ΜΙΑ ΨΕΥΤΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΡΓΑΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΩΝ ME TOO: ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ (ΕΝΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΙΕΚΠEΡΑΙΩΝΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΡΙΤΩΝ ΔΥΟ-ΤΡΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΒΡΟΜΟΔΟΥΛΕΙΕΣ)
O Γκαίμπελς είχε πει κάποτε ότι «όσο πιο χοντρό είναι ένα ψέμα τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να γίνει πιστευτό». Αυτή η ρήση έδωσε έμπνευση σε άπειρες πρακτικές από τότε, πρακτικές οι οποίες δεν εφαρμόστηκαν δυστυχώς μόνο από συμμορίες σαν κι αυτή του Μιχαλολιάκου, αλλά υιοθετήθηκαν ακόμα και από υποτιθέμενους αντιφασίστες, όπως η Ε.Χ. και η παρεούλα της.
Η Ε.Χ. είναι ένα άτομο ηθελημένα ξένο προς τις πολιτικές διαδικασίες του κινήματος, γι’ αυτό και η ανάγνωση του me too κινήματος που κάνει είναι ότι αυτό προσφέρεται μόνο για χυδαία εκμετάλλευση ώστε να ικανοποιηθούν οι δικές της ταπεινές επιδιώξεις. Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται τις διαδικασίες ανάδειξης παραβιαστικών ή κακοποιητικών συμπεριφορών απέναντι σε γυναίκες, έγκειται μόνο στο πώς θα τις παραβιάσει, θα τις κακοποιήσει και θα τις καταχραστεί η ίδια ώστε να εκδικηθεί πρόσωπα και να στοχοποιήσει πολιτικές ομάδες. Επινόησε μια «ανηλεη σεξιστικη επίθεση», μια «ψυχο-συναισθηματική κακοποίηση», την οποία περιφέρει στον εικονικό κόσμο του facebook, ελπίζοντας ότι με το λέγε-λέγε χοντρά ψέματα θα καταφέρει να καταδικάσει το καταγγελόμενο απ’ αυτήν πρόσωπο στο πυρ το εξώτερον με συνοπτικές διαδικασίες. Καθώς η συγκυρία με την άνοδο του κινήματος me too την εξυπηρετεί μια χαρά, έρχεται να εργαλειοποιήσει την τακτική των καταγγελιών και να τη θέσει στην υπηρεσία των τιποτένιων στόχων της. Αδιαφορώντας δυστυχώς για το ότι η τακτική των καταγγελιών για πραγματικά περιστατικά σεξιστικής βίας είναι ένα από τα όπλα του φεμινιστικού κινήματος για αντι-πατριαρχική/αντι-συστημική και όχι για προσωπική – ευκαιριακή χρήση και ευτελισμό, όπως κάνει.
Το πιο σημαντικό που πρέπει να έχει καμιά υπόψη της στην προκειμένη χυδαία ψευδο-καταγγελία είναι ότι αποτελεί απλώς το ΝΕΟ νοσηρό «αφήγημά» της, σε μια μακρά σειρά μη πιστευτών αφηγημάτων που είχε χρησιμοποιήσει κατά τη διάρκεια της λυσσαλέας συκοφαντικής εκστρατείας που είχε ξεκινήσει μαζί με την παρεούλα της πριν 2 χρόνια εναντίον τεσσάρων πολιτικών συλλογικοτήτων! Η εκστρατεία εκείνη απέτυχε και ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΙ ΣΤΟ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑ ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΦΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ έρχεται σήμερα από το πουθενά να μπει επικεφαλής όλων των προηγούμενων ψευδών καταγγελιών τους αυτή της δήθεν «ανηλεούς σεξιστικής επίθεσης και της ψυχο-κακοποίησης»! Αν καμιά μπει στον κόπο να διαβάσει τον παλαιότερο οχετό τους που με απίστευτο μένος διακινούσαν σε στέκια και συλλογικότητες, θα δει μόνο «πολιτικές», όπως τις αποκαλούσαν τότε, κατηγορίες («παρακρατήσεις εισηγήσεων, μη καταβολή δεδουλευμένων, σεχταρισμούς, ραδιουργίες, πολιτικές απειλές, εξουσιασμούς» και δε συμμαζεύεται) και τίποτα περί δήθεν «ανηλεούς σεξιστικής επίθεσης και ψυχο-κακοποιήσεων». Δεν είχε λείψει τότε στην Ε.Χ. το θράσος, το «κουράγιο» και η λύσσα, αλλά μόνο η συγκεκριμένη έμπνευση. Στο μεσοδιάστημα, εκμεταλλευόμενη τις πολιτικές της ταυτότητας, τις me too πρακτικές και τις νέες λυκοσυμμαχίες της, κατασκεύασε το νέο επεισόδιο στο σίριαλ της συκοφαντίας ώστε αυτό να μπορέσει να πιάσει τόπο, ως πιο «σοβαρή» πλέον καταγγελία, σε νεότερες συντρόφισσες και συντρόφους που αγνοούν τις προηγούμενες αθλιότητές τους.
Μιλώντας στη δημόσια και ανυπόγραφη καταγγελία της για τη σχέση μας, γράφει ότι είχε δεχτεί από μένα «ανηλεή σεξιστική επίθεση» στα πλαίσια «μιας σχέσης καθαρά κακοποιητικής, με όλα της τα χαρακτηριστικά: χειριστικη συμπεριφορά, ψυχική και συναισθηματική βία και απειλές ότι σε περίπτωση που τον αφήσω θα με ξεφτιλίσει, θα με διαλύσει, θα με πετάξει έξω από τις ομάδες που συνυπηρχαμε, θα με απομόνωσει, κανένας δεν θα με πιστέψει και θα μείνω μόνη μου. Κάποια στιγμή κατάφερα κ βρήκα το κουράγιο και τον ξεφορτωθηκα. Μετά από 3 μέρες στράφηκε εναντίον μου, με μια δήθεν πολιτική αφορμή. Στην πραγματικότητα ήταν επειδή τον απέρριψα ερωτικά. Όπως χαρακτηριστικά μου είχε πει «δεν δέχομαι το όχι”.»
Ο,τιδήποτε αναφέρεται στις παραπάνω 8 γραμμές είναι ψέμματα και αντιστροφή της πραγματικότητας, εκτός από το γεγονός ότι όντως είχαμε μια ερωτική σχέση! Αυτή η σχέση πέρασε από μύρια κύματα. Το καλοκαίρι του 2017 μετά από ένα μήνα σχέσης επέλεξε εκείνη να χωρίσουμε. Όχι μόνο δεν την απείλησα ότι θα την «πετάξω έξω από τις ομάδες που συνυπηρχαμε», όπως γελοιωδώς ισχυρίζεται -ούτε ήθελα ούτε θα μπορούσα άλλωστε να κάνω κάτι τέτοιο- αλλά έφυγα εγώ από το summercamp το οποίο είχαμε συνδιοργανώσει για να μειωθεί η ένταση. Το καλοκαίρι του 2018 μετά από νέα σχέση 7 μηνών επέλεξα εγώ να χωρίσουμε. Ήδη είχα απορρίψει την άνοιξη του 2018 την πρότασή της να κάνουμε παιδί. Τον Νοέμβριο του 2018 ξαναβρεθήκαμε για λίγο, αλλά σύντομα διαπίστωσα ότι είχε πάρει πλέον μια εκδικητική στάση απέναντί μου και απέναντι στη συλλογικότητα που συμμετέχω και ότι ήταν αδύνατο να τα ξαναβρούμε. Το τι συνέβη τότε στο εσωτερικό της συλλογικότητας που συνυπήρχαμε το αφηγείται αρκετά παραστατικά το κείμενο της Κ.Μ. που υπήρξε ένα από τα πολλά θύματα της τακτικής του «όποιον πάρει ο χάρος τώρα που δεν έχω αυτό που θέλω». Θα μπορούσα να πω περισσότερες λεπτομέρειες γι’ αυτή τη θυελλώδη σχέση με τους διαρκείς τσακωμούς (οι οποίοι δεν εμπεριείχαν καμία έμφυλη ή πολιτική διάσταση και οφείλονταν στον εριστικό χαρακτήρα και των δυο μας), αλλά δεν νομίζω ότι αυτά τα κουτσομπολιά αξίζει να καταλάβουν περισσότερο χώρο σ’ αυτό το κείμενο. Το χαμηλό επίπεδο ανυπόστατων κατηγοριών προς τα μέλη 4 συλλογικοτήτων (ΤΠΤΓ, Υπόγεια Σήραγγα, Συνέλευση Εργαζομένων-Ανέργων και Ομάδα Αυτομόρφωσης) ότι όλοι αυτοί «με κατηγόρησαν ότι βγαίνω στα μπαρ και πίνω και δεν ξέρω τι κάνω. Και ανάμεσα σε άλλα όμορφα, ότι είμαι ελευθεριων ηθών και χρησιμοποιώ τις ομάδες για να βρίσκω εραστές, πηγαίνοντας από τον έναν στον άλλον» αρκεί για να καταλάβει κανείς τις εγωκεντρικές τακτικές θυματοποίησης που το εν λόγω άτομο χρησιμοποιεί, λες και υπήρχε ποτέ περίπτωση 4 πολιτικές συλλογικότητες να κάτσουν να ασχοληθούν με την προσωπική της ζωή.
Αυτό που είναι σημαντικό να καταγραφεί είναι το μέγεθος της μοχθηρίας της Ε.Χ. και των συνεργατών της από το τέλος του 2018 και μετά: ενώ στην αρχή οι τραμπουκισμοί τους, τα χτυπήματα του χεριού πάνω στο τραπέζι και οι απειλές τους ήταν περιορισμένες στο εσωτερικό της Ομάδας Αυτομόρφωσης, την άνοιξη του 2019 προχώρησαν σε μια συκοφαντική εκστρατεία διαπόμπευσής μας μέσω μέηλ σε συντρόφους και ενοχλητικών επισκέψεων σε κινηματικούς χώρους, σε «αξιοποίηση» κάθε «πληροφορίας» ή ρουφιανιάς που μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν, σε τραμπουκισμούς (o cromags έχει καταγγελθεί πολλάκις για μάτσο τραμπουκίστικη συμπεριφορά), σε απόπειρα σαμποταρίσματος πολιτικών εκδηλώσεων, σε λασπολογία σε συντρόφισσες/ους και στέκια, σε δολιοφθορά κινηματικής έκδοσης, σε οικονομικό εκβιασμό κινηματικών εκδόσεων, σε δημιουργία τρολ-μπλογκ για να παραπλανούν όσους κάνουν αναζήτηση στο διαδίκτυο κλπ. Βλ. τα σχετικά κείμενα εδώ, εδώ και εδώ. Το ρεπερτόριο αυτών των δόλιων ανθρώπων περιελάμβανε, όπως είπα παραπάνω, ο,τιδήποτε μπορούσε να τεθεί στην υπηρεσία των τιποτένιων σκοπών τους που είναι η αξιοποίηση του αντισεξισμού για λόγους προσωπικής εμπάθειας και άρρωστης επιθυμίας στοχοποίησης πολιτικών συλλογικοτήτων. Στην περίπτωσή τους έχουμε ένα καθαρό δείγμα του που μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους η πολιτική απραξία, ο παρτακισμός, τα ξυνά συναισθήματα από τις ερωτικές απογοητεύσεις, η αδιαφορία για θεωρητική – πρακτική δραστηριότητα ενάντια στο σύστημα που μετατρέπεται σε φθόνο απέναντι σ’ αυτούς που συνεχίζουν ακόμα να το κάνουν. Δεν είναι τυχαίο ότι ούτε η Ε.Χ. που ανήρτησε αρχικά την ψευτο-καταγγελία της στο προφίλ της ιδιωτικά για φτηνή προπαγάνδα θυματοποίησης στους φίλους της ούτε ο τραμπούκος Antonis Cromags που αναδημοσίευσε στο προφίλ του τον πρόσφατο οχετό της (προφανώς επειδή βαρέθηκε να αναρτά φωτογραφίες με την φάτσα του) έχουν κάποια πολιτική δραστηριότητα.
Παρόλα αυτά όμως δεν στερούνται θράσους και αυθάδειας. Την πέφτουν σε κινηματική εκδήλωση στο Στέγαστρο μόνο και μόνο επειδή ανάμεσα στους άλλους καλεσμένους υπήρχε και η Συνέλευση ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα, της οποίας είμαι μέλος! Μεταφέρουν δηλαδή τον οχετό τους στη Συνέλευση ενάντια στη Βιοεξουσία, ενώ αυτή έχει διάρκεια ζωής μόλις 1,5 χρόνο! Όπως αποδείχτηκε, τα μέλη της συλλογικότητας Ανάδραση δεν είχαν κανένα πρόβλημα να καλέσουν τα μέλη της Βιοεξουσίας να μιλήσουν στην εκδήλωση.
Δεν είναι τυχαίο ότι η μισή καταγγελία της Ε.Χ. δεν αφορά κανένα υποτιθέμενο «βίωμα»: είναι νέτα-σκέτα μια ανήθικη επίθεση στη Βιοεξουσία και μένα προσωπικά. Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί εναντίον μας -«προβοκάτορες και πρωτοπορία που αναπαράγει τον κόσμο του κεφαλαίου»- έχουν παρθεί αυτούσια από πολιτική μπάντα του «χώρου» που βάλει ήδη από τον Απρίλιο του 2020 εναντίον όσων αρνήθηκαν να «μείνουν σπίτι» και να «κρατήσουν την καραντίνα» (η χρήση όλων αυτών των φράσεων είναι πολύ αποκαλυπτική για τις επιλογές και τις ευκαιριακές ψευτο-πολιτικές λυκοσυμμαχίες της Ε.Χ. κατά την περίοδο των λοκντάουν). Το update με το οποίο κλείνει είναι η αποθέωση της παραπληροφόρησης, στην οποία γενικότερα προβαίνει το κείμενό της, και το μόνο ζήτημα που παρουσιάζει ενδιαφέρον για μένα -ως απλή περιέργεια- είναι να μάθω ποιοί πολιτικοί μας αντίπαλοι την εφοδίασαν, για δικούς τους λόγους, με ψευδείς πληροφορίες για τη Βιοεξουσία.
Γ. Κ.
Υ.Γ. Κι εδώ το κατάπτυστο κείμενο της Ε.Χ.
Ας μιλήσουμε λίγο για τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Στην προκειμένη περίπτωση, για τα μέλη της πολιτικής ομάδας/περιοδικού Τα Παιδιά της Γαλαρίας, που συμμετέχουν στην ομάδα της Βιοεξουσιας. Τα άτομα αυτά επιδίδονται επί χρόνια συστηματικά και κατ’ εξακολούθηση σε ανηλεες μπουλινγκ, εξευτελισμους, κατασυκοφαντηση, ταπείνωση και διαπόμπευση συντρόφων και συντροφισσων, ξεχρεωνοντας προσωπικούς λογαριασμούς εναντίων εκείνων που θα κάνουν το λάθος να αμφισβητησουν την μικροεξουσια τους.
Στην δική μου περίπτωση διανθιστηκε με ανηλεη σεξιστικη επίθεση. Πριν λίγα χρόνια διατηρούσα για κάποιο διάστημα ερωτική σχέση με το αφεντικό της Γαλαρίας, τον Γ. Μια σχέση καθαρά κακοποιητικη, με όλα της τα χαρακτηριστικα: χειριστικη συμπεριφορά, ψυχική και συναισθηματική βία και απειλές ότι σε περίπτωση που τον αφήσω θα με ξεφτιλίσει, θα με διαλύσει, θα με πετάξει έξω από τις ομάδες που συνυπηρχαμε, θα με απομόνωσει, κανένας δεν θα με πιστέψει και θα μείνω μόνη μου. Κάποια στιγμή κατάφερα κ βρήκα το κουράγιο και τον ξεφορτωθηκα. Μετά από 3 μέρες στράφηκε εναντίον μου, με μια δήθεν πολιτική αφορμή. Στην πραγματικότητα ήταν επειδή τον απέρριψα ερωτικά. Όπως χαρακτηριστικά μου είχε πει “δεν δέχομαι το όχι”.
Αυτά συνέβησαν στην ομάδα αυτομόρφωσης για το Κεφάλαιο τον Νοέμβριο του ’18. Ενορχηστρωθηκε εναντίον μου μια φοβερή επίθεση μέσω απανωτών μέιλ, στην οποία πρωταγωνιστήσαν τα μέλη της Γαλαρίας και της Υπόγειας Σήραγγας, τα οποία για να σώσουν το τομάρι του Γ. κανιβαλισαν εμένα κι όποιον αποπειράθηκε να με υπερασπιστεί.
Η πολιτική κατηγορία εναντίον μου ήταν αστεία, οπότε άλλαξε το ρεπερτόριο και περάσαμε σε δολοφονία χαρακτήρα: χαρακτηριστηκα άτομο ασήμαντο, ανύπαρκτο, μια ακολουθηστρια. Άτομο ψυχικά διαταραγμένο και άρα αφερεγγυο και κακής ποιότητας συντρόφισσα. Με κατηγόρησαν ότι βγαίνω στα μπαρ και πίνω και δεν ξέρω τι κάνω. Και ανάμεσα σε άλλα όμορφα, ότι είμαι ελευθεριων ηθών και χρησιμοποιώ τις ομάδες για να βρίσκω εραστές, πηγαίνοντας από τον έναν στον άλλον, όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά. Σημειωτέον, ο πλέον σεξιστικός λόγος βγήκε από τα χείλη γυναικών.
Η επίθεση δεν έμεινε αναπάντητη. Μαζί με συντρόφους ενημερώσαμε δια ζώσης μια σειρά από στέκια και συλλογικοτητες για το αίσχος που βιωναμε επί έτη από τα άτομα αυτά, με μόνιμο ενορχήστρωτη τον Γ. από τα ΠτΓ (να σημειώσω ότι η επίθεση σε βάρος μου ήταν η τρίτη που γινόταν σε μέλη της ομάδας του Κεφαλαίου σε διάστημα 9 μηνών).
Ανάμεσα στα στέκια που ενημερώθηκαν ήταν κ το Στεγαστρο.
Κι αναρωτιέμαι: ο χώρος έχει μνήμη χρυσόψαρου; ή έχουν καταντήσει τα στέκια χώροι που απλά γεμίζουν το πρόγραμμά τους με ό, τι βρουν μπροστά τους κι έλα μωρέ, τι πας και θυμάσαι τώρα;
Υγ. Για το πολιτικό περιεχόμενο της βιοεξουσιας να πω μόνο ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το πρώτο πράγμα που έβγαλαν προς τα έξω ως δημόσιο πολιτικό λόγο ήταν ο απαξιωτικος χαρακτηρισμός μενουσπιτακηδες και βολεμενοι του πληκτρολόγιου για τον κόσμο που κράτησε την καραντίνα, παριστανοντας οι ίδιοι την πρωτοπορία, επιδιδομενοι σε προβοκατορικο λόγο κι αναπαραγοντας έτσι τους διαχωρισμους κι άρα τον κόσμο του κεφαλαίου. Όλα αυτά με έναν μανδύα ταξικου λόγου, με αληθινή πρόθεση όμως την άσκηση μικροεξουσιας από τον γνωστό μικροεξουσιαστη αντιεξουσιαστη, τον οποίον γνωρίσαμε πολύ καλά όσοι κι όσες συμμετείχαμε τόσα χρόνια στην ομάδα του Κεφαλαίου, μέσα στην οποία ο τύπος αυτός για να μπορέσει να εδραιωθεί ως διανοούμενος κ άρα φυσικός ηγέτης, έφτασε στο σημείο να επιδιδεται σε λογοκλοπή θεωρητικών κειμένων, τα οποία παρουσίαζε ως δικά του.
Συνοψιζοντας, δεν μας έχει βαρέσει όλους εγκεφαλικό, παιδιά, ούτε ξεχνάμε σε τι αλητείες επιδόθηκε η μία και η άλλη.
Δεν συμμετέχουμε όλες κ όλοι στον χώρο για να κάνουμε δημόσιες σχέσεις.
Υγ2. Κατά των μελών της Γαλαρίας εκκρεμεί εδώ και 2 χρόνια κάλεσμα για δημόσια απολογία σχετικά με το μπουλινγκ και τον διασυρμό εναντίων μελών της ομάδας του Κεφαλαίου. Ακόμη περιμένουμε την απάντησή τους.
Update: χθες έμαθα ότι πανομοιότυπα περιστατικά πεσιματος σε ανυποψίαστο κόσμο συνέβησαν πρόσφατα μέσα στην ομάδα της Βιοεξουσιας. Το πατερν ίδιο. Ο Γ. δήθεν θιγμενος από κάτι που ειπώθηκε και κατόπιν βομβαρδισμός από μέιλ, επιθέσεις, χαρακτηρισμοι, ένα ομαδικό πέσιμο, μια δήθεν αποχώρηση της πριμαντονας όλο θεατρικότητα, αποχώρηση των μελών που έφαγαν το πέσιμο, επαναφορά της πριμαντονας στο πόστο του αρχηγού, νηνεμία και μουγκαμαρα από τους υπόλοιπους. Μέχρι το επόμενο συμβάν.