Στις 2/12/2022 ψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη. Εγκρίθηκε με 156 «ναι» και 141 «όχι».
Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη -το τελευταίο από ένα πλήθος νομοθετημάτων που πέρασαν την περίοδο της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας και αναστολής της ταξικής πάλης- τράβηξε τον τελευταίο καιρό την προσοχή κυρίως για τα επίμαχα άρθρα του που προβλέπουν τη δυνατότητα απασχόλησης γιατρών του ΕΣΥ στον ιδιωτικό τομέα και την προκήρυξη θέσεων γιατρών ΕΣΥ με καθεστώς μερικής απασχόλησης. Όπως είπαμε όμως στο προηγούμενο ποστ περιλαμβάνει πολύ περισσότερα (βλ. και εδώ: https://againstbiopowerandconfinement.noblogs.org/post/2022/11/30/iatrikimetokommati_apergia_1_1_22/).
Στη 1/12/22, ημέρα αγώνα ενάντια στη ψήφιση του νομοσχεδίου αναδιάρθρωσης και περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περίθαλψης βρεθήκαμε με το πανό και τις προκηρύξεις μας στο Σύνταγμα στο πλάι των εργατριών υγείας και πάλι και πάντα… αναλογιζόμενες με θλίψη μπροστά στο θέαμα των μόνο 1000 πάνω κάτω συγκεντρωμένων πόσο παιχνιδάκι ήταν για το κράτος να φτάσει μέχρι εδώ.
Όχι γιατί είχε τη δύναμη τα προηγούμενα 3 χρόνια να επιβάλλει τόσους νόμους και πρακτικές –η τάξη βασιλεύει, αλλά δεν κυβερνά– αλλά γιατί είχε συμμάχους τόσους και τόσους πολιτικοποιημένους μενουμεσπιτιστές και (κατοπινούς) εμβολιολάγνους. Ας θυμηθούμε μόνο τα μενουμεσπιτικά πανό έξω από τα νοσοκομεία «σήμερα εσείς για μας, αύριο εμείς για σας» και άλλα τέτοια «προλεταριακά» και «αγωνιστικά» που δεν απευθύνονταν μόνο στους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, αλλά και στους εργαζομένους στα σούπερ μάρκετ και τα εργοστάσια.
Θυμηθήκαμε ότι 2,5 χρόνια πριν, στις 28 Απριλίου 2020 (Παρέμβαση στο πλαίσιο της πανελλαδικής κινητοποίησης των νοσοκομειακών γιατρών – ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΟΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ (noblogs.org)), δεύτερη ημέρα πανελλαδικής κινητοποίησης των νοσοκομειακών γιατρών ύστερα από αυτή στις 7 Απριλίου, είχαμε βρεθεί και πάλι στο πλευρό των εργαζομένων σε νοσοκομεία του κέντρου (Λαϊκό και Ευαγγελισμό) με μοίρασμα κειμένων, αφισοκόλληση (δες παρακάτω την αφίσα που κολλούσαμε σε κέντρο και συνοικίες από τα τέλη Μαρτίου του 2020), τρικάκια και αυτοκόλλητα περνώντας και από άλλα νοσοκομεία (Αλεξάνδρα, Αρεταίειο) μέσα από τις ερημωμένες γειτονιές του κέντρου με προσοχή για να αποφύγουμε για μια ακόμα φορά τους καραντινόμπατσους που βρίσκονταν σε διαρκές κυνηγητό όσων μετακινούνταν χωρίς εξοδόχαρτα (τι σας θυμίζουμε τώρα θα πείτε!).
Οι άνθρωποι που είχαν ανταποκριθεί τότε στο κάλεσμα των υγειονομικών και δεν ήταν διατεθειμένοι να πουλήσουν τα βολικά για την κυβέρνηση συνθήματα («ο λαός [εργαζόμενος εννοούσαν] σώζει τον λαό» και «πίσω από τις μάσκες έχουμε φωνή» που ίσα που ακούγεται) ήταν μόνο μερικές δεκάδες.
Δεν είναι μόνο ότι οι μενουμεσπιτιστές καλούσαν τους εργαζόμενους να «σώσουν το λαό» μέσω… της εργασίας τους και όχι μέσω του αγώνα τους ενάντια στον Μεγάλο Εγκλεισμό (σε πλήρη σύμπνοια με αυτά που μας έλεγε τότε το κράτος, βλ. εδώ: Μένουμε σπίτι. Βγαίνουμε νικητές )· δεν είναι μόνο ότι ένα χρόνο μετά από αυτό το «αύριο εμείς για σας» είχαν εξαιρεθεί από το «εσάς» οι χιλιάδες ανεσταλμένοι και άμισθοι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί· είναι πάνω απ’ όλα η συνεχιζόμενη κοροϊδία ότι οι πολιτικοποιημένοι μενουμεσπιτιστές «δεν σταμάτησαν ποτέ να αγωνίζονται» από τους καναπέδες και με δυο-τρία γελοία πανό και συνθήματα σαν αυτά που αναφέραμε παραπάνω.
Να μην αφήσουμε τους (αναρχο)συριζάδες και τους (αναρχο)σταλίνες του θρυλικού «θα τα πούμε μετά» να ξαναγράψουν την ιστορία!
