Εδώ σε pdf
Όπως γράφαμε πριν τρία χρόνια τέτοιες μέρες, «το Πολυτεχνείο του ΄73 είχε δύο πρόσωπα: ένα εθνικό-δημοκρατικό/αντί-ιμπεριαλιστικό πρόσωπο που ήθελε την αντικατάσταση της δικτατορίας με μία αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία και ένα ανατρεπτικό-ταξικό πρόσωπο που έβαζε στον ίδιο σκουπιδοτενεκέ όλες τις πολιτικές μορφές της σχέσης κεφάλαιο». Ως γνωστόν, το πρώτο νίκησε και έκτοτε η δικτατορία του κεφαλαίου εμφανίζεται με κοινοβουλευτικό μανδύα. Οι δε εθνικό-δημοκρατικές/αντί-ιμπεριαλιστικές ιδεολογίες εξακολουθούν να παρουσιάζουν διαστρεβλωμένα τις ταξικές συγκρούσεις παντού σ’ αυτόν τον γερασμένο κόσμο, όπως συμβαίνει και στις μέρες μας με αφορμή το μακελειό στη Γάζα.
Ενάντια σε αυτό το παραμορφωτικό πρίσμα αξίζει να αντιπαραθέσουμε την έμπρακτη κριτική μας στη σχέση-κεφάλαιο από μια προλεταριακή οπτική, στα χνάρια των συντρόφων που έπραξαν το ίδιο κατά τη διάρκεια της κατάληψης του Πολυτεχνείου το 1973. Για να διατηρήσουμε ζωντανό το περιεχόμενο του τότε αγώνα τους αναδημοσιεύουμε σήμερα την υποσημείωση που εμφανίζεται στο άρθρο “Κεφάλαιο, Προλεταριάτο και Ιδεολογία”, από το έβδομο τεύχος του αντιεξουσιαστικού εντύπου Πεζοδρόμιο. To περιοδικό εκδόθηκε από τη «Διεθνή Βιβλιοθήκη» το Φεβρουάριο του 1977 (σελ. 203-212), το δε κείμενο υπογράφεται από “έναν σύντροφο”, δηλαδή τον Χ. Κωνταντινίδη. Διατηρήσαμε τις εμφάσεις όπως αυτές εμφανίζονται στο πρωτότυπο. Continue reading “Τι ακριβώς συνέβη στην εργατική συνέλευση στην κατάληψη του Πολυτεχνείου το 1973;”