύνθετο θέμα. […] Το 2015, με επίσημες καταγραφές έφυγαν από την Ελλάδα, 15.000 γιατροί. Αυτοί δεν ξαναγύρισαν. Ανοίξαμε κρεβάτια σε ΜΕΘ χωρίς να έχουμε προσωπικό. Έχουμε ένα πρόβλημα λειτουργίας του ΕΣΥ από την πρωτοβάθμια φροντίδα ακόμη, όπου συχνά οι άνθρωποι ψάχνουν και δεν βρίσκουν γιατρό».
Και πού να ανέφερε τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις εργαζομένων στην υγεία, υπό το βάρος των τεράστιων μειώσεων των μισθών στο δημόσιο τομέα, και τον από-τα-πάνω αποδεκατισμό των δομών ΠΦΥ… Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΠΟΕΔΗΝ μιλάμε για συνολικά 40.000 κενές θέσεις.
Είτε ΜΕ, είτε ΑΠΟ κορονοϊό, η ανάλυση των επίσημων στοιχείων από την ΠΕΟΔΗΝ αποδεικνύει ότι χιλιάδες ήταν αυτοί που πέθαναν εκτός ΜΕΘ, σε συνθήκες πραγματικής, δηλαδή, κατάρρευσης του συστήματος υγείας: «οι θάνατοι εντός των ΜΕΘ είναι κοντά στους 6.800 ασθενών και τα εξιτήρια 4.116. Από τους 24.410 που είναι συνολικά οι νεκροί της πανδημίας περί τους 17.500 πέθαναν εκτός ΜΕΘ. Ποσοστό κοντά στο 72%. Εάν, μάλιστα, συνυπολογίσει κανείς τους νεκρούς σε αυτοσχέδιες ΜΕΘ το ποσοστό των θανάτων εκτός κανονικών ΜΕΘ από την αρχή της πανδημίας βρίσκεται κοντά στο 75%. Στην κορύφωση των κυμάτων της πανδημίας του κορονοϊού το ποσοστό θνητότητας εκτός ΜΕΘ ήταν κοντά στο 85%».
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό, ούτε ότι νοσηλευόμενοι (εντός ή εκτός ΜΕΘ) ούτε λίγο ούτε πολύ εγκαταλείπονται αβοήθητοι στους υπερπλήρεις θαλάμους, μιας και εκλείπει το απαραίτητο ιατρο-νοσηλευτικό προσωπικό που θα τους παρείχε επαρκή, εξατομικευμένη φροντίδα. Υπάρχουν, βέβαια, κι εκείνοι που δεν κατάφεραν καν να φτάσουν μέχρι το νοσοκομείο: σύμφωνα με στοιχεία, πάλι, της ΠΟΕΔΗΝ δεν πραγματοποιήθηκαν 110.000 χειρουργεία (!) το πρώτο 6μηνο του 2021, λόγω κατάρρευσης του συστήματος και της κοβιντοποίησης των νοσοκομείων.
Ποιοι ήταν, όμως, οι κρατικοί σχεδιασμοί πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας και πόσο εν τέλει επηρεάστηκαν και διευκολύνθηκαν από αυτήν; Μελέτες, όπως η παρακάτω που δημοσιεύτηκε τον Φλεβάρη του 2020 και στόχευαν στον περαιτέρω «εξορθολογισμό» (βλ. αναδιάρθρωση) του ΕΣΥ και τη μείωση των κρατικών δαπανών για την υγεία, ήταν αποκαλυπτικές, σε όσους ήθελαν να δουν και να αγωνιστούν ΕΓΚΑΙΡΑ ενάντια στην αναβαθμισμένη συνέχιση των μνημονίων, στον πυρήνα δηλαδή της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας:
https://www.dianeosis.org/wp-content/uploads/2020/02/health_system_final.pdf
Ούτε για αυτά έχουν όμως πει λέξη οι «αντικρατιστές» εμβολιολάτρες, παρά «ανακάλυψαν» σήμερα ότι το καπιταλιστικό κράτος, που όχι μόνο έχει προπαγανδίσει και οργανώσει ένα μαζικό πρόγραμμα εμβολιασμών αλλά και συνεχίζει να πιέζει και να εκβιάζει για αύξησή τους διατηρώντας τους κοινωνικούς αποκλεισμούς, εφαρμόζει (υποτίθεται)… «θανατοπολιτική».
Οι ίδιοι που πιστεύουν στην αναμφίβολη αποτελεσματικότητα του εμβολίου ως μια απλή «αξία χρήσης» αποκόβοντάς το από την πολλαπλή πολιτική του λειτουργία στην τρέχουσα συγκυρία, οι ίδιοι που συκοφαντούν όσες ασκούν κριτική στις πολυάριθμες σκοπιμότητες αυτής της κρατικής πολιτικής ως «αρνήτριες της πανδημίας» και διαφήμισαν την κρατική εμβολιαστική εκστρατεία ως «ταξικό καθήκον», φτάνουν στη μέγιστη αντίφαση να παρουσιάζουν το κράτος των μαζικών εμβολιασμών ως τον οργανωτή της πιο ακραίας μορφής βιοπολιτικής, της θανατοπολιτικής!
Εκτός κι αν η αντίφαση αίρεται μέσω μιας υπόρρητης (;) συνωμοσιολογίας που υπονοεί ότι το κράτος υπονομεύει την ίδια του την εμβολιαστική εκστρατεία!
Το ότι τα λοκντάουν, στα οποία οι ίδιοι συμμορφώθηκαν εξαρχής, και το ρευστό απαρχάιντ -συνέπεια του προγράμματος μαζικού/καθολικού εμβολιασμού που οι ίδιοι υποστήριξαν με νύχια και με δόντια- χρησιμοποιήθηκαν για να σπάσουν οι συλλογικές αντιστάσεις ενάντια στην αναδιάρθρωση-διάλυση του ΕΣΥ είναι κάτι που απουσιάζει πλήρως από αυτή τη σκέψη των αντιφάσεων και της συνωμοσιολογίας, που περιέργως εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορεί να πλασάρεται ως «κινηματική».
υ.γ. Η φωτογραφία είναι από την Ερμούπολη, από την πρώτη πανελλήνια ημέρα δράσης (βλ. στάση εργασίας) υγειονομικών “ενάντια” στα πιστοποιητικά (θα εξηγήσουμε παρακάτω γιατί μπαίνουν τα εισαγωγικά), στις 26/8/21. Εκεί, μια υπο διαμόρφωση, τότε, συνέλευση ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό (σήμερα Συνέλευση Ενάντια στην Κρατική διαχείριση του Covid, οσονούπω θα κυκλοφορήσει το υλικό της) αποφάσισε, σε συνεργασία με ένα μέλος μας που έτυχε να βρίσκεται εκείνες τις ημέρες στην πόλη, να κατέβει με δικό της λόγο (πανό, αφίσα) ενάντια στις νέες περιφράξεις και βέβαια στις αναστολές/απολύσεις. Κολλήθηκε και μοιράστηκε υλικό και άλλων ομάδων (Κόκκινα Μαντήλια, Healthworkers, Λέσχη Ανειδίκευτων, Βιοεξουσία), ενώ το μικρό μπλοκ που σχηματίστηκε ήταν το μόνο (!) που φώναζε συνθήματα ενάντια στα πιστοποιητικά και την επερχόμενη μείωση των μισθών… Η εμπειρία της αρκετά μαζικής, για τα δεδομένα της (καλοκαιρινής) εποχής και του νησιού, κινητοποίησης ήταν εξαιρετικά διδακτική και κατά μία έννοια αποκαλυπτική για όσα θα ακολουθούσαν: με το τοπικό σωματείο των γιατρών να υποστηρίζει άνευ όρων τον μαζικό/καθολικό εμβολιασμό, η άνευρη κινητοποίησή τους δεν θα μπορούσε να έχει κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα, έστω να τονώσει ψυχολογικά τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς -όπως άλλωστε φάνηκε και στο δια ταύτα, όταν εφαρμόστηκε το μέτρο, με τις γνωστές απατεωνιές σαν αυτές του Καταραχιά και άλλων ντεμέκ πολέμιων του μέτρου. Δεν είναι τυχαίο ότι η επικεφαλής συνδικαλίστρια, η μόνη που πήρε το λόγο για να μιλήσει μπροστά στα τοπικά μήντια (δίχως δλδ να αφήσει κάποια ανεμβολίαστη εργαζόμενη να μιλήσει η ίδια για το ζήτημα), στα μέσα της διαδρομής, ενοχλημένη από τα συνθήματά μας σταμάτησε την πορεία και απαίτησε να φορέσουμε όλες μάσκα (!) -σε μια περίοδο που δεν ήταν καν υποχρεωτική η χρήση μάσκας στους εξωτερικούς χώρους- αλλιώς, θα έπρεπε να… αποχωρήσουμε από την πορεία… Την γράψαμε εκεί που έπρεπε, έφαγε τα μπινελίκια της και η πορεία (και τα συνθήματα) συνεχίστηκαν κανονικά. Παρόλα αυτά ήταν ήδη ορατός ο διαχωρισμός ανάμεσα σε εμβολιολάτρες και όσες κρατούσαμε/κρατάμε μια κριτική στάση προς το εμβόλιο και τις πάμπολες πολιτικές χρήσεις του, διαχωρισμός που δυστυχώς διαιωνίστηκε για μεγάλο διάστημα και στις εδώ κινητοποιήσεις.