Aufbau der Kulissen fόr die Stadt der Zukunft
★ Τι γίνεται στις δουλειές μας; (απολύσεις, εξώθηση σε παραιτήσεις κλπ.)
Δουλεύω εδώ και σχεδόν 6 μήνες σε μία μικρή καφετέρια take away με επιπλέον χώρο για να κάθονται σε τραπέζια οι πελάτες. Γεγονός είναι ότι δεν απολύθηκα από την δουλειά μου αλλά βγήκα στην προβλεπόμενη αναστολή για τις 40-45 μέρες που προβλέπεται η αναστολή αυτή. Ο λόγος που βγήκα σε αναστολή ήταν ότι η δουλειά είχε μειωθεί τόσο που κατέληγα να δουλεύω 2-3 τετράωρα την βδομάδα.(ο μισθός του μαρτίου να συμπληρώσω εδώ ήταν 111 ευρώ). Γι αυτό τον λόγο μπήκα στην αναστολή καθώς δεν είχε δουλειά και δε θα είχε λεφτά να πληρώνει όλους τους υπαλλήλους να δουλεύουν τέλος πάντων όλοι. Παρόλα
αυτά μετά από λίγο καιρό, λίγο πριν έρθει το πάσχα και όλη αυτή η περίοδος ο εργοδότης με πήρε τηλέφωνο λέγοντας μου ότι θα έχει δουλειά και πρέπει να πάω να δουλέψω και ότι θα μου ακυρώσει ή σπάσει την αναστολή, αγνοώντας ότι θα χάσω μέρος ή όλα τα λεφτα που δόθηκαν.Στην αρχή αυτό το οποίο έλεγε ήταν ότι θα χάσω μισό μέρος των χρημάτων αλλα αφού θα τα δουλεψω θα τα ξαναβγάλω και θα πάει αναλογικά( να σημειωθεί ότι την ώρα παίρνω το φανταστικό ποσό των 3 ευρώ!). Ακολούθησαν πολλοί συνεχείς τσακωμοί συγκρούσεις δια τηλεφώνου αλλά και από κοντά. Μερικά απο αυτά που υπώθηκαν ήταν <<να’μου αν θα χάσεις τα λεφτά σου, που στα χάρισε το κράτος χωρίς να κουνηθείς και έχεις και άποψη τσουτσέκι>>, <<χάρις εμένα τα πήρες και μου χρωστάς κιόλας γιατί πληρώνεσαι πολύ λιγότερα από το ποσό που πήρες και ευχαριστώ πρέπει να λες>> ή κάτι σαν <<στον π@@@@@ μου αν διαφωνεις ή όχι εγώ είμαι το αφεντικό σου και εσύ είσαι δικιά μου υπάλληλος στο μαγαζί μου και αποφασίζω εγώ τι γίνεται ειδικά για χρήματα που τα πήρες χάρις εμένα, θα μπορούσα να στα πάρω όπως κάνουν άλλοι γιατί εγώ έχω επιχείρηση και έχω μεγαλύτερη ανάγκη τώρα με την αναδουλειά από εσάς που χαίρεστε τα λεφτά σπίτι σας>>. Αυτά και άλλα ωραία καλύτερα και μη από τον εν λόγω κύριο επιχειρηματία! Εν τέλη μετά την προειδοποίηση – απειλή ότι εγώ αύριο σου σπάω την αναστολή και έρχεσαι για δουλειά και χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι γιατί είχα ανάγκη τα λεφτά συμφώνησα με πάρα πάρα πολλά εισαγωγικά. Για λόγο τον οποίο δεν ρώτησα και δεν μπήκα και σε επιπλέον λεπτομέρειες την επόμενη μέρα με ενημέρωσε ότι δεν μου έσπασε την αναστολή και ότι θα πάω για δουλεία όταν αυτή τελειώσει. Δεν ξέρω και δεν νομίζω να έφταιξε το γεγονός ότι είπα ότι θα απευθυνθώ/ενημερωθώ μέσω της επιθεώρησης εργασίας….
★ Όσοι εργαζόμαστε ακόμα τι συνθήκες αντιμετωπίζουμε σήμερα; (μειώσεις μισθών, καθυστέρηση πληρωμών, ξεχειλωμένα ωράρια, αδήλωτες υπερωρίες, συμπεριφορές αφεντικών και ό,τι άλλο)
Η συμπεριφορα ήταν σχετικά απαξιωτική και αγενής πριν την αναστολή αλλά έγινε πολύ χειρότερη όταν πρόσφατα επέστρεψα στην δουλειά. Ειπώθηκε το εξής <<να δούμε τώρα αν θα έχει δουλειά γιατί αν δεν έχει να δω με τι και αν θα σας πληρώσω και φυσικά δε ξέρω αν θα τα πάρετε αρχές του μήνα μπορεί αργότερα τώρα έχετε και από το επίδομα έτσι και αλλιώς>> Το ωράριο μπορεί να είναι ανάλογα 4ωρο έως 9ωρο-10ωρο.
★ Πώς αλλιώς εκμεταλλεύονται τα αφεντικά το ξεχειλωμένο εργατικό δίκαιο εν μέσω κατάστασης εξαίρεσης; Μας υποχρεώνουν σε άδεια άνευ αποδοχών; Αλλάζουν μονομερώς τη σύμβαση από πλήρους απασχόλησης σε μερικής; Μας εκβιάζουν να τους δίνουμε μίζα από το κρατικό επίδομα για να μας δηλώσουν στο ΕΡΓΑΝΗ;
Η σύμβαση ήταν εξ αρχής μερικής απασχόλησης και τα ωράρια αλλάζουν ανάλογα την δουλειά που έχει από 4ωρο πενθήμερο έως και 9/10/11/12 ωρο κάποιες περιόδους με φυσικά 7/7.
★ Τι παίζει με τα μέτρα προστασίας στον χώρο εργασίας μας; Μας τα παρέχουν τα αφεντικά ή όχι; Τι γίνεται με τον συνωστισμό; Τι μέτρα έχουν λάβει; Μας ικανοποιούν; Τι θα θέλαμε εμείς οι ίδιοι; Όταν υπάρχει πιθανό κρούσμα πώς το αντιμετωπίζουν; Τι κάνουμε για να αντισταθούμε σε καταστάσεις που θεωρούμε ότι απειλούν εμάς και τους συναδέρφους μας;
Κανένα μέσο προστασίας δεν υπήρχε από την αρχή στο χώρο εργασίας μου καθώς ο εργοδότης δεν θεωρεί ότι είναι δικιά του υποχρέωση-ευθύνη να παρέχει στους υπαλλήλους τα προβλεπόμενα (μάσκες,οινόπνευμα, αντισηπτικά κλπ) και να χρεωθεί. Είναι κατά την γνώμη του δικό μας μέλημα να τα αγοράσουμε στις τιμές που βρίσκονται αυτά τα προϊόντα. Μέτρα δεν τηρούνταν στο χώρο καθώς η οδηγία που μας δόθηκε είναι να είμαστε ελαστικοί με τους πελάτες και να μην τους δυσαρεστούμε(π.χ να μπουν και 5 παραπάνω δε πειράζει). Οπότε φανταστείτε τώρα σε έναν αρκετά μικρό χώρο να μπαίνουν μέσα χωρίς αποστάσεις και γενικά τίποτα καμία οργάνωση καμία μέριμνα και προστασία του προσωπικού μόνο συνωστισμός και μόνο ενδιαφέρον για λεφτά και χαρούμενους,ευχαριστημένους πελάτες. Το μόνο που μπόρεσα να κάνω στη περίπτωση αυτή ήταν να <<βγάλω γλώσσα>> στην επιχείρηση του αφεντικού να επιμείνω όσο μπορώ να απαντώ ίσως ανάλογα και θα ενημερωθώ από τη επιθεώρηση για την εν λόγω παραβίαση.
★ Σε τι εργασιακό χώρο εμφανίζονται τα παραπάνω ζητήματα;
☑ Καφετέριες, εστιατόρια κ.λπ.
★ Πώς βιώνουμε την κατάσταση αποκλεισμού μέσα στο σπίτι;
Η συμβίωση με την μάνα μου με την οποία συγκατοικώ γεγονός είναι ότι είναι ομαλή έως και ευχάριστη χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Παρόλα αυτά τα πράγματα δυσκολεύουν όταν χρειάζεται να συγκατοικήσω κάποιες μέρες με τον αδερφό μου, που έρχεται και μένει μαζί μας κάποιες μέρες. Οι τσακωμοί είναι έντονοι, η συμβίωση δύσκολη και η επικοινωνία δυσκολότερη. Τέτοιους τσακωμούς αντιμετωπίζω συνήθως φεύγοντας από το σπίτι για ώρες ώστε να ηρεμήσουν τα πράγματα..να αποβάλλω την πίεση κ.ο.κ. Παρόλα αυτά αντιμετωπίζω όσο μπορώ τον εγκλεισμό καλύτερα.
★ Πώς την παλεύεις με τις δυσκολίες στη μετακίνηση (ή όποιες άλλες) με την εφαρμογή του στρατιωτικού νόμου; Επιστρατεύεις προλεταριακές/απείθαρχες πονηριές και στρατηγήματα; Τι είδους;
Η μετακίνηση αποτελεί ένα πολύ δύσκολο κομμάτι για μένα καθώς δεν βρίσκομαι στο κέντρο οπότε γενικά δεν μπορώ να πάω μακριά να συναντήσω γνωστούς, φίλους κλπ. Στην περιοχή μου οι μπάτσοι είναι σχεδόν παντού για κάποιο λόγο στο πάρκο σχεδόν πάντα είναι κλειστό καθώς είναι εκεί όλη μέρα. Σε δρόμους γενικά που μπορεί να θες να αράξεις ή και σε μέρη που γενικά πιστεύεις ότι είσαι φρι αυτοί μπορεί να είναι εκεί για έλεγχο. Επίσης με έχουν ελέγξει ήδη μία φορά και μάλιστα που είπαν κιόλας ότι είμαι αρκετά μακριά για να γυμνάζομαι.(για να καταλάβετε μένω σε μία γειτονιά στο κερατσίνι που δεν ανήκει στην δραπετσώνα, και μου κάνανε έλεγχο ενώ περπάταγα δραπετσώνα όρια πειραία). Η έντονη αυτή μπατσοκρατία και ο συστηματικός έλεγχος όπως φαίνεται τουλάχιστον εδώ με έχει ταρακούνησει και λυπάμαι που το λέω αλλά με έχει κιολάς φοβήσει μη φάω πρόστιμο και πληρώνω το κράτος με τα λεφτά που <<το αφεντικό μου χάρισε,το κράτος μου έδωσε μεριμνώντας για μένα>> Όλο με πάρα πάρα πολύ ειρωνεία και εκνευρισμό!
★ Πώς αντιμετωπίζουμε τον μενουμεσπιτισμό; Τι έχει αλλάξει στις κοινωνικές μας σχέσεις; Με τις ανησυχίες για τη διαχείριση της κατάστασης από το κράτος, τι γίνεται; Πώς τις μοιραζόμαστε; Πώς αντιστεκόμαστε στα κρατικά σχέδια;
Ο βίαιος αυτός εγκλεισμός μόνο καλό δεν μου έχει κάνει εμένα προσωπικά. Κανένα ιδιαίτερο ταλέντο δεν ανέπτυξα,δεν έγινα κηπουρός, μαγείρισσα και δεν βρίσκω- δεν θέλω να βρω φαντασμαγορικά πράγματα να κάνω στην φτωχική μου βίλλα. Δεν νιώθω ασφαλής μέσα στο σπίτι μου, δεν αντέχω και εξοργίζομαι με την γελοιότητα μένουμε σπίτι μένουμε ασφαλείς. Δεν νιώθω και δεν θα νιώσω ασφαλής όταν το κράτος δεν μεριμνά για ένα επαρκές σύστημα υγείας αλλά πλουτίζει την άλλη γελοιότητα τα κανάλια. Δεν θέλω να προσαρμοστώ, να συμβιβαστώ με τις βιντεοκλίσεις, τις διαδικτυακές συλλογικές συζητήσεις, τα υποτίθεται μαθήματα της σχολής και της ζωής που μου επιβάλουν, της χούντας που ζούμε. Δεν μπορώ να δω αγαπημένους μου ανθρώπους, βιώνω όπως και άλλοι άνθρωποι μοναξιά, απομόνωση και αδιέξοδο. Δεν έχω πραγματικές κοινωνικές σχέσεις μου τις στέρησαν και αυτές όπως και το δικαίωμα να νιώθω παραγωγική χρήσιμη στο κοινωνικό σύνολο ενεργή και μετέχουσα σε όσα με αφορούν,σε όσα θέλω να προσπαθήσω και να αλλάξω.. Δεν βρίσκω και δεν ξέρω τον τρόπο -δεν τον έχω βρει ακόμα-να αντισταθώ πραγματικά και να διαμαρτυρηθώ για όλα αυτα που δυστυχώς με πιέζουν αφόρητα..
★ Υπάρχει αλληλεγγύη στον περίγυρο και τις γειτονιές; Υπάρχουν άλλα άτομα που έχουν ανάγκη τη βοήθειά μας(ψώνια, φάρμακα); Έχουμε εμείς ανάγκη από τη βοήθεια των γύρω μας;
Ο λιγοστός εθελοντισμός είναι το μόνο που μπορώ πλέον να κάνω καθώς μόνο αυτό μου έχει απομείνει. Δράσεις στην γειτονιά είτε ατομικά είτε όχι μερικές φορές δίνοντας φαγητό και είδη ανάγκης σε άτομα που το έχουν ανάγκη και βάζοντας λίγο νερό και τροφή για τα αδέσποτα.
★ Σε καιρούς επιβεβλημένου από το κράτος εγκλεισμού τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα με συμπεριφορές αντρίλας, βίας και κακοποίησης των γυναικών μέσα στο ίδιο το σπίτι τους οξύνονται. Έχουμε αντιληφθεί τέτοια φαινόμενα γύρω μας; Πώς τα αντιμετωπίζουμε;
Δεν έχω αντιληφθεί κάτι στον περίγυρό μου (π.χ γειτονιά)
★ Μίλα ελεύθερα. Μίλα αυτόνομα. Εδώ μπορείς να καταγράψεις κάποιες εμπειρίες σου χύμα. Μπορείς να τις επικοινωνήσεις ακόμα και με μορφή ποιήματος ή όπως αλλιώς σε εκφράζει!
Θέλω να μιλήσω, να πράξω και να αγωνιστώ ελεύθερα και αυτόνομα. Θέλω κάπως κάποιον κάτι να κινητοποιηθεί μαζί μου να γίνει η ζωή πραγματικά ελεύθερη και όχι χουντική. Να μην ξανακούσω κανένα αποχαυνωμένο να λέει και να καμαρώνει τι ωραία που η κυβέρνηση μας αντιμετωπίζει την πανδημία, να μην ακούσω άλλα ψευτοχειροκροτήματα στα μπαλκόνια επειδή έτσι διέταξε η κυρία του κυρίου,να μην τραγουδά καμία προκλητική τύπισσα στις γειτονιές για να κοιμήσουν ακόμα περισσότερο τον κόσμο με μελωδικά άσματα και μετά να ανεβάζει βίντεο τον τζερτζελέ με τον συνωστισμό από κάτω, να μην ζω με την μπατσοκρατία στην γειτονιά μου, να μην φιμώνομαι με αυτό τον τρόπο και να μη μου παίρνουν την φωνή με την βία! Την λές και κραυγή απελπισίας!