Στην τοπική αρένα αγοράς και πώλησης της εργασιακής δύναμης, τα πράγματα στο στρατόπεδο του εχθρού, του κεφαλαίου και των πολιτικών εκπροσώπων του, φαίνεται να βαδίζουν σύμφωνα με το σχέδιο, χωρίς ιδιαίτερες σκοτούρες από τη στιγμή που ομού σοσιαλδημοκράτες του κιναλ και νεοφιλελέδες συντηρητικοί της δεξιάς στήριξαν εντός κοινοβουλίου την τροπολογία της 22ης του Ιούλη η οποία, αν και καθιστά τον εμβολιασμό υποχρεωτικό «μόνο» για εργαζόμενους σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και για υγειονομικούς, θεσπίζει τη γενική υποχρέωση για όλους τους εργαζόμενους ιδιωτικού και δημόσιου τομέα να επιδεικνύουν στους εργοδότες τους το πιστοποιητικό εμβολιασμού, εφόσον διαθέτουν. ΚΚέδες, Συριζαίοι και λοιποί αριστεροί, παρά το γεγονός ότι επιχείρησαν να μας κοροϊδέψουν μες τα μούτρα μην ψηφίζοντας στη βουλή την τροπολογία, κάνουν ό,τι μπορούν για να στηρίξουν το πιστοποιητικό σε κάθε χώρο δουλειάς λασπολογώντας εις βάρος κάθε κομματιού της κοινωνίας που αρνείται στην πράξη την υποχρεωτικότητα και ταυτίζοντάς το, εν γένει και σκόπιμα, με τους ψεκασμένους γραφικούς και τους φασίστες. Την ίδια στάση τηρεί στον δρόμο και μεγάλο κομμάτι του α/α χώρου. Έχουμε θίξει το θέμα και σε προηγούμενη ανάρτηση.
Το ζήτημα είναι βέβαια ότι με τη στάση αυτή, αριστερών κομμάτων και ανταγωνιστικού κινήματος, το αποτέλεσμα είναι να βγαίνουν μπροστά τα ακροδεξιά εθνίκια και να συσπειρώνουν γύρω τους κομμάτι της ανένταχτης κοινωνίας που αναζητά μια διέξοδο από την αφαίμαξη που έχει ήδη υποστεί από τις επιπτώσεις που είχαν όλα τα λοκντάουν στον εργατικό μισθό -κάτι που δείχνουν οι νέες ληξιπρόθεσμες ιδιωτικές οφειλές που ξεπερνούν τα 40 δις- όσο και από την αφαίμαξη που έρχεται. Να σημειωθεί ότι τα αντιφασιστικά αντανακλαστικά του α/α χώρου είναι εντυπωσιακά τώρα που θεωρεί ότι πρέπει να σηκώσει τη δύσκολη αποστολή της απόκρουσης της οργάνωσης της ακροδεξιάς στον δρόμο, σε σύγκριση με τη μηδενική σχεδόν ανταπόκρισή του στην αγωνία μιας κοινωνίας -της οποίας ασφαλώς αποτελεί μέρος- η οποία αρνείται να γίνει το πιστοποιητικό εμβολιασμού της κάθε εργαζόμενης προαπαιτούμενο για την παραμονή της στην εργασία ή για την πρόσληψή της σε μια νέα. Για αυτό το τελευταίο, να πούμε ότι η κύρωση λόγω μη συμμόρφωσης σε όσα ορίζει η τροπολογία της 22ης Ιουλίου, από τη στιγμή που η απόλυση στην ντόπια αγορά εργασίας στον ιδιωτικό τομέα παραμένει αναιτιώδης, δεν είναι παρά η απόλυση του απείθαρχου «μολυσματικού» εργαζόμενου, παρά το γεγονός ότι εργατολόγοι, δημοσιογράφοι και εργατοπατέρες της αριστεράς προσπαθούν να μας πείσουν ότι κάτι τέτοιο είναι παράνομη καταγγελία σύμβασης μιας και δεν προβλέπεται ρητά στην τροπολογία και… άλλα με τον Τοτό. Δεν πρέπει, ασφαλώς, να ξεχνάει καμιά ότι τον δρόμο για τη γένεση νέων διαιρέσεων ανάμεσα στις προλετάριες άνοιξε η αποδοχή από πλευράς των εργαζομένων της ρύθμισης για τα self test, όπου η ΚΥΑ ρητά έδινε το δικαίωμα στον εργοδότη να σε στέλνει σπιτάκι σου αν δεν έχεις κάνει το τεστάκι σου (απλήρωτο πολύ συχνά).
Από το στρατόπεδο των προλετάριων, πάντως, αυτό που έχουμε είναι επικλήσεις από την ΟΕΝΓΕ για «εκστρατείες στοχευμένης ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για εκούσιο εμβολιασμό […]». Οι αριστεροί συνδικαλιστές κλείνουν το μάτι στους κυβερνώντες ότι θα μας πάρουν με το καλό, μωρέ, και θα μας ψήσουν για τον εμβολιασμό αλλά, προσοχή, όχι τσιτώματα με αναστολές χωρίς μισθό και ένσημα, γιατί μας εξαγριώνουν και δεν μπορούν μετά τα Δ.Σ. μας να παίξουν μπαλίτσα. Η ΠΟΕΔΗΝ αναγκάστηκε να στηρίξει την κινητοποίηση των Σωματείων Εργαζομένων Κεντρικής Μακεδονίας στις 21/07/2021 στο ΑΧΕΠΑ και να βγάλει για το ξεκάρφωμα στις 27/7 συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας ενάντια στην υποχρεωτικότητα. Το Νοσοκομείο Ικαρίας κήρυξε στάση εργασίας στις 26/6 για τον ίδιο λόγο με στήριξη από την τοπική ΕΛΜΕ εκπαιδευτικών. Αλλά αυτές οι κινήσεις, εκτός του ότι είναι σταγόνα στον ωκεανό των αρνήσεων που μπορούμε και πρέπει να αναπτύξουμε, είναι και υποκριτικές αν δεν γενικευτούν και δεν αποκτήσουν υπόσταση μέσα σε πολλούς χώρους δουλειάς και στον δρόμο ως γενικευμένο κίνημα. Να συνδεθούν με το φοιτητικό αγώνα ενάντια στο επιτηρούμενο κι ολοένα πιο επιχειρηματικό Πανεπιστήμιο ή με τον αγώνα των εκπαιδευτικών ενάντια στο σχολείο της αξιολόγησης. Η ΕΣΕ Ιωαννίνων με τις Νέες covid-19 σημάνσεις καταστημάτων από προλεταριακή σκοπιά (1) κινείται σε σωστή κατεύθυνση όπως και η ανακοίνωση των «συναδέλφων σε [αργή] κίνηση» που καλεί σε εναντίωση στους διαχωρισμούς και τις απολύσεις (2). Είναι όμως απαραίτητο να πυκνώσουν οι αντιστάσεις στη χρησιμοποίηση του εμβολίου ως ενός ακόμα εργαλείου για την υποτίμηση της εργασιακής μας δύναμης. Θα πρέπει, εκτός από την άρνηση του υποχρεωτικού εμβολιασμού στην πράξη με την ανυπακοή στον νόμο που επιβάλλει να ενημερώνουμε τα αφεντικά μας για τον εμβολιασμό μας ή μη, να περάσουμε και σε διεκδικήσεις. Τη στιγμή, για παράδειγμα, που η χώρα έχει πολύ μικρή αναλογία νοσηλευτικού προσωπικού (3,4 ανά 1.000 κατοίκους έναντι 8,2/1.000 του μέσου όρου στην Ε.Ε.), δεν μπορεί αυτό που απασχολεί την ΟΕΝΓΕ να είναι η εκστρατεία διαφώτισης για εθελοντικό εμβολιασμό…
Στο μεταξύ, στον αντίποδα, στην όχι και τόσο μακρινή Γαλατία…
Μαζί με τις πρόσφατες ανακοινώσεις του προέδρου Μακρόν στις 12 Ιούλη για τη μείωση των επιδομάτων ανεργίας (από τον Οκτώβρη) και για την εκ νέου έναρξη των επεξεργασιών για τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού (3) (εφόσον, όπως λέει, θα έχει επέλθει η σταθερότητα στο υγειονομικό επίπεδο), έριξε και την ανακοίνωση για το υγειονομικό πάσο και την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για υγειονομικούς, πυροσβέστες και εργαζόμενους στη φροντίδα ηλικιωμένων. Από τις 15 Σεπτεμβρίου, αν ανήκεις στις προαναφερθείσες ομάδες εργαζομένων και αρνηθείς να εμβολιαστείς, βγαίνεις σε αναστολή χωρίς μισθό. Με γενικότερη την έκταση των απαγορεύσεων από αυτές που ισχύουν στα καθ΄ημάς, αυτό που παίζει στη Γαλλία είναι ότι από τις 21 Ιούλη, αν είσαι άνω των 17 ετών, για να μπαίνεις σε συναυλίες, φεστιβάλ, σινεμά, βιβλιοθήκες, μουσεία -ακόμα και ως εργαζόμενος εκεί(!)- απαιτείται η επίδειξη του υγειονομικού πάσου (το οποίο εξασφαλίζεις είτε πληρώνοντας τεστ και βγει αρνητικό, είτε αν έχεις περάσει Covid-19 μέχρι και ένα εξάμηνο πριν, είτε αν έχεις εμβολιαστεί). Το μέτρο θα περιλαμβάνει ακόμα, τρένα, αεροδρόμια, καφέ και νοσοκομεία, από τις 9 Αυγούστου. Από τις 30 Σεπτέμβρη θα υπάγονται στον νέο νόμο και παιδιά 12-17 ετών. Την ίδια στιγμή, η κατάσταση αυτή δίνει τα ερείσματα στους οραματιστές ενός «άλλου» κόσμου να εκφράσουν άνετα τις σκέψεις και τις επιδιώξεις τους. Ο δεξιός συντηρητικός πρόεδρος του περιφερειακού συμβουλίου της Auvergne-Rhône-Alpes, Laurent Wauquiez εισηγείται την εγκατάσταση συσκευών αναγνώρισης προσώπου σε τρένα και σταθμούς στην περιοχή και 10.000 επιπλέον καμερών, ενώ θέλει να πειραματιστεί επίσης με βιομετρική τεχνολογία και να αναπτύξει «προστασία βίντεο» (sic) μέσα σε σχολικά και υπεραστικά λεωφορεία (4).
Αυτό όμως που διαφοροποιείται από την εδώ περίπτωση είναι η αντίσταση των «αρνητών» σε μια σειρά πόλεων. Από τις 14 Ιούλη, τέσσερις φορές ήδη οι δρόμοι των πόλεων της Γαλλίας πλημμύρισαν με κόσμο (εμβολιασμένο και μη) που διαδηλώνει ενάντια στην εφαρμογή του υγειονομικού πάσου. Το περασμένο Σάββατο, το Υπουργείο Εσωτερικών κατέγραψε 161.000 διαδηλωτές ανά την επικράτεια. Νέες μαζικές διαδηλώσεις ετοιμάζονται εν όψει της της ακόμα πιο διευρυμένης εφαρμογής του μέτρου.
Το σκηνικό φέρνει στο νου τα «κίτρινα γιλέκα» και τα κινήματα των πλατειών που άνθισαν πριν από καμιά δεκαετία μαζί με τις μύριες αντιφάσεις τους: καταλήψεις δημοσίων χώρων, μέρες συναντήσεων -κυρίως- τα Σάββατα που δεν δουλεύει ο πολύς κόσμος, διαταξική σύνθεση, επίκληση στη δημοκρατία, τα ατομικά δικαιώματα και (κάπως λιγότερο) το έθνος, συνύπαρξη αντι-μπατσικής νεολαίας στις ίδιες συγκεντρώσεις με διαδηλωτές οι οποίοι καλούν τους μπάτσους να ενωθούν με το πλήθος· και στα καπάκια πάντα… σφοδρές συγκρούσεις! Πολλοί σύντροφοι εκεί αντιμετωπίζουν το κίνημα με επιφυλακτικότητα (όπως έκαναν και με τα κίτρινα γιλέκα), όλο και μειούμενη όμως με το πέρασμα των ημερών καθώς πλησιάζει η ημερομηνία εφαρμογής των μέτρων. Ορισμένες ακροδεξιές ομάδες και κομματίδια επιχειρούν να παρεισφρήσουν στο πλήθος. Καθώς φαίνεται όμως τα βρίσκουν πιο σκούρα σε σχέση με την πρόσφατη ελληνική περίπτωση. Η παρουσία ακροδεξιών στοιχείων φαίνεται να φθίνει από βδομάδα σε βδομάδα. Τα κανάλια φυσικά πλασάρουν τα γνωστά υπερ-απλουστευτικά αφηγήματά τους περί «αντι-εμβολιαστών».
Όσο για το αν έχουν ΚΑΙ ταξικό χαρακτήρα, να πούμε κατ’ αρχάς ότι οι εργάτριες στον τομέα της υγείας συμμετέχουν μαζικά στις διαδηλώσεις. Ορισμένα σωματεία κινητοποιούνται έξω από νοσοκομεία ενάντια στην υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού (βλ. στο Montelimar που έχει μάλιστα ανακοινώσει απεργία διαρκείας από τις 23/7) (5), ενώ και αλλού έχουν κηρυχθεί απεργίες διαρκείας ξεκινώντας σήμερα Πέμπτη 29/7 (βλ. στο νοσοκομείο Carémeau της Nîmes (6) και στο νοσοκομείο Édouard-Herriot της Lyon (7) ). Σε απεργία καλούν σήμερα και εργαζόμενοι σε βιβλιοθήκες του Παρισιού οι οποίοι είχαν κατέβει σε απεργία και στις 23/7 διεκδικώντας την ισότιμη πρόσβαση των χρηστών-αναγνωστών στις εγκαταστάσεις όπου εργάζονται [8]. Η ομοσπονδία συνδικάτων εργαζομένων στα τραίνα (SUD-rail) έβγαλε ανακοίνωση ενάντια στο υγειονομικό πάσο καλώντας τους εργαζόμενους να μην προβαίνουν σε σχετικούς ελέγχους. Απειλεί με κήρυξη απεργίας αν επιβληθούν ποινές σε εργαζόμενους χωρίς πάσο (9). Οι «συνδεσμίτες» στο Μονπελιέ (ultras montpellérains) βγήκαν στην κόντρα με το κράτος με δικές τους ανακοινώσεις και συμμετέχοντας στις μαζικές κινητοποιήσεις (10). Αντίστοιχα οι οπαδοί του Άρη της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ εδώ βγήκαν με ανακοινώσεις καλώντας σε αποχή διαρκείας από τα γήπεδα ενάντια στις διακρίσεις σε ανεμβολίαστους και εμβολιασμένους (11).
Ο Μακρόν στο λόγο του τόνιζε: «το γαλλικό [θέλει να πει το καπιταλιστικό] κοινωνικό μοντέλο στηρίζεται σε ένα θεμέλιο: την εργασία. Χωρίς εργασία, δεν υπάρχει παραγωγή.» Είναι ένα στοίχημα το κατά πόσο θα καταφέρουν οι προλετάριες να φέρουν τον αγώνα πιο μαζικά και δυναμικά μέσα στους χώρους εργασίας τους· κατά πόσο θα διευρύνουν τα αιτήματα ενάντια στους νέους διαχωρισμούς εντός της εργατικής τάξης, σε ένα συνολικότερο ακόμα αίτημα για αύξηση του (έμμεσου) μισθού μέσω της ενίσχυσης του συστήματος υγείας υπό τον έλεγχο των χρηστών· πώς θα συνδέσουν τον αγώνα ενάντια στις επερχόμενες πολιτικές υποτίμησης των ανέργων και την αντι-ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Το πρώτο βήμα στη Γαλλία έγινε: οι προλετάριοι συναντήθηκαν, μετά από μήνες κοινωνικής απομόνωσης, σε ένα πλαίσιο αγώνα που αφορά τους όρους ζωής τους!
(1) https://athens.indymedia.org/post/1613716/
(2) ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ – ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗ – ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ – ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΣΕ [ΑΡΓΗ] ΚΙΝΗΣΗ
(3) Όπως είπε χαρακτηριστικά ο Μακρόν, «επειδή ζούμε περισσότερο, θα πρέπει να δουλεύουμε για μεγαλύτερο διάστημα και να βγαίνουμε αργότερα στη σύνταξη» (βλ. https://www.lemonde.fr/…/la-reforme-des-retraites-engagee-d…)
(4) dialectical delinquents » july 2021 (Covid1984) dialectical-delinquents.com
(5) https://www.francebleu.fr/…/montelimar-le-personnel-de-l-ho…
(6) https://www.francebleu.fr/…/appel-a-la-greve-a-l-hopital-ca…
(7) https://www.bfmtv.com/…/lyon-les-salaries-de-l-hopital-edou…
(8 ) https://actualitte.com/…/paris-des-bibliotheques-en-greve-c…
(9) https://sudrail.fr/DES-ANNONCES-DES-QUESTIONS-MAIS-ENCORE-T…
(10) https://www.facebook.com/…/a.131700081506…/4216703358428517/, dialectical delinquents » july 2021 (Covid1984) (dialectical-delinquents.com)
(11) Η ανακοίνωσή τους: “… δεν διανοούμαστε το διαχωρισμό των συνοπαδών μας επί καμίας απολύτως βάσης, είτε αυτή είναι ιατρική, είτε κοινωνική, είτε οικονομική, είτε σχετίζεται με την καταγωγή τους. Δεν μπορούμε να νομιμοποιήσουμε καμία πολιτική που εισάγει διακρίσεις ολόκληρων κοινωνικών ομάδων και τεράστιων τμημάτων του πληθυσμού με το πρόσχημα τις «έκτακτης διάκρισης». Είμαστε άλλωστε απολύτως σίγουροι ότι οι «έκτακτες» και «προσωρινές» πολιτικές διαχωρισμού και διακρίσεων έρχονται για να μείνουν, σήμερα με πρόσχημα τον ιατρικό φάκελο, και αύριο με βάση ενδεχομένως τα φρονήματα, τις πεποιθήσεις, την καταγωγή, την οικονομική επιφάνεια ή οτιδήποτε άλλο…” είναι παράδειγμα προς μίμηση..ΠΑΟΚ: Αποχή φιλάθλων από το γήπεδο – Διαμαρτύρονται για διακρίσεις λόγω εμβολίων – Parallaxi Magazine