ΠΟΡΕΙΑ
ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΙΘΕΙΑΣ
ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό,
την επιβολή διαχωρισμών μέσα στην τάξη μας και
τη φτωχοποίηση του ανεμβολίαστου προλεταριάτου
Μετά τα λοκντάουν και τις απαγορεύσεις, βιώνουμε το πιο πρόσφατο επεισόδιο της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, αυτό του «μαζικού και καθολικού εμβολιασμού». Ωστόσο, οι μεγάλες προσδοκίες των δεξιών, αριστερών και αντιεξουσιαστών οπαδών του αποδείχτηκαν απατηλές:
Ούτε ο εκφοβισμός μέσω του κοινωνικά βλαβερού θορύβου που αναπαράγεται καθημερινά από την οχλαγωγία των εμβολιολατρών ειδικών του τίποτα και συνεπικουρείται από την προπαγάνδα των ερασιτεχνών σταυροφόρων του εμβολιασμού∙ ούτε οι περιορισμοί στις επιλογές της κατανάλωσης του μισθού∙ ούτε φυσικά και ο ηθικός εξαναγκασμός δεν έχουν αποφέρει τους αναμενόμενους καρπούς.
Απεναντίας, βάζοντας στην άκρη τη μείωση του μισθού του κατά το ποσό των υποχρεωτικών rapid test, ένα αξιοσημείωτο τμήμα της εργατικής τάξης συμβάλλει με τον τρόπο του στο ταξικό καθήκον στη συγκυρία: αυτό της λιποταξίας από την εθνικοεμβολιαστική συστράτευση στην επονομαζόμενη «μάχη κατά του αόρατου εχθρού».
Γι’ αυτόν τον λόγο, το πατερναλιστικό κράτος-στρατηγός-τιμωρός προχώρησε στην επόμενη πράξη του εμβολιαστικού (μελο)δράματος, που σηματοδοτεί πλέον μια κατά μέτωπο επίθεση στον άμεσο/έμμεσο μισθό της εργατικής τάξης, θεσπίζοντας την παραδειγματική μηνιαία ποινή στους ανεμβολίαστους εργαζόμενους και συνταξιούχους άνω των 60 ετών. Μετά από τις «αόρατες» και ορατές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, τις αναστολές εργασίας υγειονομικών και εργαζόμενων στην πρόνοια (που βάζουν ένα ακόμα λιθαράκι στην συνέχιση της αναδιάρθρωσης – διάλυσης του ΕΣΥ), μετά την επέκταση της ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας, μετά από τους αποκλεισμούς των ανεμβολίαστων από κοινωνικές δραστηριότητες — μετά δηλαδή από όλες τις βλαβερές απολήξεις στις οποίες οδηγεί η διαίρεση του προλεταριάτου σε εμβολιασμένους – «κοινωνικά υπεύθυνους» και ανεμβολίαστες – «μιαρές» και «ανεύθυνες ατομίστριες» — έρχεται η επιβολή των προστίμων να κάνει το προφανές πιο φανερό και από τη γύμνια της αποτυχημένης εμβολιαστικής εκστρατείας.
Η πολιτική διαχείριση της πανδημίας, διανθισμένη με την παμπάλαια τέχνη της διαχωρισμένης εξουσίας, την τέχνη του διαχωρισμού, αποτελεί συνέχεια των πολιτικών της εσωτερικής υποτίμησης (aka μνημόνια), συνέχεια της επίθεσης στην αναπαραγωγή του προλεταριάτου, και προφανώς αφορμή για επινόηση και εφαρμογή τεχνικών πειθάρχησής του που κάνουν δυνατή αυτή την συνέχεια.
Ταυτόχρονα, επιχειρεί να εξαφανίσει από τη δημόσια σφαίρα οποιαδήποτε συλλογική διεκδίκηση για την ικανοποίηση των προλεταριακών αναγκών στιγματίζοντάς την ως «ψεκασμένη», «αντικοινωνική» και «ανορθολογική» τη στιγμή μάλιστα που είναι τα κρατικά αφηγήματα περί δήθεν εμβολιαστικής «πανάκειας», περί «κοινωνικής ευθύνης και αλληλεγγύης» των εμβολιασμένων και περί «ανευθυνότητας» των ανεμβολίαστων που καταρρέουν με πάταγο υπό το βάρος των δεκάδες χιλιάδων νοσούντων εμβολιασμένων και αποδεικνύονται εκ των γεγονότων ανορθολογικά!
▶ Να διαψεύσουμε στην πράξη τους ευσεβείς πόθους των καπιταλιστών και του πολιτικού τους προσωπικού, που αποσκοπούν στην εδραίωση μιας (ήδη) δυστοπικής πραγματικότητας και μιας αρρωστημένης από την εμπορευματική μόλυνση ζωής σε βαθμό που θα τείνει να γίνει ανίατη.
▶ Να βάλουμε φρένο στην επικράτηση της ιδεολογίας που μας παρουσιάζει ως «ασθενείς μέχρι αποδείξεως του εναντίου». Σε τελική ανάλυση, να πάμε κόντρα στην ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος (και πρόσφατα με υγειονομική προβιά) μέσα και έξω από τους χώρους εργασίας, είτε πρόκειται γι’ αυτό των γραφειοκρατών – γενικών διευθυντών της κοινωνίας είτε γι’ αυτό των κάθε λογής μικροδιευθυντών.
▶ Άμεση κατάργηση του νόμου για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και τα πιστοποιητικά υγειονομικών φρονημάτων
▶ Άνευ όρων υπεράσπιση όλων των απολυμένων και σε αναστολή μισθού εργαζομένων
▶ Μποϋκοτάζ στα (φα)σέηφ-σπέις «covid-free» φαγάδικα και διασκεδασάδικα
▶ Ναι στον αυτοκαθορισμό του σώματος, όχι στην απαλλοτρίωσή του από τους ειδικούς της φαρμακοβιοτεχνολογίας
▶ Όχι στη διάλυση του ΕΣΥ
▶ Να ορίσουμε συνολικά το περιεχόμενο της υγείας και της ζωής σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες κι όχι σύμφωνα με τις ανάγκες του απομονωμένου ατόμου και της εμβολιασμένης επιβίωσής του, της επιβίωσης δηλαδή εντός των αλλοτριωμένων καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων
Σάββατο 15 Γενάρη, 12:00, Προπύλαια
συνέλευση ενάντια στη βιοεξουσία και την κλεισούρα