Οι ιστορίες που θα διηγηθούμε σήμερα δεν είναι ιστορίες προλεταριακού εγκλεισμού, είναι ιστορίες κοινωνικού αποκλεισμού, ταξικής προδοσίας και ακραίων φαινομένων διαχωρισμού μέσα στο προλεταριάτο.
Το πώς οδηγηθήκαμε, για μια ακόμα φορά στον χώρο της εκπαίδευσης, στους εξευτελισμούς της περασμένης εβδομάδας είναι μεγάλη ιστορία: ξεκινάει πολλά χρόνια πριν με την ενσωμάτωση των αριστεριστών εκπαιδευτικών στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, την αφομοίωση των αγώνων από τον Σύριζα και ολοκληρώνεται μέσα στο 2020 με την αποδοχή από όλα τα σωματεία των κανόνων της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας (λοκάουτ των σχολείων, τηλεκπαίδευση, τηλεδιασκέψεις συλλόγων διδασκόντων, ακύρωση ή απομαζικοποίηση των γενικών συνελεύσεων λόγω της αποδοχής των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης κλπ.).
Σε όλα αυτά ήρθε να προστεθεί μέσα στο 2021 η τρομοκρατική κρατική (και αριστερή) καμπάνια του μαζικού και καθολικού εμβολιασμού, η οποία δεν υποκρύπτει μόνο το μεθοδικό ξήλωμα του δημόσιου συστήματος υγείας αλλά προωθεί ακόμα μια μορφή διαχωρισμών (εμβολιασμένοι-ανεμβολίαστοι), ακόμα μια μορφή -εμβολιασμένης αυτή τη φορά- αυτο-πειθάρχησης και παρεμπόδισης της επικοινωνίας και των αγωνιστικών συναντήσεων μέσα στην τάξη μας.
Η απόφαση της ΔΟΕ να διεξάγει στις 23/10 την ολομέλεια των προέδρων για το ζήτημα της απεργίας-αποχής από την αξιολόγηση κεκλεισμένων των θυρών, απαγορεύοντας ακόμα και στους μη εμβολιασμένους προέδρους των συλλόγων να συμμετάσχουν και αποκλείοντας για πρώτη φορά στην ιστορία οποιοδήποτε άλλο εκπαιδευτικό, εμβολιασμένο ή μη, απειλώντας ακόμα και με παύση της διαδικασίας, δεν ήταν ένα απλό γραφειοκρατικό καπρίτσιο. Πάτησε πάνω στην πρόσφατη ΚΥΑ 60400/3.10.2021, σύμφωνα με την οποία «τα συνέδρια θα μπορούν να διεξάγονται με … φυσική παρουσία περιορισμένου και προκαθορισμένου αριθμού συνέδρων (μόνο πλήρως εμβολιασμένοι ή νοσήσαντες το τελευταίο εξάμηνο) στον χώρο του συνεδρίου… Στην περίπτωση της φυσικής παρουσίας συνέδρων απαιτείται να είναι πλήρως εμβολιασμένοι (επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού) ή να έχουν νοσήσει το τελευταίο εξάμηνο» (περισσότερα βλ. εδώ: https://avantgarde2009.wordpress.com/2021/10/07/sterisi-politikon-dikaiomaton/).
Αποσκοπούσε δε στον αποκλεισμό οποιασδήποτε φωνής θα αμφισβητούσε το μεθοδευμένο ξεπούλημα της απεργίας-αποχής από την πλειοψηφία των συνδικαλιστικών παρατάξεων και την υποκατάστασή της από την κατάθεση, μαγειρεμένων από το πιο συντηρητικό κομμάτι των Παρεμβάσεων, πανομοιότυπων σχεδίων συμπλήρωσης των δεικτών αυτο-αξιολόγησης που επιβάλλει το υπουργείο παιδείας – μια μέθοδο υποταγής στην κουλτούρα της αξιολόγησης που και το 2014 είχε προσπαθήσει να περάσει, με πρωτοβουλία των Παρεμβάσεων, το ΔΣ της ΔΟΕ και η οποία, όπως και τώρα, είχε απορριφθεί από το σύνολο σχεδόν των γενικών συνελεύσεων των 113 διδασκαλικών συλλόγων που απαρτίζουν τη ΔΟΕ.
Υπήρξε αντίδραση από τη μεριά ορισμένων συνδικαλιστών έξω από τον χώρο της συνεδρίασης στο Νοvotel, αλλά μόνο ως προς το κομμάτι της κεκλεισμένων των θυρών διαδικασίας και όχι δυστυχώς ως προς το κομμάτι της επίδειξης πιστοποιητικών, αφού τελικά η ΔΟΕ δέχτηκε να μπουν μέσα και άλλοι εκπαιδευτικοί πέραν των προέδρων με επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού!
Αφού οι γραφειοκράτες βεβαιώθηκαν ότι είχε αποτραπεί η μαζική προσέλευση εκπαιδευτικών στη συνεδρίαση, προσέλευση που στο παρελθόν είχε οδηγήσει πολύ συχνά στο κράξιμό τους, οι έλεγχοι στην είσοδο χαλάρωσαν. Στο Novotel βρέθηκαν και οι Εκπαιδευτικοί ενάντια σε όλους τους Διαχωρισμούς και την Αξιολόγηση με πανό και προκηρύξεις ενάντια στα πιστοποιητικά υγειονομικών-κοινωνικών φρονημάτων και την αξιολόγηση.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν υπάρχει ακόμα τελική απόφαση από το ΔΣ της ΔΟΕ, αλλά απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα ο εσωτερικός αγώνας θα μεταφερθεί ξανά στους 113 τοπικούς συλλόγους που θα κληθούν είτε να προχωρήσουν σε στάση εργασίας ενάντια στην αξιολόγηση είτε να επικυρώσουν το ξεπούλημα του αγώνα – όπως έκανε η ΟΛΜΕ μερικές μέρες νωρίτερα όταν η διάθεση της βάσης για απεργία-αποχή αλλοιώθηκε με την ψήφο 8 προέδρων ΕΛΜΕ (δεξιών και συριζάδων), χάρη στην οποία δεν μπόρεσε να επιτευχθεί η απαιτούμενη πλειοψηφία.
Για το δεύτερο σημαντικό μέτωπο, αυτό των υγειονομικών, και την πορεία της ΠΟΕΔΗΝ την περασμένη Πέμπτη 21/10, καταθέτουμε τη μαρτυρία μιας συντρόφισσας από την Συνέλευση ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα:
Πηγαίνοντας χθες το πρωί στην πρωινή πορεία των υγειονομικών είδα συγκεντρωμένους καμιά 400αριά ανθρώπους στο πάρκο Ελευθερίας και κατάλαβα ότι επρόκειτο για τους ανεσταλμένους υγειονομικούς, οπότε πάρκαρα κι ενώθηκα να περιμένω μαζί τους την πορεία που θα ξεκινούσε από τη Μαβίλη. ‘Ηταν συγκεντρωμένοι/ες στο πεζοδρόμιο, οπότε τους ρώτησα αν ήταν διατεθειμένοι/ες να ενωθούν με την πορεία ή μήπως σκόπευαν να κάνουν πορεία πεζοδρομίου- ως συνήθως- και μου είπαν ότι θα γίνει το 1ο.
Έχοντας μαζί μου κάποια τρικάκια πέταξα μερικά «μισές ώρες δουλειά, διπλάσιοι μισθοί, έτσι η υγεία μας θα βελτιωθεί» σε εκείνη τη συγκέντρωση, οπότε σε κάποια στιγμή που είχα αράξει σε ένα σημείο και χάζευα μέχρι να κατεβεί η πορεία της ΠΟΕΔΗΝ ακούω πίσω μου έναν τυπάκο να λέει δυνατά: «αυτό είναι προβοκάτσια» και γυρίζω και βλέπω ένα μεσήλικα με άσπρη ρόμπα (υγειονομικός) να κρατάει ένα από τα τρικάκια και να απευθύνει την ατάκα σε κάποιες μεσόκοπες διαδηλώτριες. Εξακοντίστηκα αμέσως κοντά του φωνάζοντας ότι τα τρικάκια τα πετάω εγώ και του ζήτησα να εξηγηθεί για ποιο λόγο τα θεωρεί προβοκατόρικα.
Μου είπε: «μας κατηγορούν ότι θέλουμε να δουλεύουμε μισές ώρες, ενώ εμείς είμαστε εδώ για άλλο λόγο, επειδή θέλουμε να ξαναγυρίσουμε στη δουλειά».
Του λέω: «το τρικάκι λέει ότι για τα προβλήματα στην “υγεία” δε φταίνε οι ανεμβολίαστοι και ανεσταλμένοι υγειονομικοί αλλά το ότι μας εξαντλούν στη δουλειά και μας πληρώνουν κουτσουρεμένα, και τα έχει βγάλει αλληλέγγυος κόσμος που δεν καπελώνει από τη στιγμή που τα υπογράφει, γι’ αυτό να το πάρεις πίσω»! Άλλαξε στάση κι έγινε συγκαταβατικός.
Ο τυπάκος αυτός δεν ήταν κανένας τυχαίος, αφού στη συνέχεια της πορείας τον είδα να κρατάει ντουντούκα και να συντονίζει κομμάτι του μπλοκ φωνάζοντας αυτά τα αφελή, απολίτικα συνθήματα που βάζουν αυτούς τους ανθρώπους και φωνάζουν.
Αυτό που έγινε στη συνέχεια ήταν ενδεικτικό του διαχωρισμού που καλλιεργείται ένθεν και ένθεν.
Φτάνει η πορεία της ΠΟΕΔΗΝ και κάνει για κάποιο άσχετο λόγο στάση στο σημείο του πάρκου Ελευθερίας. Έτσι έχουμε στον δρόμο την πορεία σταθμευμένη και τους διαδηλωτές να μη ρίχνουν ούτε μισό βλέφαρο στους υπό αναστολή συναδέλφους τους στο πεζοδρόμιο. Αδιαφορούν παντελώς και οι ντουντούκες τους φωνάζουν πού και πού τα δικά τους συνθήματα, μη δίνοντας καμία σημασία σε ό,τι φωνάζεται στο πεζοδρόμιο. Στη μέση τους χωρίζει το κάγκελο του πεζοδρομίου, ενώ στο πεζοδρόμιο οι «άλλοι» λυσσάνε στα συνθήματα, τα σφυρίγματα και τα παλαμάκια. Ούτε μισό σύνθημα δε φώναξαν από κοινού έτσι παρατεταγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο! Στη συνέχεια οι ανεσταλμένοι παρατάχθηκαν στην ουρά της πορείας και έφτασαν, από ό,τι έμαθα, με αμείωτο λυσσαλέο παλμό μέχρι το υπουργείο υγείας (έφυγα λίγο πριν).
Κάπου στη βουλή είχαν αποκοπεί σε τέτοιο βαθμό από τα σωματεία της ΠΟΕΔΗΝ που φάνηκε ότι μπορεί και να είχαν μείνει εκεί, μέχρι που στην 3ης Σεπτεμβρίου τους είδαμε κάπου 200 μέτρα πίσω μας και μάλιστα ανάμεσα στα 2 κομμάτια της πορείας μεσολαβούσαν ακόμα και αμάξια! Τα συνθήματα που φώναζαν ήταν σε φάση: «Κάτω τα χέρια από τα παιδιά μας» και κάποιοι φορούσαν μπλούζες που το έγραφαν επάνω. Κάποια κομμάτια τους έμοιαζαν λίγο πιο δημοκρατικής κατεύθυνσης από άλλα που φαίνονταν πιο χειραγωγούμενα από ακροδεξιούς/πατριώτες. Το σύνθημα που πάει κάπως : «οι αναστολές ήρθαν πρώτα στην υγεία και ύστερα θα ακολουθήσουν παιδεία – στρατός – αστυνομία» δεν φωναζόταν από όλους. Οι εκαβίτες λόγου χάρη φώναζαν: «τείχος ανοσίας δημοκρατικό από τη δικαιοσύνη για όλο τον λαό». Ακούστηκαν επίσης και κάτι συνθήματα τύπου «θα βγάλουμε σε αναστολή όσους είναι στη βουλή / εεε,οοο πάρτε τις αναστολές και φύγετε από εδώ».
Τους μοιράσαμε ό,τι είχαμε και δεν είχαμε από υλικό, εγώ είχα κυρίως health workers (https://againstbiopowerandconfinement.noblogs.org/post/2021/10/20/kalesma_health_workers/). Τα ζητούσαν και τα έπαιρναν μέσα από τα χέρια μου σαν μάννα!
Σε κάποια στιγμή εντοπίζω ότι τελευταίο πανό της πορείας της ΠΟΕΔΗΝ, φάση σύνορο με τους «άλλους», ήταν ένα πανό της Πανέντρα [Πανελλήνια Ένωση Τραυματιοφορέων]. Το κουβαλούσαν τέσσερις μοναχοί άνθρωποι όλοι κι όλοι. Εν τω μεταξύ το 1ο των «άλλων» ακριβώς από πίσω ήταν ένα μαζικό μπλοκ των εκαβιτών. Πιάνω λοιπόν κουβέντα με έναν από τους τέσσερις (που μου είπε στη συνέχεια ότι ήταν ο πρόεδρος της Ένωσης) για το τι παίζει και πώς τέτοιος διαχωρισμός ενώ πίσω του ήταν όλοι συνάδελφοί του. Αφού τους καταλοιδώρησε ως παλαιοημερολογίτες, κατά του συνδικαλισμού, που δεν έκαναν ποτέ απεργίες και τώρα τους νοιάζει μόνο η πάρτη τους και εν τέλει χρυσαυγίτες κι αφού τέλος πάντων του έλεγα κι εγώ τα δικά μου [μεταξύ άλλων «και πώς γίνεται οι χρυσαυγίτες να φωνάζουν για δημοκρατικό τείχος ανοσίας;» και πολλά άλλα] αναγκάστηκε να πει ότι δεν τα βρίσκουν γιατί οι «άλλοι» θέλουν να γράφουν στις ανακοινώσεις «όχι στον υποχρεωτικό/καθολικό/μαζικό εμβολιασμό», ενώ αυτοί είναι υπέρ του εμβολιασμού [αλλά κατά της υποχρεωτικότητας κατά τα άλλα, όπως είπε] κι εμφατικά μου δείχνει όλη την μπροστινή πορεία και μου λέει κι όλοι αυτοί που βλέπεις από εδώ και κάτω είναι υπέρ του εμβολιασμού! Οι μπροστά ήταν το πολύ καμιά 1000άρα άτομα και οι πίσω καμιά 500αριά.
«Το εμβόλιο δεν μας χωρίζει», όπως έλεγαν και κάτι ψυχές.
Η φωτό είναι από παρέμβαση υπέρ της άρσης της αναστολής συναδέλφων στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στο κέντρο της Αθήνας, την Τετάρτη 20/10.