Φωτογραφίες από τη σημαντική πορεία της Πρωτομαγιάς 2020 και τη δική μας παρουσία σ’ αυτήν. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράσαμε στην πορεία.

ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΕΞΩ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΟΡΟΥΣ, ΠΡΙΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΣΤΕΝΕΨΕΙ ΑΦΟΡΗΤΑ

Ένιωσες στις αρχές του Μάρτη μια ενστικτώδη δυσπιστία και περιφρόνηση απέναντι στον Χαρδαλιά, τον Τσιόδρα και το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό που σου έλεγαν να «μείνεις σπίτι» γιατί η μη διάδοση του κορωνοϊού είναι «ατομική ευθύνη» σου και σε αντιμετώπιζαν σαν υπάκουο παιδί στο οποίο αρκεί να πεις «πρέπει» για να το πιστέψει;

Σε αυτήν την περίπτωση έχεις καταλάβει, όπως κι εμείς, ότι η πολιτική είναι πάντα η λογική του Κράτους-μπαμπά που μεταχειρίζεται τους υπηκόους του σαν να ήταν ηλίθια παιδιά, μπροστά στα οποία βάζει να παραληρούν καθημερινά δεκάδες αυτοσχέδιοι ειδικοί που δουλειά τους είναι να προστατεύουν την υγεία του εμπορευματικού συστήματος.

Ολόκληρο το κείμενο σε pdf εδώ

Στις 28 Απριλίου, δεύτερη ημέρα πανελλαδικής κινητοποίησης των νοσοκομειακών γιατρών ύστερα από αυτή στις 7 Απριλίου, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στήριξης των εργαζομένων σε νοσοκομεία του κέντρου (Λαϊκό και Ευαγγελισμό) με μοίρασμα κειμένων, αφισοκόλληση, τρικάκια και αυτοκόλλητα. Στη διαδρομή περάσαμε και από άλλα νοσοκομεία (Αλεξάνδρα, Αρεταίειο).

Βρεθήκαμε στον δρόμο από κοινού με τους υγειονομικούς εργαζόμενους, παρότι διαφωνούμε με τη γενικότερη προσπάθεια ηγεμονίας της «γνώσης των ειδικών» που έπαιξε την περίοδο της καραντίνας:

• Επειδή το ζήτημα της δημόσιας υγείας είναι ένα πεδίο αγώνα και διεκδικήσεων που αφορά όλες τις προλετάριες, καθώς οι παροχές δημόσιας υγείας αποτελούν κομμάτι του μη χρηματικού, έμμεσου μισθού μας. Ενδεικτικό της  κατακρεούργησης των σχετικών δαπανών τα τελευταία χρόνια είναι ότι σήμερα τα κενά στα δημόσια νοσοκομεία ανέρχονται σε τουλάχιστον 30.000. Σχεδόν το 40-50% των οργανικών θέσεων είναι κενό, με αποτέλεσμα (σε συνθήκες υποτιθέμενης «κανονικότητας») τη σωματική και πνευματική εξουθένωση των υπηρετούντων υγειονομικών, τις συνθήκες «πολέμου» που επικρατούν σε κάθε εφημερία, τις πολύωρες αναμονές, τα αποδυναμωμένα Επείγοντα και άλλα τμήματα κλινικές όλων των νοσοκομείων, τα πολύμηνα ραντεβού για εξετάσεις, χειρουργεία κ.ο.κ. Αντίστοιχα η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη έχει περικοπεί δραματικά, ενώ εντελώς τυχαία το ποσοστό συμμετοχής των ασφαλισμένων σε αυτή έχει ανέβει: άλλος ένας τρόπος μείωσης του μισθού μας.

Continue reading “Παρέμβαση στο πλαίσιο της πανελλαδικής κινητοποίησης των νοσοκομειακών γιατρών”