Tag: σύστημα δημόσιας υγείας

Posted on

Περί μετακινήσεων και κινητοποιήσεων στο ΕΣΥ

Λάβαμε από σύντροφο, εργαζόμενο στη βιομηχανία της υγείας και δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο. Το σχόλιο που προλογίζει τη δημοσίευση του εν λόγω κειμένου μεταφέρει την εμπειρία μέλους της ομάδας μας που επίσης εργάζεται στο ΕΣΥ:
Τα μπαλώματα, με άτομα άσχετα με υπηρεσίες υγείας (ακόμα και στρατιωτικούς), που συχνά πέρα από την άγνοια να πιάσουν ένα φορείο (πόσο μάλλον να μετακινήσουν έναν πολυτραυματία από τροχαίο) έχουν άγνοια και των περιοχών ευθύνης στις οποίες τοποθετούνται, που περιγράφουν οι σύντροφοι και συνάδελφοι παρακάτω δεν έγιναν παντού αποδεκτά.

Continue reading “Περί μετακινήσεων και κινητοποιήσεων στο ΕΣΥ”

Posted on

Προκήρυξη : (Κι άλλα)Νυστέρια στη σάρκα του ΕΣΥ//Παρέμβαση στο ΚΑΤ, 30-1-23

Το κείμενο που μοιράστηκε εδώ σε pdf

Όσες κι όσοι αρνιόντουσαν να δουν πέρα από τη μύτη τους, ίσως έχουν αρχίσει (;) να καταλαβαίνουν τι παιζόταν τόσο καιρό, με πρόσχημα τον covid-19. Ο χρόνος,
όμως, δε γυρίζει πίσω. Και μαζί του δεν αντιστρέφεται:

–              το διαρκές ξεζούμισμα όσων υγειονομικών εργαζομένων παρέμειναν στο ΕΣΥ

–              η μαζική απαξίωση βασικών υπηρεσιών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας υγείας Continue reading “Προκήρυξη : (Κι άλλα)Νυστέρια στη σάρκα του ΕΣΥ//Παρέμβαση στο ΚΑΤ, 30-1-23”

Posted on

Προκήρυξη: Ιατρική με το «κομμάτι»: από την αναδιάρθρωση της πρωτοβάθμιας υγείας στην αναδιάρθρωση της δευτεροβάθμιας (και ακόμη παραπέρα)

Αυτές τις μέρες συζητιέται στη βουλή και πάει προς ψήφιση ένα ακόμα νομοσχέδιο που προωθεί την αναδιάρθρωση της δημόσιας περίθαλψης. Σε αντίθεση με τον Μάιο, που ο νόμος για την πρωτοβάθμια πέρασε μέσα σε εκκωφαντική σιωπή σήμερα για τον νόμο για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη φαίνεται να γίνονται κάποιες κινησεις. Κάποια σωματεία από τον κλάδο της υγείας (ΕΙΝΑΠ συγκεκριμένα) έχουν προκηρύξει 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες από τη Δευτέρα 28/11/22 και άλλα (ΠΟΕΔΗΝ) στάσεις εργασίας.  Την Πέμπτη 1/12/22 η ΑΔΕΔΥ έχει προκηρύξει πανελλαδική στάση εργασίας . Από τα συνδικάτα και τους ανεσταλμένους αγωνιζόμενους υγειονομικούς καλείται συγκέντρωση στη βουλή στη 1 ενάντια στη ψήφιση του νομοσχεδίου. Όλες και όλοι εκεί.

Η προκήρυξη που ακολουθεί σε pdf εδώ

Ιατρική με το «κομμάτι»: από την αναδιάρθρωση της πρωτοβάθμιας υγείας στην αναδιάρθρωση της δευτεροβάθμιας (και ακόμη παραπέρα)

Μια σύντομη ανασκόπηση της επίθεσης των τελευταίων χρόνων στο τμήμα του έμμεσου μισθού μας που αφορά τις υπηρεσίες υγείας

Έχουμε εκφράσει σε προηγούμενες τοποθετήσεις μας την άποψη ότι η κρατική διαχείριση της πανδημίας αποτελεί την αναβαθμισμένη συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων (και) με άλλα μέσα. Πριν από δεκαπέντε περίπου χρόνια η «χρηματοπιστωτική» κρίση και πριν τρία περίπου χρόνια η «υγειονομική», και οι δύο μορφές εμφάνισης της κρίσης αναπαραγωγής της καπιταλιστικής κοινωνικής σχέσης, παρουσιά-στηκαν ως «φυσικές» καταστροφές, που για την αντιμετώπισή τους απαιτούνται μέτρα που ορίζονται κάθε φορά (εις βάρος της εργατικής τάξης) από τους εκάστοτε ειδικούς. Η δική μας ανάγνωση τοποθετεί και τις δύο αυτές κρίσεις ως κοινωνικά ανταγωνιστικά γεγονότα, η διαχείριση των οποίων υπήρξε και συνεχίζει και σήμερα να αποτελεί πεδίο ταξικού ανταγωνισμού. Η συνέχιση των πολιτικών λιτότητας βέβαια δεν έγκειται μόνο στις αναλογίες ως προς τη διαχείριση των δύο κρίσεων από το κεφάλαιο και το κράτος του, αλλά και στον σχεδιασμό, ο οποίος σε κάθε περίπτωση είναι προσεκτικός και μακροπρόθεσμος. Continue reading “Προκήρυξη: Ιατρική με το «κομμάτι»: από την αναδιάρθρωση της πρωτοβάθμιας υγείας στην αναδιάρθρωση της δευτεροβάθμιας (και ακόμη παραπέρα)”

Posted on

Προκήρυξη: Ή με τις προλεταριακές ανάγκες-κοινωνικές ανάγκες ή με τους διαχωρισμούς & τις κρατικές υποχρεωτικότητες

Όπως τα λοκντάουν και όλες οι απαγορεύσεις κατά τη διάρκεια του προηγούµενου ενάµιση χρόνου έτσι και η κρατική καµπάνια υπέρ της αναγκαιότητας του µαζικού και καθολικού εµβολιασµού και η επακόλουθη υποχρεωτι-κότητα επιχειρούν να εξαφανίσουν από τη δηµόσια σφαίρα οποιαδήποτε συλλογική διεκδίκηση για την ικανοποίηση των αναγκών µας στιγµατίζοντάς την ως «ψεκασµένη», «αντικοινωνική» ή και «ανορθολογική» − ενώ η κρατική διαχείριση της πανδημίας συνεχίζει, με αναβαθμισμένο μάλιστα τρόπο, το καταστροφικό έργο εις βάρος της τάξης μας που εγκαινίασαν τα «μνημόνια».

Πράγματι, η επιβολή της υποχρεωτικότητας δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσο που διευκολύνει τη συνεχιζόμενη εδώ και δεκατόσα χρόνια επίθεση ενάντια στο μισθό μας, καθώς συνεπάγεται: «αόρατες» απολύσεις στον ιδιωτικό τοµέα∙ χιλιάδες αναστολές εργασίας στον κλάδο των υγειονοµικών και των εργαζοµένων στην πρόνοια, προετοιμάζοντας το δρόμο για την περαιτέρω αναδιάρθρωση (βλ. διάλυση) του ΕΣΥ∙ τη διαίρεση των εµβολιασµένων και «µη µολυσµατικών» από τους ανεμβολίαστους προλετάριους – διαίρεση που ενίοτε αναπαράγουν και οι δεύτεροι∙ την επιβολή των πληρωμένων από την τσέπη των ανεμβολίαστων εβδομαδιαίων ράπιντ τεστ/PCR∙ την περαιτέρω επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα κλπ.

Continue reading “Προκήρυξη: Ή με τις προλεταριακές ανάγκες-κοινωνικές ανάγκες ή με τους διαχωρισμούς & τις κρατικές υποχρεωτικότητες”

Posted on

Παρέμβαση στο πλαίσιο της πανελλαδικής κινητοποίησης των νοσοκομειακών γιατρών

Στις 28 Απριλίου, δεύτερη ημέρα πανελλαδικής κινητοποίησης των νοσοκομειακών γιατρών ύστερα από αυτή στις 7 Απριλίου, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στήριξης των εργαζομένων σε νοσοκομεία του κέντρου (Λαϊκό και Ευαγγελισμό) με μοίρασμα κειμένων, αφισοκόλληση, τρικάκια και αυτοκόλλητα. Στη διαδρομή περάσαμε και από άλλα νοσοκομεία (Αλεξάνδρα, Αρεταίειο).

Βρεθήκαμε στον δρόμο από κοινού με τους υγειονομικούς εργαζόμενους, παρότι διαφωνούμε με τη γενικότερη προσπάθεια ηγεμονίας της «γνώσης των ειδικών» που έπαιξε την περίοδο της καραντίνας:

  • Επειδή το ζήτημα της δημόσιας υγείας είναι ένα πεδίο αγώνα και διεκδικήσεων που αφορά όλες τις προλετάριες, καθώς οι παροχές δημόσιας υγείας αποτελούν κομμάτι του μη χρηματικού, έμμεσου μισθού μας. Ενδεικτικό της  κατακρεούργησης των σχετικών δαπανών τα τελευταία χρόνια είναι ότι σήμερα τα κενά στα δημόσια νοσοκομεία ανέρχονται σε τουλάχιστον 30.000. Σχεδόν το 40-50% των οργανικών θέσεων είναι κενό, με αποτέλεσμα (σε συνθήκες υποτιθέμενης «κανονικότητας») τη σωματική και πνευματική εξουθένωση των υπηρετούντων υγειονομικών, τις συνθήκες «πολέμου» που επικρατούν σε κάθε εφημερία, τις πολύωρες αναμονές, τα αποδυναμωμένα Επείγοντα και άλλα τμήματα κλινικές όλων των νοσοκομείων, τα πολύμηνα ραντεβού για εξετάσεις, χειρουργεία κ.ο.κ. Αντίστοιχα η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη έχει περικοπεί δραματικά, ενώ εντελώς τυχαία το ποσοστό συμμετοχής των ασφαλισμένων σε αυτή έχει ανέβει: άλλος ένας τρόπος μείωσης του μισθού μας.

Continue reading “Παρέμβαση στο πλαίσιο της πανελλαδικής κινητοποίησης των νοσοκομειακών γιατρών”