Συντροφικούς χαιρετισμούς σε όλους και σε όλες .Εργαζόμουν προ πανδημίας σε αθλητικό σωματείο σαν προπονητής σε ομαδικό άθλημα. Για όσους/ες δεν γνωρίζουν, και στο συγκεκριμένο κλάδο ( στο χώρο του αθλητισμού) οι εργασιακές συνθήκες που επικρατούν είναι άθλιες.Χαμηλοί μισθοί , ανασφάλιστη εργασία, δώρα ούτε με ”τα κυάλια” είναι μερικά παραδείγματα της κατάστασης πριν την covid-19 εποχή. Στο τώρα λοιπόν, όταν ξέσπασε όλη αυτή η κατάσταση και έκλεισαν όλοι οι αθλητικοί χώροι, εμείς οι εργαζόμενοι/ες μείναμε στο κενό .
Απολύσεις ή παραιτήσεις δεν υπήρχαν μιας και όταν δουλεύαμε ήμασταν σαν φαντάσματα .Συμβάσεις εργασίας δεν υπάρχουν σχεδόν σε ολόκληρο το χώρο του αθλητισμού . Όπως καταλαβαίνετε αν κάποια/ος δεν κάνει δεύτερη δουλειά ούτε τα ψίχουλα του ψωροεπιδόματος δεν δικαιούται. Συνεπώς, μέσα σ αυτή την παράνοια που ζούμε , έχουμε να αντιμετωπίσουμε κι άλλα προβλήματα όπως για παράδειγμα να πληρώσουμε τα ενοίκια μας, σούπερ μάρκετ, δεή και λοιπά έξοδα με μηδενικό εισόδημα για κάποια άτομα.
Είναι σημαντικό την ανασφάλεια, τον εγκλεισμό ,την αδράνεια ή και το φόβο που επικρατεί στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε και θα διανύσουμε ,να τα μετατρέψουμε σε σχέσεις αλληλεγγύης και συντροφικότητας. Να δράσουμε υπεύθυνα και συλλογικά.Κανείς να μην μείνει μόνος του. Απεργία ενοικίων και αυτομείωση τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης.