ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΟΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ
koinonika.antisomata@autistici.org
Το κείμενο που μοιράστηκε εδώ σε pdf
Όσες κι όσοι αρνιόντουσαν να δουν πέρα από τη μύτη τους, ίσως έχουν αρχίσει (;) να καταλαβαίνουν τι παιζόταν τόσο καιρό, με πρόσχημα τον covid-19. Ο χρόνος,
όμως, δε γυρίζει πίσω. Και μαζί του δεν αντιστρέφεται:
– το διαρκές ξεζούμισμα όσων υγειονομικών εργαζομένων παρέμειναν στο ΕΣΥ
– η μαζική απαξίωση βασικών υπηρεσιών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας υγείας Continue reading “Προκήρυξη : (Κι άλλα)Νυστέρια στη σάρκα του ΕΣΥ//Παρέμβαση στο ΚΑΤ, 30-1-23”
Στις 2/12/2022 ψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη. Εγκρίθηκε με 156 «ναι» και 141 «όχι».
Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη -το τελευταίο από ένα πλήθος νομοθετημάτων που πέρασαν την περίοδο της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας και αναστολής της ταξικής πάλης- τράβηξε τον τελευταίο καιρό την προσοχή κυρίως για τα επίμαχα άρθρα του που προβλέπουν τη δυνατότητα απασχόλησης γιατρών του ΕΣΥ στον ιδιωτικό τομέα και την προκήρυξη θέσεων γιατρών ΕΣΥ με καθεστώς μερικής απασχόλησης. Όπως είπαμε όμως στο προηγούμενο ποστ περιλαμβάνει πολύ περισσότερα (βλ. και εδώ: https://againstbiopowerandconfinement.noblogs.org/post/2022/11/30/iatrikimetokommati_apergia_1_1_22/). Continue reading “Ο αγώνας ενάντια στην εξουσία είναι αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη”
Αυτές τις μέρες συζητιέται στη βουλή και πάει προς ψήφιση ένα ακόμα νομοσχέδιο που προωθεί την αναδιάρθρωση της δημόσιας περίθαλψης. Σε αντίθεση με τον Μάιο, που ο νόμος για την πρωτοβάθμια πέρασε μέσα σε εκκωφαντική σιωπή σήμερα για τον νόμο για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη φαίνεται να γίνονται κάποιες κινησεις. Κάποια σωματεία από τον κλάδο της υγείας (ΕΙΝΑΠ συγκεκριμένα) έχουν προκηρύξει 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες από τη Δευτέρα 28/11/22 και άλλα (ΠΟΕΔΗΝ) στάσεις εργασίας. Την Πέμπτη 1/12/22 η ΑΔΕΔΥ έχει προκηρύξει πανελλαδική στάση εργασίας . Από τα συνδικάτα και τους ανεσταλμένους αγωνιζόμενους υγειονομικούς καλείται συγκέντρωση στη βουλή στη 1 ενάντια στη ψήφιση του νομοσχεδίου. Όλες και όλοι εκεί.
Η προκήρυξη που ακολουθεί σε pdf εδώ 
Ιατρική με το «κομμάτι»: από την αναδιάρθρωση της πρωτοβάθμιας υγείας στην αναδιάρθρωση της δευτεροβάθμιας (και ακόμη παραπέρα)
Μια σύντομη ανασκόπηση της επίθεσης των τελευταίων χρόνων στο τμήμα του έμμεσου μισθού μας που αφορά τις υπηρεσίες υγείας
Έχουμε εκφράσει σε προηγούμενες τοποθετήσεις μας την άποψη ότι η κρατική διαχείριση της πανδημίας αποτελεί την αναβαθμισμένη συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων (και) με άλλα μέσα. Πριν από δεκαπέντε περίπου χρόνια η «χρηματοπιστωτική» κρίση και πριν τρία περίπου χρόνια η «υγειονομική», και οι δύο μορφές εμφάνισης της κρίσης αναπαραγωγής της καπιταλιστικής κοινωνικής σχέσης, παρουσιά-στηκαν ως «φυσικές» καταστροφές, που για την αντιμετώπισή τους απαιτούνται μέτρα που ορίζονται κάθε φορά (εις βάρος της εργατικής τάξης) από τους εκάστοτε ειδικούς. Η δική μας ανάγνωση τοποθετεί και τις δύο αυτές κρίσεις ως κοινωνικά ανταγωνιστικά γεγονότα, η διαχείριση των οποίων υπήρξε και συνεχίζει και σήμερα να αποτελεί πεδίο ταξικού ανταγωνισμού. Η συνέχιση των πολιτικών λιτότητας βέβαια δεν έγκειται μόνο στις αναλογίες ως προς τη διαχείριση των δύο κρίσεων από το κεφάλαιο και το κράτος του, αλλά και στον σχεδιασμό, ο οποίος σε κάθε περίπτωση είναι προσεκτικός και μακροπρόθεσμος. Continue reading “Προκήρυξη: Ιατρική με το «κομμάτι»: από την αναδιάρθρωση της πρωτοβάθμιας υγείας στην αναδιάρθρωση της δευτεροβάθμιας (και ακόμη παραπέρα)”
Continue reading “Απεργιακό ρηπόρτ/γενική πανεργατική απεργία 9 Νοεμβρίου 2022”
Το κείμενο μοιράστηκε στην πανεργατική απεργία της 9ης Νοεμβρίου του 2022 και σε παρεμβάσεις σε σούπερ μάρκετ στη γειτονιά του Παγκρατίου
Εδώ σε pdf
H (κεντρικά) οργανωμένη πολιτική απαξίωσης, μέσω της γενικευμένης χρήσης «υγειονομικών τεχνολογιών» κατά τη διαχείριση της τρέχουσας πανδημίας, αποδείχτηκε αντιφατική και, ως εκ τούτου, ανεπαρκής για το κεφάλαιο και το κράτος του.
Η πολιτική αυτή, αναγκαία ως μέσο (πρόσκαιρης) καθυστέρησης της εκδήλωσης της βαθύτερης κρίσης αναπαραγωγής της σχέσης-κεφάλαιο που μαίνεται 50 χρόνια τώρα, θα έπρεπε επομένως να συνεχιστεί με άλλα, ήδη δοκιμασμένα, εργαλεία, όπως αυτό της «ενεργειακής κρίσης» και της «κρίσης πληθωρισμού». Continue reading “Προκήρυξη: ΟΙ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ / από τα υγειονομικά στα ενεργειακά λοκντάουν”
[Εδώ το κείμενο σε pdf όπως είναι στημένο στο έντυπο-μπροσούρα Κριτική του Διαχωρισμού #2.]
[Παρακάτω μπορεί κανείς να διαβάσει το κείμενο εμπλουτισμένο με επιπλέον υποσημειώσεις για όλες τις ειδησιογραφικές πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για τα στοιχεία και τα γεγονότα που παρατίθενται.]
Kρατικές Επιβολές και Από-τα-Κάτω Αντιστάσεις
στην Αφρική εν μέσω Πανδημίας
(ή αλλιώς, γιατί ο υποχρεωτικός εμβολιασμός και τα λοκντάουν
δεν είναι «first world problems»)
«Δεν γνωρίζω κάποια χώρα τώρα στην Αφρική που αν οι πολίτες της ήθελαν να εμβολιαστούν δεν θα μπορούσαν. […] Η συμβουλή μου στον πληθυσμό της αφρικανικής ηπείρου είναι “κάντε το εμβόλιο” ώστε να καταστεί αχρείαστο για τις κυβερνήσεις να επιβάλλουν υποχρεωτικό εμβολιασμό»
John Nkengasong, διευθυντής του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της Αφρικής (Africa CDC), συνέντευξη τύπου, 13 Γενάρη 2022[1]
«Η μάχη ενάντια στην Covid-19 δεν πρέπει να επισκιάσει τις μάχες ενάντια στη μαλάρια, τον ιό HIV, τον καρκίνο, τη φυματίωση, την αρτηριακή πίεση, τον υποσιτισμό, και φυσικά την aποκτηνωτική φτώχεια, που σε ισότιμο βαθμό επιβαρύνουν το έθνος μας. Η κυβέρνηση πρέπει να πάρει αποστάσεις από το να αντιγράφει απλά ό,τι κάνουν οι άλλες χώρες.»
Sylvester Namiwa, εκτελεστικός διευθυντής της ΜΚΟ CDEDI του Μαλάουι, 21 Δεκέμβρη 2021[2]
«[…] η αύξηση του κόστους των τεστ PCR και ο υποχρεωτικός τους χαρακτήρας επιβαρύνει τους μισθούς των εργαζομένων χωρίς κανένα αντιστάθμισμα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η κυβέρνηση και οι εργοδότες εγκαθίδρυσαν τον διαχωρισμό των εργαζομένων που δεν εμβολιάζονται, κι αυτό παραβιάζοντας τον εργασιακό κώδικα που λέει ότι “όλοι οι εργαζόμενοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο και τους εξασφαλίζεται η ίδια προστασία και τα ίδια εχέγγυα”, ανακοινώνουμε την κήρυξη γενικής απεργίας από τη Δευτέρα 27 Δεκέμβρη στο σύνολο των εταιρικών εγκαταστάσεων στους κλάδους μας.»
Κοινή ανακοίνωση του εθνικού συνδικάτου εργαζομένων στην ύδρευση και τον ηλεκτρισμό (Syntee), του συνδικάτου υπαλλήλων και συνταξιοδοτημένων στη βιομηχανία πετρελαίου (Seerpac), του εθνικού οργανισμού υπαλλήλων της βιομηχανίας πετρελαίου (Onep) στην Γκαμπόν, 15 Δεκέμβρη 2021[3],[4]
Στην πιο πρόσφατη φάση της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, μια μορφή εκδήλωσης της εμβολιολατρίας όσων τάχθηκαν με τις κρατικές στρατηγικές προλεταριακής πειθάρχησης αποτέλεσε η επίδειξη μιας τρομερά επίμονης έως και εμμονικής «ευαισθησίας» για τις χώρες του «τρίτου κόσμου». Από τους ίδιους, όπως και από τα κάθε λογής διεθνή mainstream μίντια, γίνεται λόγος για τη γεωγραφική ανισοκατανομή των εμβολίων που οφείλεται σε μια συνθήκη που αποκαλείται με διάφορα ονόματα, όπως «εμβολιαστικός εθνικισμός» ή «εμβολιαστικό απαρτχάιντ» (sic).
Αυτή η εκδήλωση «ευαισθησίας» εκ μέρους τους περιορίζεται εντελώς αποσπασματικά στην επίκριση των κρατών της Δύσης για παρακράτηση των εμβολιαστικών στοκ από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Αναφορικά με το θεωρητικό σχήμα του «εμβολιαστικού εθνικισμού», πέρα από τα όποια στοιχεία αλήθειας, τη φαινομενική ριζοσπαστικότητά του και τον υποτιθέμενα διεθνιστικό του χαρακτήρα, η εργαλειακή χρήση που του έγινε αποκαλύπτει έναν εντελώς οπορτουνίστικο, υποκριτικό και χρησιμοθηρικό ανθρωπισμό. Ουσιαστικά, αξιοποιήθηκε ως θεωρητικό όπλο υπεράσπισης των κρατικών προγραμμάτων εμβολιασμού του παγκόσμιου βορρά· όπλο, εν τέλει, για τη σφυρηλάτηση της εμβολιαστικής εθνικής ενότητας. Αυτή η ίσως πρωτοφανής στα χρονικά έκταση της εθνικής ενότητας μπόρεσε να επιλύσει τα αδιέξοδα στα οποία είχε οδηγήσει η προηγούμενη φάση της κρατικής διαχείρισης, με τον πολύ εντονότερα κατασταλτικό και αστυνομοκρατικό χαρακτήρα της.
Σχετικά με κάποια αναμασήματα ακαδημαϊκών (και όχι μόνο) «κριτικών»
πάνω στα κινήματα ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό
Μέσα στο ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο αναφοράς μας, που ξεκινά με την ανάδυση της εργατικής τάξης και περιλαμβάνει όλα τα στάδια ανασύνθεσης των υποκειμενικοτήτων που την έχουν συγκροτήσει μέχρι σήμερα, αναγνωρίζουμε την αντίσταση των εργατ(ρι)ών του 19ου αιώνα στον υποχρεωτικό εμβολιασμό ως μία από τις μορφές που πήρε ιστορικά η έμπρακτη αμφισβήτηση της επιβολής πάνω στο προλεταριακό (κοινωνικό) σώμα καπιταλιστικών τεχνολογιών —με ευνοϊκούς για το κεφάλαιο και το κράτος του όρους αφενός και δυσοίωνους όσον αφορά στην αναπαραγωγή της εργατικής τάξης με έναν σχετικά αυτόνομο τρόπο, δηλαδή ως τάξη μέσα-και-ενάντια στο κύκλωμα αναπαραγωγής του κεφαλαίου, αφετέρου. Αναγνωρίζουμε επίσης την αντίσταση των ανεσταλμένων υγειονομικών στην Ελλάδα του 2021–2022 ως την πιο πρόσφατη φάση αυτής της έμπρακτης αμφισβήτησης. Continue reading “Παράρτημα της έκδοσης “Το Προλεταριακό Σώμα ως Πεδίο Πολιτικής Διαμάχης – στιγμές αγώνα ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό στη βικτωριανή Αγγλία τον 19ο αιώνα””
Continue reading “★Τι γράμματα θα μάθουν τα 1000 πράσινα στρουμφάκια στα Πανεπιστήμια;★”