Category: Υλικό

Posted on

Τι μάθαμε πρόσφατα; #1

Ενδιαφέροντα τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες.

Όχι, δεν αναφερόμαστε μόνο στην υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για όσες είναι άνω των 60, επί ποινή μηνιαίου προστίμου 100 ευρώ, ούτε στην επιβολή τρίτης δόσης εντός τριμήνου, επί ποινή ακύρωσης του πολυτραγουδισμένου πιστοποιητικού που ως τώρα εξασφάλιζε πρόσβαση σε άρτο και θεάματα. Με αυτά ασχολούνται, φωνασκώντας υποκριτικά, οι απολογητές ˗εδώ και δύο ολόκληρα χρόνια˗ του κράτους και των επιλογών του: οι ιδεολόγοι φιλοεμβολιαστές και οι μενουμεσπιτάκηδες, όπως τάχαμου-τάχαμου είχαν κάποτε «ξεσηκωθεί» (από το σπίτι τους) εναντίον της… υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, προτάσσοντας τον μαζικό/καθολικό εμβολιασμό, αυτόν δηλαδή που ήδη εφάρμοζαν τα αφεντικά σε πλανητικό επίπεδο και που σήμερα οδηγεί στις απολύσεις και τα πρόστιμα.

Εμείς αναφερόμαστε στο προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2022, το οποίο στο σκέλος των «κρατικών εσόδων» προβλέπει:

  • μείωση του συντελεστή φορολόγησης των επιχειρήσεων από 24% σε 22% (προϋπολογισμένη μείωση κρατικών εσόδων κατά 183 εκατ. ευρώ)
  • μείωση του φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίου κατά 50% (προϋπολογισμένη μείωση κρατικών εσόδων κατά 47 εκατ. ευρώ την περίοδο 2021-2022) καθώς και άλλα κίνητρα για την επιτάχυνση των διαδικασιών συγκεντροποίησης κεφαλαίου (πχ. εκπτώσεις επί του φόρου εισοδήματος) που έχουν ξεκινήσει με την εφαρμογή των μνημονίων
  • μείωση των εσόδων από τη φορολόγηση της (μεγάλης) περιουσίας (-58 εκατ. ευρώ)
  • Αξίζει να σημειωθεί ότι στη μεγάλη μείωση των κρατικών εσόδων συμβάλλει και η σκανδαλώδης απαλλαγή από την καταβολή φόρων που εδώ και χρόνια απολαμβάνουν οι τράπεζες. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 15 δισ. ευρώ (!) ή σύμφωνα με τα έγκυρα λόγια του Στουρνάρα: «πάνω από το ήμισυ των κεφαλαίων των τραπεζών αντιστοιχεί σε αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση έναντι του Ελληνικού Δημοσίου» (βλ. έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας το 2020)
  • αύξηση των φορολογικών εσόδων και μέσω της αύξησης της οριζόντιας/έμμεσης φορολογίας (βλ. ΦΠΑ, ΕΦΚ) (+280 εκατ. ευρώ) που ως γνωστόν πλήττει δυσανάλογα την εργατική τάξη.

Όσον αφορά το «σκέλος των κρατικών δαπανών», δηλαδή του εργατικού έμμεσου μισθού, ο ίδιος προϋπολογισμός προβλέπει:

Continue reading “Τι μάθαμε πρόσφατα; #1”

Posted on

Για την προλεταριακή εξέγερση στη Γουαδελούπη και τη Μαρτινίκα

Εδώ σε pdf.

Για την προλεταριακή εξέγερση στη Γουαδελούπη και τη  Μαρτινίκα ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό και την φτωχοποίηση της εργατικής τάξης

Στις υπερπόντιες κτήσεις του γαλλικού κράτους που ανήκουν στο σύμπλεγμα των Αντιλλών στην Καραϊβική (βλ. Γουαδελούπη και Μαρτινίκα) είχε δρομολογηθεί -όπως και στην υπόλοιπη Γαλλία- ο υποχρεωτικός εμβολιασμός εργαζόμενων υγειονομικών και πυροσβεστών για τις 13 Σεπτέμβρη. Η πολιτική των πιστοποιητικών είχε τεθεί σε εφαρμογή από τις αρχές Αυγούστου και πλάι-πλάι με τις κινητοποιήσεις στην ηπειρωτική χώρα, διάσπαρτες κινητοποιήσεις είχαν ξεκινήσει στη Γουαδελούπη ήδη από τις 17 Ιούλη, έπειτα από τις πρώτες σχετικές ανακοινώσεις του Μακρόν[1]. Κάποιες πρώτες κινήσεις ορόσημα που φαινόταν να προμηνύουν το ξέσπασμα της εξέγερσης αποτελούν η 48ωρη γενική απεργία που καλούσαν συνδικάτα στη Μαρτινίκα 1-2 Σεπτέμβρη και η 24ωρη γενική απεργία στη Γουαδελούπη στις 9 Σεπτέμβρη, ενόψει των ανακοινωμένων επερχόμενων αναστολών που είχαν προγραμματιστεί για 4 μέρες μετά (13 Σεπτέμβρη). Η γενική απεργία ήταν μία κίνηση στην οποία δεν προέβησαν συσπειρωμένα τα συνδικάτα στην ηπειρωτική χώρα στην τότε κρίσιμη συγκυρία[2] παρά τις μαζικές και σθεναρές αντιδράσεις που μαίνονταν στους δρόμους και σε διάσπαρτους χώρους εργασίας επί δύο μήνες. Κάπως έτσι λοιπόν, το γαλλικό κράτος αναγκάστηκε να αναβάλλει το μέτρο της υποχρεωτικότητας συγκεκριμένα στη Γουαδελούπη και στη Μαρτινίκα, μέχρι τις 14 Νοέμβρη.

Συντονισμένες διαμαρτυρίες ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό στα εν λόγω νησιά και στη γειτονική Γαλλική Γουιάνα έλαβαν χώρα στη συνέχεια και στις αρχές Οκτώβρη, αυξάνοντας μάλλον την ανησυχία των κρατικών αξιωματούχων για μια ενδεχόμενη κατάσταση «χάους» καθώς πλησίαζε η νέα προθεσμία για τις αναστολές εργαζομένων. Έτσι, στα τέλη Οκτώβρη, η βουλευτής Justine Benin δήλωνε: «Στη Γουαδελούπη αντικρύζω κάθε μέρα φόβο, άγχος και εντάσεις απέναντι στο ζήτημα του υποχρεωτικού εμβολιασμού» και, αγχωμένη μάλλον και η ίδια, έθετε το ερώτημα: «πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτήν την κατάσταση με ήπιο τρόπο ώστε να αποφευχθεί το χάος;». Αξίζει να σχολιαστεί ότι, αναμφισβήτητα, έχει χαραχτεί καλά στη μνήμη των κρατικών αρχών η σχετικά πρόσφατη εξέγερση του 2009 -διάρκειας ενάμιση μήνα- σε Γουαδελούπη και Μαρτινίκα· η ετοιμότητά τους στην τωρινή επίθεση του κράτους εναντίον τους με όπλο την υποχρεωτική επιβολή του εμβολιασμού αποδεικνύει ότι το ίδιο καλά έχει βέβαια χαραχτεί και στη μνήμη των προλετάριων.

Μπαίνοντας στον Νοέμβριο της φετινής χρονιάς, κάποιες πρώτες διάσπαρτες απεργίες έλαβαν χώρα στη Γουαδελούπη στις αρχές του μήνα στον κλάδο της υγείας (π.χ. στην ΜΚΟ “L’EBENE” στις 4 Νοέμβρη και στις καντίνες των πανεπιστημιακών νοσοκομείων στις 9 Νοέμβρη). Τη Δευτέρα 15 Νοέμβρη πια, μπροστά στην απειλή της εφαρμογής του μέτρου των αναστολών, τα γεγονότα παίρνουν άλλες διαστάσεις. H LKP (συμμαχία συνδικάτων και αριστερών οργανώσεων στη Γουαδελούπη) προκηρύσσει γενική απεργία διαρκείας, ενώ ταυτόχρονα πολλές κομβικές οδοί μπλοκάρονται από διαδηλωτές. Τις επόμενες ημέρες, με τη γενική απεργία να συνεχίζεται ακάθεκτη, η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο εκρητική: απαλλοτριώσεις σούπερ-μάρκετ, πετροβολητά και μολότοφ σε μπάτσους, μπλοκαρισμένοι δρόμοι με φλεγόμενα οδοφράγματα, σπασμένα ATM, εισβολές σε οπλοπωλεία, φωτιές σε ραντάρ, βενζινάδικα και αμάξια, ενώ στο στόχαστρο μπήκαν κρατικά κτήρια και αστυνομικά τμήματα. Αυτό ήταν το σκηνικό που διαμορφώθηκε από το προλεταριάτο της Γουαδελούπης απέναντι στην τρέχουσα φάση της πολιτικής διαχείρισης της πανδημίας που τόσο προσομοιάζει με την εδώ κατάσταση, καθώς συνδυάζει υποχρεωτικότητες, απολύσεις, αυξημένα κόστη διαβίωσης, μειωμένους μισθούς και επιδόματα, υποβάθμιση των δομών υγείας και εντονότερο αστυνομικό έλεγχο.

Εκείνο που δεν προσομοιάζει καθόλου με την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί στις Αντίλλες είναι η στάση των εγχώριων συνδικάτων και της αριστεράς.

Continue reading “Για την προλεταριακή εξέγερση στη Γουαδελούπη και τη Μαρτινίκα”

Posted on

ΜΠΡΟΣΟΥΡΑ // Κριτική του Διαχωρισμού-το αυτοπειθαρχικό υπόστρωμα του ρευστού, νεοφιλελεύθερου απαρτχάιντ

Εδώ σε pdf

Σχετικά με το πολιτικό ζήτημα του προγράμματος του υποχρεωτικού, μαζικού και καθολικού εμβολιασμού κατά της covid-19, καθώς και το ζήτημα του υγειονομικού/κοινωνικού απαρτχάιντ που έχει θεσμοθετηθεί και αποτελεί το εξίσου κατάπτυστο συμπλήρωμά του, θα ξεκινήσουμε από τα βασικά:

  1. Όπως έχει δείξει η ιστορία των τελευταίων εκατό και πλέον χρόνων, η επιμήκυνση του ανθρώπινου βίου και η μείωση της παιδικής θνησιμότητας, σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη, όπως η Ευρώπη και η βόρειος Αμερική, οφείλονται κατά κύριο λόγο στο τέλος των πολέμων, τη βελτίωση των συστημάτων θέρμανσης, ύδρευσης και αποχέτευσης στις πόλεις, τη μείωση του χρόνου εργασίας και τη γενικότερη βελτίωση των συνθηκών εργασίας χάρη στους αγώνες του εργατικού κινήματος, την καλύτερη διατροφή και την τήρηση μέτρων δημόσιας υγιεινής. Η συμβολή της ιατρικής (με τη στενή έννοια της θεραπείας μιας οξείας πάθησης ή ενός «ελαττώματος») στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής είναι μικρή, με βασικότερη λειτουργία αυτή της επιδιόρθωσης της εργασιακής δύναμης.[1] Τα εμβόλια που όλοι κάναμε παιδιά εισήχθησαν ως επί το πλείστον μετά το 1950, όταν τα ποσοστά θνησιμότητας λόγω γνωστών λοιμωδών νόσων είχαν ήδη σημειώσει τεράστια πτώση σ’ αυτές τις περιοχές του πλανήτη. Ο εμβολιασμός έκτοτε έχει καθαρά προληπτικό χαρακτήρα.
  2. Τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν αρχίσει να εμφανίζονται πανδημίες ή εξάρσεις νοσημάτων με ανησυχητική συχνότητα. Σε όποιο λόγο και αν οφείλεται αυτή η έξαρση –στην εντατικοποίηση της καπιταλιστικής αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής, την εξόρυξη πρώτων υλών που καταστρέφει τα οικοσυστήματα, την απευθείας ή μέσω ξενιστών τυχαία μετάδοση των ιών στον άνθρωπο από κάποιο ζώο, τη διαφυγή ιών από ιολογικά εργαστήρια ή εργαστήρια βιολογικού πολέμου, τα παγκόσμια εμπορευματικά κυκλώματα του κεφαλαίου που συμπιέζουν τον κοινωνικό χωροχρόνο ή ένα συνδυασμό παραγόντων– το σίγουρο είναι ότι ο μαζικός/καθολικός εμβολιασμός δεν μπορεί να επιτύχει τη βελτίωση της υγείας του πληθυσμού για ορισμένους ακόμα επιπλέον λόγους (που θα εξεταστούν πιο αναλυτικά στο επόμενο κεφάλαιο):
  • όπως συμβαίνει δεκαετίες τώρα με τα εμβόλια της γρίπης, τα εμβόλια κατά της covid-19 είναι πασιφανές πλέον ότι είναι αναποτελεσματικά ως προς την παύση της μετάδοσης της νόσου, μειώνοντας στην καλύτερη εκδοχή τις περιπτώσεις βαριάς νόσησης για μικρό χρονικό διάστημα,
  • ειδικά η ταχεία και μαζική παραγωγή εμβολίων γενετικής μηχανικής, σε συνδυασμό με την σχεδιασμένη μείωση του χρόνου νοσηλείας των ασθενών («τσιμπήστε-σκουπίστε-τελειώσατε» ή «διασωληνώστε-σκουπίστε- τελειώσατε») που παρακάμπτει την εξατομικευμένη ενασχόληση με τις ιδιαίτερες ανάγκες των ασθενών, εξυπηρετούν την επιβεβλημένη αναβάθμιση του σύγχρονου, φτηνού μοντέλου just-in-time ιατρικής,[2] μέσω του οποίου το καπιταλιστικό κράτος επιδιώκει να σταθεροποιήσει –αν όχι μειώσει– τις δαπάνες για το σύστημα υγείας και να επιταχύνει τη συνολικότερη μείωση του άμεσου και έμμεσου μισθού.

Continue reading “ΜΠΡΟΣΟΥΡΑ // Κριτική του Διαχωρισμού-το αυτοπειθαρχικό υπόστρωμα του ρευστού, νεοφιλελεύθερου απαρτχάιντ”

Posted on

Φυλετικά και υγειονομικά απαρτχάιντ

Εάν όλα, τα εκ των υστέρων χαρακτηρισθέντα, καθεστώτα κοινωνικού απαρτχάιντ που εγκαθιδρύθηκαν στις διαφορετικές ιστορικές περιόδους βασίστηκαν στον εξοστρακισμό του Άλλου, εκείνου δηλαδή που προσωποποιούσε (υλικά ή συμβολικά) συγκεκριμένα ταυτοτικά χαρακτηριστικά, τα τελευταία, αν και αποτελού(σα)ν κοινωνικές κατασκευές, ενείχαν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό σχετικά «αντικειμενικοποιημένους», σταθερούς ενδοκοινοτικούς διαχωρισμούς.

 

Παραδείγματος χάρη, ενώ είναι γνωστό ότι η έννοια της «λευκότητας» κατασκευάστηκε στο εργαστήρι της ταξικής κοινωνίας, και δεν αποτελεί μια a priori, αυταπόδεικτη, φυσική/βιολογική κατηγορία, εν τούτοις οι διαχωρισμοί που επιβάλλονται στο όνομά της παγιώνονται στο κοινωνικό έδαφος, με την έννοια ότι ο μη-λευκός Άλλος –κατηγορία που στις καπιταλιστικές μητροπόλεις περιλαμβάνει τους ρομά και τους έγχρωμους μετανάστες– δεν μπορεί ατομικά, δηλαδή με μια οικειοθελή/συναινετική, διοικητική, ιατρική ή άλλη πράξη, να ανατρέψει τη συνθήκη που τον ταξινομεί στον πάτο της κοινωνικής πυραμίδας.

 

Αντίθετα, το σημερινό υγειονομικό απαρτχάιντ, που φαίνεται να μονιμοποιεί η νεοφιλελεύθερη βιοεξουσία σε συνθήκες «έκτακτης ανάγκης», (ανα)παράγει ένα πολύ πιο ρευστό –εξ ου και επικίνδυνο– πεδίο κοινωνικής κατηγοριοποίησης. Εδώ το διαχωριστικό κριτήριο –η αυτοπειθάρχηση στην (άμεση και έμμεση) επιβολή μιας ιατρικής πράξης, του εμβολιασμού– είναι ταυτόχρονα σαφές (βλ. δίπολο εμβολιασμένος/ ανεμβολίαστος), αλλά και υπό διαρκή αίρεση, ακριβώς επειδή συνδέεται με τον ασταθή εννοιολογικά καθορισμό του ποια είναι «υγιής» και ποια όχι.

 

Υπό διαρκή αίρεση με την έννοια ότι η πολίτης θα καλείται να αποδεικνύει, σε τακτά χρονικά διαστήματα, την πιστή συμμόρφωσή της στα μέτρα «προστασίας της δημόσιας υγείας» που κάθε φορά θα επιλέγει η εκάστοτε επιβλέπουσα αρχή. Άρα και τη δυνατότητά της να ανήκει ή όχι στην «υγειονομικά καθαρή» κοινότητα που αναδιοργανώνει το κεφάλαιο (και τα κράτη του) για την εκμετάλλευσή της.

 

Οι φωτογραφίες είναι από τη διαδήλωση του περασμένου σαββάτου στο Πέραμα όπου καμιά εκατοστή άνθρωποι διαδήλωσαν ταυτόχρονα ενάντια στην αστυνομική/ρατσιστική δολοφονία του νεαρού ρομά και την εργοδοτική δολοφονία του εργάτη της cosco.

 

Η πορεία διοργανώθηκε από την Πρωτοβουλία αναρχικών/αντιεξουσιαστ(ρι)ών από τις περιοχές του Πειραιά και η συνέλευση ενάντια στη βιοεξουσία και την κλεισούρα συμμετείχε με το πανώ της Πρωτοβουλίας ενάντια στο Υγειονομικό Απαρτχάιντ.
Posted on

Βρε, Καλώς Τα Παιδιά!

Σα να μην έφταναν τα κοινωνικά προβλήματα που προέκυψαν από τα μακρόσυρτα αυταρχικά lockdown που μας επιβλήθηκαν, η Συνέλευσή μας συνολικά και ένα μέλος της ειδικότερα δέχτηκε οργανωμένη συκοφαντική επίθεση τα αίτια της οποίας αναδεικνύονται στο παρακάτω κείμενο. Ολοκληρωμένη άποψη για τη γενεαλογία αυτής της επίθεσης θα αποκτήσει κάθε ενδιαφερόμενη/ος ακολουθώντας τα links στο τέλος αυτού του κειμένου.

Από τις 28 Μαΐου ως τις 9 Ιουλίου 2021 η Συνέλευση ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα διοργάνωσε ή συμμετείχε σε 8 εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα. Το θέμα αυτών των εκδηλώσεων ήταν το πώς η επιβολή και η κοινωνική αποδοχή της τηλεκπαίδευσης και η, υπό καθεστώς υγειονομικής τρομοκρατίας, μετατροπή των νοσοκομείων σε μονοθεματικά (δηλαδή σχεδόν αποκλειστικά για την covid19) κατέστησαν δυνατή όχι μόνο την επιτυχία του μαζικού κοινωνικού εγκλεισμού (lockdown), αλλά και την περαιτέρω (μέσω νέων νόμων και πρακτικών) επιχειρηματικοποίηση και περίφραξη των υπηρεσιών εκπαίδευσης και υγείας.

Την ημέρα (3/7/2021) που οι περισσότεροι από μας βρίσκονταν στα Γιάννενα και μιλούσαμε γι’ αυτά τα θέματα στο 5ο Ελευθεριακό Φεστιβάλ Βιβλίου, ξεκίνησε από ημιδημόσιο post στο fb προφίλ της Ε.Χ. που χρησιμοποιεί το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Έφη Σπουργιτάκη» και συνέχισε σε άλλο, δημόσιο αυτή τη φορά, post στο fb προφίλ του Antonis Cromags μια βρόμικη επίθεση σπίλωσης συντρόφου μας και συκοφάντησης της συλλογικότητάς μας (εν μέσω συκοφάντησης 4 άλλων υπαρκτών ή διαλυμένων πια πολιτικών συλλογικοτήτων!) και ταυτόχρονα μια –αποτυχημένη εν τέλει– απόπειρα σαμποταρίσματος της συμμετοχής μας σε κινηματική εκδήλωση (βλ. το ποστ της Ε.Χ. στο παρακάτω λινκ με την απάντηση του συντρόφου μας). Continue reading “Βρε, Καλώς Τα Παιδιά!”

Posted on

Μια ψευτο-πολιτική εργαλειοποίηση των καταγγελιών me too: Καταγγέλλω άρα υπάρχω ( ενώ ταυτόχρονα διεκπεραιώνω και για λογαριασμό τρίτων δυο-τρεις πολιτικές βρομοδουλειές)

Δημοσιεύουμε εδώ την απάντηση μέλους της συνέλευσής μας στις κατάπτυστες και ανυπόστατες κατηγορίες που του απευθύνθηκαν δόλια σε ημιδημόσιο ποστ στο fb από την Ε.Χ., μια απόπειρα δολοφονίας του χαρακτήρα του και πολιτικής επίθεσης στη συνέλευσή μας.

ΜΙΑ ΨΕΥΤΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΡΓΑΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΩΝ ME TOO: ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ (ΕΝΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΙΕΚΠEΡΑΙΩΝΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΡΙΤΩΝ ΔΥΟ-ΤΡΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΒΡΟΜΟΔΟΥΛΕΙΕΣ)

O Γκαίμπελς είχε πει κάποτε ότι «όσο πιο χοντρό είναι ένα ψέμα τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να γίνει πιστευτό». Αυτή η ρήση έδωσε έμπνευση σε άπειρες πρακτικές από τότε, πρακτικές οι οποίες δεν εφαρμόστηκαν δυστυχώς μόνο από συμμορίες σαν κι αυτή του Μιχαλολιάκου, αλλά υιοθετήθηκαν ακόμα και από υποτιθέμενους αντιφασίστες, όπως η Ε.Χ. και η παρεούλα της.

Η Ε.Χ. είναι ένα άτομο ηθελημένα ξένο προς τις πολιτικές διαδικασίες του κινήματος, γι’ αυτό και η ανάγνωση του me too κινήματος που κάνει είναι ότι αυτό προσφέρεται μόνο για χυδαία εκμετάλλευση ώστε να ικανοποιηθούν οι δικές της ταπεινές επιδιώξεις. Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται τις διαδικασίες ανάδειξης παραβιαστικών ή κακοποιητικών συμπεριφορών απέναντι σε γυναίκες, έγκειται μόνο στο πώς θα τις παραβιάσει, θα τις κακοποιήσει και θα τις καταχραστεί η ίδια ώστε να εκδικηθεί πρόσωπα και να στοχοποιήσει πολιτικές ομάδες. Επινόησε  μια «ανηλεη σεξιστικη επίθεση», μια «ψυχο-συναισθηματική κακοποίηση», την οποία περιφέρει στον εικονικό κόσμο του facebook, ελπίζοντας ότι με το λέγε-λέγε χοντρά ψέματα θα καταφέρει να καταδικάσει το καταγγελόμενο απ’ αυτήν πρόσωπο στο πυρ το εξώτερον με συνοπτικές διαδικασίες. Καθώς η συγκυρία με την άνοδο του κινήματος me too την εξυπηρετεί μια χαρά, έρχεται να εργαλειοποιήσει την τακτική των καταγγελιών και να τη θέσει στην υπηρεσία των τιποτένιων στόχων της. Αδιαφορώντας δυστυχώς για το ότι η τακτική των καταγγελιών για πραγματικά περιστατικά σεξιστικής βίας είναι ένα από τα όπλα του φεμινιστικού κινήματος για αντι-πατριαρχική/αντι-συστημική και όχι για προσωπική – ευκαιριακή χρήση και ευτελισμό, όπως κάνει.

Continue reading “Μια ψευτο-πολιτική εργαλειοποίηση των καταγγελιών me too: Καταγγέλλω άρα υπάρχω ( ενώ ταυτόχρονα διεκπεραιώνω και για λογαριασμό τρίτων δυο-τρεις πολιτικές βρομοδουλειές)”

Posted on

ΜΠΡΟΣΟΥΡΑ // Υγεία: φτηνό, πειθαρχικό και (προσφάτως) do-it-yourself φιξάρισμα ή πεδίο αγώνα;

Η μπροσούρα σε pdf

Ένας χρόνος πέρασε από τότε που η ήδη μίζερη καπιταλιστική κανονικότητα διακόπηκε με την εφαρμογή του πρώτου λοκντάουν. Στη διάρκεια αυτού του χρόνου, το καπιταλιστικό κράτος-κρίση εφάρμοσε μια σειρά πειθαρχικών μέτρων και οδηγιών –αντιφατικών πολλές φορές– στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας, της προστασίας της εργασιακής μας δύναμης δηλαδή, με στόχο φυσικά την αξιοποίησή της με όσο το δυνατόν αποδοτικότερο και προληπτικά αντι-εξεγερσιακό τρόπο. Ωστόσο, το δεύτερο πειθαρχικό λοκντάουν που ήταν σε ισχύ από τον προηγούμενο Νοέμβριο αλλά και η περιορισμένη στο χώρο της εκπαίδευσης και των πλατειών ένταση του ταξικού ανταγωνισμού τόσο πριν από αυτό, όσο και κατά τη διάρκεια του Ιανουαρίου – Μαρτίου αποκάλυψαν μεταξύ άλλων τον διπλό χαρακτήρα της καπιταλιστικής βιοεξουσίας στην τωρινή συγκυρία. Με άλλα λόγια, έδειξαν ότι η βιοπολιτική διαχείριση του προλεταριάτου δε γίνεται μόνο με όρους προστασίας της εργασιακής δύναμης αλλά ταυτόχρονα έχει και κατασταλτικό χαρακτήρα. Η ολοένα αυξανόμενη αστυνομική περίφραξη της δημόσιας σφαίρας με αποκορύφωμα την επίθεση των μπάτσων στην πλατεία της Νέας Σμύρνης και τον ξυλοδαρμό μέλους της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Νέας Σμύρνης, οδήγησε εν τέλει στην έμπρακτη αμφισβήτηση τουλάχιστον αυτής της πτυχής της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας. Κορυφαία στιγμή αυτής της αμφισβήτησης αποτέλεσε η νύχτα της 9ης Μάρτη στη Νέα Σμύρνη η οποία απέκτησε τα χαρακτηριστικά μιας μίνι εξέγερσης και συνάντησης διαφορετικών κοινωνικών υποκειμένων, έστω αποσπασματικά και μέσα σε συνεχιζόμενες συνθήκες εγκλεισμού. Continue reading “ΜΠΡΟΣΟΥΡΑ // Υγεία: φτηνό, πειθαρχικό και (προσφάτως) do-it-yourself φιξάρισμα ή πεδίο αγώνα;”

Posted on

Προκήρυξη Πρωτομαγιάς 2021: “Δεν με Νοιάζει Πόσο Πολύ θα Δουλεύεις, Αρκεί να Βγαίνει η Δουλειά”

Η παρακάτω προκήρυξη μοιράστηκε στην απεργιακή κινητοποίηση-πορεία της 6ης Μάη 2021. Eδώ σε pdf.

 

«Όταν μία επιχείρηση συμφωνεί με τους εργαζόμενους μέσω επιχειρησιακής σύμβασης για να πάει από πενθήμερο σε επταήμερο με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων (…) δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να αναγνωρίζουμε ότι είμαστε σε έναν κόσμο που αλλάζει και πρέπει οι εργαζόμενοι, οι επιχειρήσεις και το κράτος να προσαρμοστούν σε αυτή τη νέα πραγματικότητα»

Κ. Μητσοτάκης, 12 Μαΐου 2019

«Εάν τα μέτρα του lockdown αρθούν, θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα λειτουργίας 7 ημέρες την εβδομάδα και 12 ώρες ημερησίως, φυσικά για όσους το θελήσουν και για χρονική περίοδο που θα καλύψει και τη ζήτηση του Πάσχα. Εάν το lockdown παραταθεί, θα πρέπει όλος ο κλάδος της λιανικής πώλησης να λειτουργήσει εναλλάξ. Είτε τα καταστήματα που ήδη λειτουργούν θα πρέπει να είναι ανοιχτά 4 ημέρες την εβδομάδα (Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή), το δε υπόλοιπο λιανεμπόριο που δεν λειτουργεί σήμερα, να είναι ανοιχτό Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή όλη την ημέρα (12 ώρες), είτε τα σήμερα λειτουργούντα καταστήματα να είναι ανοιχτά 4 ημέρες την πρώτη εβδομάδα έναντι 3 ημερών για τα υπόλοιπα, σήμερα μη λειτουργούντα καταστήματα, αντίστροφα την επόμενη εβδομάδα, κ.ο.κ.»

Α. Βακάκης (Jumbo), 17 Δεκεμβρίου 2020

«Θέλουν άραγε αυτοί που μας κατηγορούν να στερήσουν την τετραήμερη εργασία από τον εργαζόμενο, αν τη θέλει ο ίδιος; (…) Αντιμετωπίζουμε πραγματικά προβλήματα στην αγορά εργασίας και αναχρονιστικές ρυθμίσεις»

Κ. Χατζηδάκης, 15 Απριλίου 2021

Οι επιπτώσεις της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας στον εργατικό μισθό είναι εδώ και καιρό κάτι παραπάνω από ορατές.

Δεν είναι μόνο η δια νόμου μετατροπή χιλιάδων μισθωτών σε «επιδοματίες» που αναγκάζονται να συμπιέσουν τις κοινωνικές ανάγκες τους, ούτε η συνακόλουθη μείωση των μέσων αποδοχών κατά περίπου 10% σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του 2019 (από 885 ευρώ σε 802 ευρώ), ούτε, ακόμη περισσότερο, η συνολική μείωση των μισθών των εργαζομένων κατά τα 1,3 δισ. ευρώ το δεύτερο τρίμηνο του 2020  (σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ), ούτε η απουσία οικονομικής στήριξης της πλειοψηφίας των ανέργων (ή των «μαύρων» εργαζομένων που βρέθηκαν δίχως δουλειά εξαιτίας των κρατικών εντολών). Continue reading “Προκήρυξη Πρωτομαγιάς 2021: “Δεν με Νοιάζει Πόσο Πολύ θα Δουλεύεις, Αρκεί να Βγαίνει η Δουλειά””

Posted on

ΜΠΡΟΣΟΥΡΑ // Περί μιας ιδιαίτερα ανθηρής βιομηχανίας της εποχής μας: Της Βιομηχανίας Διώξεων, Συλλήψεων & Προστίμων

Όλη η  μπροσούρα σε pdf εδώ

Η όξυνση των πειθαρχικών μέτρων και της κατασταλτικής βίας γίνεται αναπόφευκτη από τη στιγμή που το καπιταλιστικό κράτος δείχνει αποφασισμένο να μην ανεχτεί κανένα εμπόδιο στο σχέδιό του να συνεχίσει και να εμβαθύνει την ακραία πολιτική της λιτότητας που έχει εδώ και 10 χρόνια εγκαινιάσει με τα επονομαζόμενα «μνημόνια συνεργασίας». Κι ενώ ο στόχος της στρατηγικής της συνεργασίας των αφεντικών και των πολιτικών τους εκπροσώπων παραμένει διαχρονικά ένας και μόνον (βλ. μετατροπή της χρόνιας κρίσης της καπιταλιστικής σχέσης σε διαρκή υποτίμηση του άμεσου και έμμεσου μισθού της εργατικής τάξης και συγκράτηση των προσδοκιών της) η μυστικοποίηση αυτής της στρατηγικής στη γλώσσα των απολογητών της εξαπάτησης κωδικοποιείται κάθε φορά παίρνοντας διαφορετικές μορφές. Continue reading “ΜΠΡΟΣΟΥΡΑ // Περί μιας ιδιαίτερα ανθηρής βιομηχανίας της εποχής μας: Της Βιομηχανίας Διώξεων, Συλλήψεων & Προστίμων”

Posted on

Προκήρυξη: Για την Εισβολή των Μπάτσων στις Εστίες & στον Χώρο μας

Κείμενο που μοιράστηκε στην πορεία που οργανώθηκε στου Ζωγράφου από την Ανοιχτή Συνέλευση Υπεράσπισης Φοιτητικών Εστιών στις 23/1/2021,

Εδώ σε pdf.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΜΠΑΤΣΩΝ ΣΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΜΑΣ

Στις 30 Δεκεμβρίου έγινε εισβολή από κάθε λογής αστυνομικές δυνάμεις (ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ, ΜΑΤ, ΔΕΛΤΑ, Αντιτρομοκρατική, Σήμανση και Δίωξη) σε  στεγαστικές και πολιτικές καταλήψεις, σε κοινωνικούς και πολιτιστικούς χώρους καθώς και σε κάποια δωμάτια οικότροφων της ΦΕΠΑ. Για άλλη μια φορά, αιτία της επιχείρησης ήταν η πάταξη της λεγόμενης «ανομίας», δηλαδή του αγωνιζόμενου κόσμου, εντός των πανεπιστημίων, και προφανώς η επίκληση της «διακίνησης  ναρκωτικών» αποτέλεσε μια πρόφαση, στην οποία εν τέλει ούτε οι ίδιοι οι μπάτσοι δεν επανήλθαν. Άλλωστε, ο Χρυσοχοΐδης σε συνέντευξή του τη μέρα της εισβολής στην εστία δήλωσε ξεκάθαρα ότι ο στόχος δεν ήταν τα ναρκωτικά, αλλά η πάταξη της πολιτικής δραστηριότητας εντός της εστίας και ιδιαίτερα αυτών των μορφών αγώνα που ξεφεύγουν από το πλαίσιο της κατεστημένης νομιμότητας. Continue reading “Προκήρυξη: Για την Εισβολή των Μπάτσων στις Εστίες & στον Χώρο μας”