“Τι γίνεται στις δουλειές μας; (απολύσεις, εξώθηση σε παραιτήσεις κλπ.)”
Δουλευα μαύρα σε αθλητικό σύλλογο ,με την δικαιολογια απο τα αφεντικα το οτι δεν εχω ακομα το πτυχιο και αρα αν θελω να δουλεψω, θα πρεπει να δουλεψω χωρις ενσημα. Οποτε τωρα για οσα απο μας δουλευαμε μαυρα,η φαση ειναι οτι πρεπει να τα βγαλουμε περα για 2 μηνες χωρις δουλεια-μισθο και χωρις το επιδομα των 800
“Πώς βιώνουμε την κατάσταση αποκλεισμού μέσα στο σπίτι; α)Κάποιοι/ες/α ζουν μόνοι τους. Τι προβλήματα δημιουργεί αυτό σε αυτή τη συγκυρία; β) ΛΟΑΤΚΙ άτομα αναγκάζονται να συγκατοικούν με μια οικογένεια που τη νιώθουν καταπιεστική, ξένη και εχθρική. Πώς το βιώνεις αυτό; γ) Γενικά ο εγκλεισμός με την οικογένεια, γονείς-σύζυγο-παιδιά (ή άλλα άτομα με τα οποία συγκατοικείς) παλεύεται;”
Την μιση καραντινα την περασα μονη μου στην Αθηνα και την αλλη μιση με την μανα μου στο χωριο. Και οι 2 περιπτωσεις ειναι ζορικες με τις τωρινες συνθηκες.
Στην πρωτη περιπτωση προσπαθεις να παλεψεις την μοναξια μεσα στο σπιτι που όκει,οσο καλα και να τα εχεις με τον εαυτο σου και την μοναξια σου, μετα απο λιγο φρικαρεις και αναζητας την ανθρωπινη επαφη κ επικοινωνια.
Στην δευτερη περιπτωση εχεις την κλασσικη περιπτωση γονεα που προσπαθει να σου επιβληθει με διαφορους τρόπους και γενικα δεν υπαρχει καμια κομπλε επικοινωνια. Δεν εχω καταληξει ακομα ποια απο τις 2 φασεις ειναι χειροτερη
“Πώς την παλεύεις με τις δυσκολίες στη μετακίνηση (ή όποιες άλλες) με την εφαρμογή του στρατιωτικού νόμου; Επιστρατεύεις προλεταριακές/απείθαρχες πονηριές και στρατηγήματα; Τι είδους;”
αν θελω να παω κοντα βαζω φορμα και γραφω στο χαρτι μετακινηση για σωματικη ασκηση.
αν θελω να παω πιο μακρια,παλι φορμα και μετακινηση για σωματικη ασκηση, απλα γραφω άλλη οδο απο απο αυτην που μενω ,αναλογα με την περιοχη που θελω να παω.Αποσο ξερω οι μπατσοι δεν τσεκαραν να επιβεβαιωσουν καπως το που μενει το καθενα μας. Οτι και να κανουμε ομως,αυτο το αισθημα περιορισμου και ανελευθεριας δεν φευγει.δεν γινεται να οριζουν σε τοσο μεγαλο βαθμο τις ζωες μας και μαλιστα με την προφαση οτι θελουν να μας προστετεψουν
“Πώς αντιμετωπίζουμε τον μενουμεσπιτισμό; Τι έχει αλλάξει στις κοινωνικές μας σχέσεις; Με τις ανησυχίες για τη διαχείριση της κατάστασης από το κράτος, τι γίνεται; Πώς τις μοιραζόμαστε; Πώς αντιστεκόμαστε στα κρατικά σχέδια;”
το κρατος τωρα θυμηθηκε να ενδιαφερθει για εμας,τις ευπαθεις ομαδες και τους ηλικιωμενους.δεν τρεφουμε αυταπατες.η λυση στην πανδημια ,οπως και πριν την πανδημια ,ειναι οι σχεσεις αλληλεγγυης που χτιζουμε. Η αντισταση για τωρα περιοριζεται στην ανταλλαγη προβληματισμων με οσους ανθρωπους επικοινωνουμε,με κανενα ποστ στο fb και με αυτοκολλητα/συνθηματα στην γειτονια.