Από τον Μάρτη που ξεκίνησε η υπόθεση της πανδημίας, το κράτος -με την υποστήριξη των συνδικάτων, των πολιτικών κομμάτων και τη γενική συμμόρφωση στην ιδεολογία της «ατομικής ευθύνης»- διαχειρίζεται την κρίση με ένα τρόπο φτηνό και επωφελή τόσο για το ίδιο όσο και για τους καπιταλιστές.
Με την απειλή των προστίμων αρχικά έκλεισαν όλο τον κόσμο στο σπίτι. Με το κλείσιμο των σχολείων και των πανεπιστημίων και την επιβολή της τηλεκπαίδευσης επιχείρησαν να δεσμεύσουν όλο τον χρόνο της ημέρας των μαθητών, των φοιτητριών και των εκπαιδευτικών ώστε να φέρουν με δικά τους έξοδα εις πέρας την εκπαιδευτική διαδικασία φρόνιμα και υπάκουα. Μόνο η αστυνομία λιαζόταν ανέμελη και πλήρως πληρωμένη.
Μείωσαν τους μισθούς των εργαζόμενων που οδηγήθηκαν είτε σε αναστολή εργασίας είτε σε εκ περιτροπής εργασία. Έδωσαν άφθονες παροχές και διευκολύνσεις στα αφεντικά. Κι όλα αυτά προσμένοντας ότι “η μπόρα θα περάσει” και όταν φτάσει το καλοκαίρι θα μαζέψουν το παραδάκι από τον εξωτερικό και τον εσωτερικό τουρισμό.
Τίποτα από όλα αυτά δεν τους βγήκε: ο τουρισμός μειώθηκε δραματικά, η τηλεκπαίδευση απέτυχε και γνωσιακά και από την άποψη της παραγωγικής πειθάρχησης των μαθητριών. Και τώρα που το κράτος δεν μπορεί (για λόγους διαρκούς μείωσης των κερδών) να επιβάλλει ξανά γενικό lockdown, αναβαθμίζει το τροπάρι της “ατομικής ευθύνης”, της “κοινωνικής απόστασης”, της “κρίσης της εθνικής οικονομίας”και του “σφιξίματος του ζωναριού” (του δικού μας εννοείται).
Γι’ αυτό σήμερα, με διπλάσια “κρούσματα” από τον Μάρτη, πάνε να στριμώξουν μαθητές και εκπαιδευτικούς σε τάξεις-κλουβιά των 25 ατόμων με μάσκες. Ταυτόχρονα θέλουν να επιβάλλουν στους εκπαιδευτικούς ( μόνιμους και νέους τρίμηνους) να κάνουν, είτε με κάμερες στην τάξη είτε επιπλέον του ωραρίου τους, την ίδια αποτυχημένη τηλεκπαίδευση σε όσους μαθητές δεν πατήσουν για οποιουσδήποτε λόγους το πόδι τους στο σχολείο. Το ίδιο κάνουν και στα πανεπιστήμια που εξακολουθούν να τα κρατούν κλειστά.
Να μην υπακούσουμε. Να εκμεταλλευτούμε την κρίση προς όφελος της εργατικής τάξης, προς δικό μας όφελος.
Να απαιτήσουμε:
-Μικρά τμήματα μαθητών χωρίς υποχρεωτική μάσκα ώστε να μπορεί να γίνει μάθημα χωρίς αστυνόμευση και αξιολόγηση. Χώροι υπάρχουν. Μπορούν να επιταχθούν οι χώροι των φροντιστηρίων και των ιδιωτικών σχολείων χωρίς αποζημίωση στους ιδιοκτήτες τους και να προσληφθούν στο δημόσιο οι εκπαιδευτικοί των φροντιστηρίων, που τους έχουν πιει το αίμα τόσα χρόνια, όπως και οι εκπαιδευτικοί των ιδιωτικών σχολείων που απολύθηκαν εκδικητικά με τον πρόσφατο νόμο Κεραμέως.
-Προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών και για δια ζώσης διδασκαλία στην τάξη και για διδασκαλία κατ’ οίκον (έτσι ώστε να ανοίξουμε το δρόμο και στην θεσμοθέτηση και πρόσληψη νοσοκόμων στο σπίτι και το σχολείο)
-Μείωση της διδακτέας ύλης και της εντατικοποίησης
– Πρόσληψη επιπλέον προσωπικού καθαριότητας
-Εγγυημένο εισόδημα σε όσους μείνουν άνεργοι και αύξηση των μισθών στους υπόλοιπους που θα τα καθορίσουν οι ίδιοι σύμφωνα με τις ανάγκες τους
-Αύξηση των πληρωμένων γονικών αδειών
Μόνο ένα διεκδικητικό κίνημα που θα έχει σαν στόχο την ικανοποίηση των άμεσων κοινωνικών αναγκών θα ανοίξει χώρο και για την πιο ουσιαστική κριτική στην εκπαίδευση και στην ιατρικοποίηση των κοινωνικών ζητημάτων.
Συζήτηση – Εκδήλωση Αγώνα ενάντια στην πολιτική διαχείριση της πανδημίαςστα σχολεία και παντού
Δευτέρα 21 Σεπτέμβρη, 7μμ, Polis Park, Νέα Σμύρνη