Κάτω όλοι οι στρατοί

 

Φαντάζει ωραία καμένη η σημαία [και η ελληνική και η ισραηλινή και η παλαιστινιακή]
Φαντάζει ωραία καμένη η σημαία [και η ελληνική και η ισραηλινή και η παλαιστινιακή]

 

 

 

 

 

Οι ένοπλες δυνάμεις της Χαμάς και των Χούθι, όπως ακριβώς και ο IDF του ισραηλινού απαρτχάιντ και ο ελληνικός στρατός, δεν είναι ένας ταξικά ουδέτερος θεσμός. Είναι ένας ειδικός μηχανισμός βίας του αστικού κράτους (ή του υπό διαμόρφωση αστικού κράτους) που σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους μηχανισμούς πειθάρχησης και εκμετάλλευσης (θρησκευτικούς και οικονομικούς) έχει σαν αποστολή τη διαιώνιση της κυριαρχίας του κεφαλαίου. Τα όπλα του στρατού της Χαμάς και των Χούθι δεν καθαγιάζονται από μια μεταφυσική, διαταξική ή υπερταξική, «άμυνα» μιας δήθεν ενοποιημένης παλαιστινιακής ή υεμένικης κοινωνίας απέναντι σε ένα μοχθηρό εξωτερικό εχθρό. Continue reading “Κάτω όλοι οι στρατοί”

Απεύθυνση προς τους λιποτάκτες όλων των εθνών★ Δελτίο Τύπου αριθ. 96 – Νοέμβριος 2023

★Απεύθυνση προς τους λιποτάκτες όλων των εθνών★
(Δελτίο Τύπου αριθ. 96 – Νοέμβριος 2023)
GARAP, CNT-AIT, και Collectif Autonome Révolutionnaire

 

Ανάμεσα στην πλημμυρίδα άρθρων που γράφονται για την τρέχουσα συγκυρία σχετικά με τον πόλεμο στη λωρίδα της Γάζας μπορεί να βρει κανείς διάφορες απόψεις που συνήθως καταλήγουν στη «λύση» του ενός ή των δύο κρατών.
Η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των τοποθετήσεων κινείται εντός της επιφανειακής και κυρίαρχης ανάγνωσης του ζητήματος ως πολέμου δύο εθνών (ή δύο γεωπολιτικών μπλοκ). Κάθε πράξη πολέμου επιχειρείται να δικαιολογηθεί ή να καταγγελθεί ως δίκαιη ή άδικη, βάσει του «ιστορικού δικαιώματος» του ενός ή του άλλου έθνους πάνω στο συγκεκριμένο κομμάτι γης (ή σε μερίδιό του).

Continue reading “Απεύθυνση προς τους λιποτάκτες όλων των εθνών★ Δελτίο Τύπου αριθ. 96 – Νοέμβριος 2023”

Πώς Στοιχειοθετείται η Ύπαρξη Καθεστώτος Απαρτχάιντ στο Ισραήλ

Εντός της κρατικής οντότητας του Ισραήλ το καθεστώς απαρτχάιντ βασίζεται σε μια θεσμοθετημένη ιεραρχία με βάση εθνο-θρησκευτικά κριτήρια που διαπλέκονται με τα ταξικά. Η ιεράρχηση αυτή διατρέχει τόσο το προλεταριάτο των (κατά βάση) δύο εθνοτήτων, της παλαιστινιακής και της εβραϊκής, όσο και τις αντίστοιχες αστικές τους τάξεις. Οι διαιρέσεις, δηλαδή είναι αρκετά ρευστές και μπορεί να αφορούν και τους ίδιους τους εβραίους: οι Μιζραχί, άραβες ή αφρικανοί εβραίοι, θεωρούνταν σε μεγάλο βαθμό πολίτες δεύτερης κατηγορίας σε σχέση με τους Ασκενάζι. Continue reading “Πώς Στοιχειοθετείται η Ύπαρξη Καθεστώτος Απαρτχάιντ στο Ισραήλ”

Ματαίως τα κάθε είδους αφεντικά επιχειρούν να εξαφανίσουν την ταξική πάλη

Όχι δεν είναι σκηνές από την πρώτη ή τη δεύτερη Ιντιφάντα, αλλά από την εξέγερση των κατοίκων της Khan Younis στη νότια Γάζα ενάντια στη Χαμάς (30/7/2023)

Αυτό που βγάζει μάτι στις ψευδο-αναλύσεις για το “παλαιστινιακό” που κυκλοφορούν στα ελληνικά αριστερά social media, στο indymedia και τις εφημερίδες της σταλινικής η ανανεωτικής αριστεράς· αυτό που είναι εντελώς μυθοποιητικό και συσκοτιστικό στις εθνικιστικές αναλύσεις περί “Ισραηλινών” και “Παλαιστινίων”, περί “νίκης στα όπλα της παλαιστινιακής αντίστασης” (δηλαδή την Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ), περί “αξιοπρέπειας, γης και ελευθερίας στους Παλαιστίνιους” (λες και πρόκειται για ιθαγενείς αγρότες!) είναι η αποσιώπηση των ταξικών αντιπαραθέσεων εντός του ισραηλινού κράτους και των δύο κρατιδίων που περιλαμβάνει (στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας).

Πάμε πίσω στο χρόνο. Λίγο πριν την ανακοίνωση της συμφωνίας μεταξύ Αλ Φατάχ και Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP) στη Βηρυτό το 1978, και ενώ έχουν ξεκινήσει οι συνομιλίες μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ (1977) που εν τέλει οδήγησαν στην πρώτη συμφωνία στο Καμπ-Ντέηβιντ (26/3/1979), το περιοδικό ΑΝΤΙ δημοσιεύει συνέντευξη στελέχους του σταλινο-μαοϊκού PFLP:

«- Ποιος είναι ο ρόλος της παλαιστινιακής αστικής τάξης;

Continue reading “Ματαίως τα κάθε είδους αφεντικά επιχειρούν να εξαφανίσουν την ταξική πάλη”

Δύο Κράτη ενάντια στο Προλεταριάτο – από τη Γάζα ως το Τελ-Αβίβ ο μόνος πόλεμος παραμένει ο ταξικός

Έχουμε ακούσει δικαιολογίες για την υποστήριξη του πολέμου στο έδαφος της «Παλαιστίνης/Ισραήλ» πολλές φορές – ίσως περισσότερο από κάθε άλλη σύγκρουση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αυτή παρουσιάζεται ως «Ιερός Πόλεμος» μεταξύ «καλού και κακού». Βλέπουμε αυτή την πολεμοκάπηλη αστική επιχειρηματολογία να προέρχεται από τα ΜΜΕ, τους πολιτικούς, τη «δεξιά», την «αριστερά» και την «υπεραριστερά», καθώς και από ορισμένους από τους λεγόμενους «κομμουνιστές» και «αναρχικούς».

Το αστικό ιδεολογικό κατασκεύασμα της «ισραηλινής/εβραϊκής μοναδικότητας» σερβίρεται τόσο με τη θετική όσο και με την αρνητική έννοια και χρησιμοποιείται από τους ταξικούς μας εχθρούς για να αποτρέψουν, να εμποδίσουν και να συντρίψουν την ανάπτυξη της ταξικής αλληλεγγύης μεταξύ των «εβραίων/ισραηλινών» και των «αράβων/παλαιστινίων» προλετάριων.

Από τη μια πλευρά οι «Εβραίοι/Ισραηλινοί» επιτρέπεται να υπερασπίζονται το «κράτος και την ταυτότητά» τους ακόμα και από κάποιους από αυτούς που ισχυρίζονται ότι είναι επαναστάτες και ότι αντιτίθενται σε όλα τα κράτη και τις εθνικές ταυτότητες, επειδή «υπέφεραν με μοναδικό τρόπο» κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.

Από την άλλη πλευρά, διάφορες ομάδες που επίσης ισχυρίζονται ότι είναι επαναστάτες και ότι «παλεύουν για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης» δεν επεκτείνουν ποτέ το κάλεσμά τους για αδελφοποίηση στους «Εβραίους/Ισραηλινούς» προλετάριους και αντίθετα τους βάζουν στο ίδιο τσουβάλι με τη «δική τους» αστική τάξη και καλούν σε καταστροφή του Ισραήλ ως «ιδιαίτερα καταπιεστικού κράτους». Ταυτόχρονα, αντί να υποστηρίξουν τους προλετάριους στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη να ξεσηκωθούν ενάντια στους «δικούς τους» εκμεταλλευτές, καλούν σε υποστήριξη του «παλαιστινιακού» εθνικού κράτους.

Tridni Valka, From Gaza to Tel-Aviv and to the whole World… No War But Class War!

8/10/23

«Η ιστορική εξέλιξη στην περιοχή της Παλαιστίνης όπως και σε όλα τα µέρη του κόσµου καθορίζεται από την ταξική πάλη. Η ταξική πάλη βρίσκεται πίσω από τις κοινωνικές συγκρούσεις στην περιοχή της Παλαιστίνης και όχι κάποια σύγκρουση πολιτισµών, εθνών, φυλών ή θρησκειών.»

Έτσι ξεκινούσε η εισήγηση στην εκδήλωση «Ισραήλ – Παλαιστίνη ∆υο Κράτη ενάντια στο προλεταριάτο – Η ταξική πάλη µέσα από το παραµορφωτικό πρίσµα του εθνικισµού» των κινηματικών εκδόσεων του Κόκκινου Νήματος πριν 18 χρόνια, το 2005. Continue reading “Δύο Κράτη ενάντια στο Προλεταριάτο – από τη Γάζα ως το Τελ-Αβίβ ο μόνος πόλεμος παραμένει ο ταξικός”